Η εξάντληση από συμπόνια, σύμφωνα με τα όσα λέει η ψυχοθεραπεύτρια Δρ Susanne Babbel στο Bustle, συχνά ορίζεται ως μια γενική κατάσταση σωματικής και ψυχικής εξάντλησης που προκαλείται από τη συνεχή έκθεση στο τραύμα άλλων ανθρώπων. Συχνά αντιμετωπίζεται από γιατρούς και άλλους που ασχολούνται καθημερινά με ψυχολογικά τραύματα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συναισθήματα απελπισίας, αϋπνίας και εφιάλτες που προκαλούνται από το άγχος, το οποίο συνδέεται με το να ακούς ή να βλέπεις καταστάσεις ταλαιπωρίας ξανά και ξανά.
Η Babbel λέει ότι κατά τη διάρκεια των 20 χρόνων που ασκεί το επάγγελμα, έχει παρατηρήσει ότι όλο και περισσότεροι πελάτες περιγράφουν σημάδια εξάντλησης από συμπόνια. Και πολύ περισσότερο όταν υπάρχει μια ιδιαίτερα κακή χρονιά. Όπως ακούμε κάθε μέρα για τις ανθρωπιστικές κρίσεις, την αλλαγή του κλίματος και την απειλή της παγκόσμιας ασφάλειας – τη στιγμή που πριν από 20 χρόνια, η ανάγνωση των ειδήσεων αποτελούσε μόνον ένα περιορισμένο μέρος της καθημερινότητας μας - οι άνθρωποι πέρα από το υπόβαθρο τους και την ηλικία τους, μπορούν να ξεκινήσουν να αισθάνονται εξάντληση από συμπόνια. «Οι άνθρωποι έχουν στις μέρες μας μεγαλύτερη επίγνωση των κακών ειδήσεων», λέει η Babbel.
Διάβασε και αυτό: 5 σημάδια που δείχνουν ότι πρέπει να ζητήσεις βοήθεια για το άγχος σου
Η Babbel άρχισε να διερευνά την εξάντληση από συμπόνια αφού την βίωσε η ίδια, ενώ εκπαιδευόταν ως θεραπεύτρια. Η έρευνά της την έκανε να συνειδητοποιήσει πως σχεδόν ο οποιοσδήποτε μπορεί να βιώσει εξάντληση από συμπόνια. «Μπορεί να είναι οπουδήποτε και για οποιονδήποτε», λέει η Babbel, «Όταν οι άνθρωποι μιλάνε για απώλεια ή τραυματικές καταστάσεις που αφορούν άλλους ανθρώπους, δεν αισθάνονται μόνο ενσυναίσθηση, αλλά εσωτερικοποιούν το άγχος τους και καταλήγουν με παρόμοια συμπτώματα».
Αναφορικά με την αίσθηση ενός κακού μήνα ή μιας κακής αρχής χρονιάς, η Babbel λέει ότι αυτό περιγράφει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης: η αίσθηση ότι ο καιρός κινείται με αργό ρυθμό συνδέεται τόσο με άμεσο όσο και με έμμεσο τραύμα ή άγχος. «Αν μείνουμε με την ανησυχία, την απελπισία και την αίσθηση ότι είμαστε αβοήθητοι, μπορεί να αισθανθούμε ότι ο χρόνος σταματά», λέει η Babbel. «Ο πόνος αυξάνει την αίσθηση του χρόνου που κολλάει».
Για την καταπολέμηση της εξάντλησης από συμπόνια, η Babbel εκπαιδεύει τους πελάτες της να κάνουν ασκήσεις ευαισθητοποίησης. Ακόμα και λίγα λεπτά διαλογισμού ή ηρεμίας κάθε μέρα μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων. «Μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να γνωρίζουν τι πραγματικά αισθάνονται σωματικά και συναισθηματικά», λέει, «στη συνέχεια, βγάζουν την ένταση έξω από αυτό και αισθάνονται ήρεμοι και πάλι».
Πέρα από αυτό, η Babbel συστήνει να κάνεις διαλείμματα από την ανάγνωση αγχωτικών ειδήσεων. Συνιστά επίσης να μιλάς με φίλους μέσα από τραυματικές ιστορίες. Απομονώνοντας τη στιγμή ανάμεσα σε ένα ενοχλητικό ερέθισμα και μια αντίδραση, αυτό βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που πυροδοτεί τη θλίψη, λέει. «Σε εκείνη τη στιγμή μπορείς να συνδεθείς με τα συναισθήματά σου. Να είσαι ο παρατηρητής του εαυτού σου».
