Από τη Λετίσια Μουστάκη
Ενδεχομένως να σας έχει περάσει από το μυαλό, έστω φευγαλέα η σκέψη: “Μα που πήγαν οι πλούσιοι άντρες;” Και βέβαια δικαίως αναρωτιέστε μιας και σήμερα όπως αποκαλύπτουν οι έρευνες η γυναίκα είναι αυτή που κερδίζει περισσότερα από τον άντρα. Η πρόσφατη έρευνα μάλιστα του Pew Research Center, ήταν αποκαλυπτική: «Οι άντρες σήμερα έχουν αυξημένες πιθανότητες να παντρευτούν γυναίκες ανώτερης εκπαίδευσης και εισοδήματος απ΄ ότι οι ίδιοι», όπως λέει ο Paul Fucito, αντιπρόσωπος του Pew Center. Η έρευνα αφορούσε άτομα ηλικίας 30-44 ετών, όπου (για πρώτη φορά στην ιστορία) το ποσοστό των μορφωμένων, πτυχιούχων γυναικών ξεπέρασε αυτό των αντρών. Με το ποσοστό των πλούσιων αντρών συνεχώς να μειώνεται, και τον εφιάλτη της ανεργίας και της οικονομικής δυσπραγίας να χτυπά κυρίως την πόρτα των αντρών -σύμφωνα με την έρευνα- είναι κάτι παραπάνω από πιθανό να κερδίζουμε περισσότερα από τον σύντροφό μας! Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που τελικώς είσαστε η εξαίρεση στον κανόνα και πάλι , σύμφωνα με τις έρευνες, το μέλλον δεν είναι απαραιτήτως ρόδινο δίπλα σ΄ έναν ιδιαίτερα ευκατάστατο άντρα.
Κερδίζοντας σύντροφο ζωής!
- «Οι άντρες με λιγότερα χρήματα τείνουν να κάνουν τις γυναίκες πιο ευτυχισμένες, γιατί τα πλούτη και η κοινωνική θέση, συνήθως κάνουν τους άντρες άπιστους και αλαζόνες» λέει ο Adam Galinsky Ph.D. καθηγητής μάνατζμεντ του Παν/μίου Νορθγουέστερν του Σικάγο και όχι μόνο αυτό, αλλά φέρονται και εντελώς υποκριτικά: «Οσο πιο υψηλόβαθμη η θέση τους, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να απιστήσουν, αλλά παρόλα αυτά να κατηγορούν και τους άλλους που κάνουν το ίδιο».
- Οι άντρες με μέσο ή χαμηλό εισόδημα, κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια να γίνουν αρεστοί στους άλλους σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Psychological Science. Κι αυτό γιατί οι κοινωνικές επαφές είναι απαραίτητες για την επιβίωσή του. Αντίθετα οι πιο πλούσιοι τείνουν να είναι πιο αγενείς γιατί δεν θεωρούν ότι τις χρειάζονται.
- Οι λιγότερο ευκατάστατοι, υποστηρίζουν περισσότερο τις συντρόφους τους στα θέματα καριέρας. Και ως γνωστόν τα ζευγάρια που ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο σε επαγγελματικά ζητήματα τείνουν να είναι και πιο ευτυχισμένα.
- Μπορεί να μην μπορούν να σας θαμπώσουν με τον τραπεζικό τους λογαριασμό, όμως οι άντρες με μέσο εισόδημα σίγουρα θα σας ικανοποιήσουν περισσότερο συναισθηματικά και ερωτικά. Η εξήγηση; Ένας άντρας θα κάνει τα πάντα για να κατακτήσει την καρδιά μιας γυναίκας. Όταν λοιπόν τα λεφτά δεν είναι αρκετά, θα στραφεί σε… άλλα μέσα!
Κι εσείς; Πιστεύετε ακόμη στα παραμύθια;
Το όνειρο να παντρευτούμε έναν εκατομμυριούχο έχει βαθιά κρυμμένες τις ρίζες του στα παραμύθια με τα οποία γαλουχήθηκαν γενιές γυναικών, έχοντας ως πρότυπο, τον γάμο με τον «πρίγκιπα», που πάνω στο άσπρο του άλογο θα ερχόταν, για να τις σώσει από τους όποιους κινδύνους τις απειλούσαν, βασικά πάντως για να τους προσφέρει ισόβια οικονομική σανίδα σωτηρίας, ώστε αυτές απερίσπαστες να αναθρέψουν τα παιδιά τους με τη στρατιά υπηρετών που θα τις περιστοίχιζε… Βέβαια στη σημερινή εποχή ο «πρίγκιπας» αναβαθμίστηκε και έρχεται με Πόρσε Καγιέν, για να οδηγήσει την ηρωίδα στη έπαυλη με την πισίνα, τον κήπο με γκαζόν, τις φιλιππινέζες υπηρέτριες και γκουβερνάντες, έτοιμος να της παράσχει ότι θέλει (συνήθως επώνυμα και ακριβά κοσμήματα, παπούτσια, ρούχα, τσάντες).
Η φεμινιστική απάντηση
Το όνειρο συχνά μετατρεπόταν σε εφιάλτη, καθώς οι «πρίγκιπες» μετατρεπόντουσαν σε μικρούς δυνάστες, και έτσι, οι γυναίκες συνειδητοποίησαν ότι η οικονομική ανεξαρτησία που θα τους παρείχε ο επαγγελματικός στίβος θα τους εξασφάλιζε το σεβασμό του συντρόφου τους. Μορφώθηκαν λοιπόν, εξεγέρθηκαν στις αδικίες, διεκδίκησαν την ισότητα, απέδειξαν ότι δεν υστερούν ούτε σε μυαλό, ούτε σε ικανότητες, βρέθηκαν όμως μπερδεμένες στις αρχές του 21ου αιώνα να έχουν φορτωθεί πολύ περισσότερα από αυτά που αντέχουν. Οι οικογενειακές και επαγγελματικές υποχρεώσεις να τις πνίγουν, τα λεφτά να μην είναι ποτέ αρκετά, η κούραση μεγάλη και το παιδικό όνειρο ξυπνάει ξανά κάνοντάς τις να αναρωτιούνται «τελικά, μήπως έπρεπε να παντρευτώ έναν εκατομμυριούχο;»
Κι εδώ έρχεται ο κ. Πλούσιος
Ίσως οι γυναίκες κάπου μπέρδεψαν το «ας τα έχουμε όλα» με το «ας τα κάνουμε όλα». Προσπάθησαν να γίνουν οι «Σούπερ-γυναίκες» που προλαβαίνουν τα πάντα και τα κάνουν τέλεια, μόνο που αυτό είναι πέρα από τα όρια του ανθρώπινου και δυνατού. Μήπως λοιπόν ο κ. Πλούσιος επιλύσει τα προβλήματα; Δυστυχώς, τα λεφτά δεν έρχονται σε κανέναν χωρίς κόστος. Ακόμα και η φράση «να βρω κάποιον για να με συντηρήσει εμένα και τα παιδιά μου» δείχνει καθαρά ποιος θα ηγείται αυτού του σχήματος, ποιος θα παίρνει τις αποφάσεις και ποιος θα είναι στην ίδια σειρά του εξαρτώμενου μαζί με τα παιδιά. Γιατί οι ενήλικες συμπεριφορές απαιτούν να ξέρεις ότι υπάρχουν επιθυμίες, ανάγκες και θυσίες. Όλα αυτά είναι κομμάτι της ενηλικίωσής μας.
Ζώντας σαν ενηλικες
«Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε ποιες συμπεριφορές μας είναι «παιδικές» και ποιες «ενήλικες». Η αέναη επιθυμία του να υπάρχει κάποιος στη ζωή μας που θα αναλάβει τα «δύσκολα» θέματα της ζωής, όπως αυτό της οικονομικής μας αυτονομίας / αποκατάστασης, δείχνει ότι επιθυμούμε να αντικαταστήσουμε το πρότυπο του «μπαμπά»- κουβαλητή που είχε και όλη την ευθύνη της δικής μας ζωής με αυτό του συζύγου», μας εξηγεί η κ. Μαίρη Πάσχου ψυχοθεραπεύτρια. «Αυτή η στάση μας είναι παιδική, και ως παιδιά δεν μπορούμε να είμαστε μέσα σε μια ισότιμη σχέση. Δείχνει ότι το άτομο αρνείται να μεγαλώσει, να ενηλικιωθεί. Δυσκολεύεται να λειτουργήσει με ενήλικο τρόπο, ζει μέσα στην ανασφάλεια και αισθάνεται δέσμια κάποιου άλλου, που μπορεί και έχει την υποχρέωση να την φροντίζει» Δεν είναι πάντα εφικτό να κάνεις ότι θέλεις ή να έχεις ότι θέλεις. Οι υπεύθυνες αποφάσεις απαιτούν να ιεραρχείς τις ανάγκες σου, να κάνεις συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.
Άλλο “υπεύθυνος” κι άλλο “πλούσιος”
Φυσικά θα ήταν τουλάχιστον ουτοπικό, να ισχυριζόμασταν ότι τα οικονομικά δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας, ιδιαίτερα στις δύσκολες σημερινές περιστάσεις. Στην επιλογή του συντρόφου μας όμως, θα πρέπει να προσέξουμε οι λέξεις «υπεύθυνος» και «πλούσιος» να μην γίνουν συνώνυμες. Η λέξη «υπεύθυνος» να χαρακτηρίζει κάποιον με οικονομική και κοινωνική θέση ανάλογη της δικής μας, εργατικό και φιλόδοξο, με στόχους ζωής και καριέρας ανάλογους των δικών μας.
Ποιος μας αξίζει;
«Επιλέγοντας τον άντρα των ονείρων μας, είναι σαν να βαθμολογούμε εσωτερικά την αξία του εαυτού μας”, τονίζει η κ. Πάσχου. “ Τι αξίζουμε να έχουμε δίπλα μας; Τι μετράει πραγματικά για εμάς; Ποια στοιχεία του άλλου θεωρούμε ότι είναι τα πραγματικά «περιουσιακά» του στοιχεία; Εάν φύγουμε από τις απαντήσεις του τύπου, θέλω ένα άντρα πλούσιο, όμορφο, επιτυχημένο που να μου παρέχει τα πάντα, θα είχε ενδιαφέρον εάν μπορούσαμε να απαντήσουμε στην αντιστροφή αυτού του ερωτήματος: Εάν βρίσκατε αυτόν τον ιδανικό σύντροφο, εσείς τι από όλα αυτά θα ήσασταν σε θέση να του προσφέρετε; Πλούτη, ομορφιά, επιτυχία, αγάπη και απλόχερα το συναίσθημά σας για πάντα;» Όπως δεν θα θέλαμε να συντηρούμε πλουσιοπάροχα κάποιον, έτσι δεν θα πρέπει να μετατραπούμε σε ένα αδύναμο, απόλυτα εξαρτώμενο άτομο, προσφέροντας σε άλλον την απόλυτη εξουσία για την επιβίωσή μας.
Βρίσκοντας την ισορροπία!
Το να θεωρούμε ότι ένας πλούσιος γάμος, είναι η λύση στα προβλήματά μας, φανερώνει ένα αδύναμο, φοβισμένο πλάσμα, τόσο ανασφαλές ώστε να θεωρεί ότι δεν θα μπορέσει να αναλάβει τις ευθύνες της ζωής του και των παιδιών του. «Η ισορροπία υπάρχει μόνο ανάμεσα σε παρεμφερείς καταστάσεις στη ζωή. Ζευγάρια όπου ο ένας είναι υπερβολικά πλούσιος και ο άλλος κάτω του μετρίου δεν αντέχουν διαχρονικά γιατί υπάρχει ανισορροπία. Μπορεί να βασιστεί μια επιλογή ζωής στην φορολογική δήλωση κάποιου, αγνοώντας άλλα στοιχεία του χαρακτήρα του ή εθελοτυφλώντας απέναντι σε αυτά; Όσο απομακρυνόμαστε από το πώς αισθανόμαστε τόσο προεξοφλούμε μια κακή, σε βάθος χρόνου, σχέση.»
Αναθεωρώντας την έννοια του πλούτου!
«Πλούσιος δεν είναι κάποιος που έχει χρήματα. Πλούσιος είναι αυτός που αισθάνεται ικανοποιημένος από τη ζωή, που κατάφερε να εκπληρώσει τα σχέδιά του, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Αυτός που αισθάνεται δυνατός απέναντι στις δυσκολίες της ζωής. Αυτός που ζει τη ζωή του, που απολαμβάνει, που νοιώθει ευτυχισμένος. Βεβαίως χρειαζόμαστε τα χρήματα, ως εργαλείο για να απλοποιούμε κάποιες δυσκολίες. Η σύγχυση όμως του πλούτου με την ευτυχία είναι πέρα για πέρα παραπλανητική.» Τα χρήματα δεν είναι μια κατάσταση παγιωμένη. Έρχονται και φεύγουν, όμως η ζωή σου είναι δική σου και εσύ τη διαχειρίζεσαι μέχρι το τέλος, προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Και ο «πρίγκιπας» πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν θα είναι ο λυτρωτής και σωτήρας μας, θα είναι απλά σύντροφός μας.
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 120
Update: Οκτώβριος 2016.
