Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Άϊρις Ζόμερ του Τμήματος Ψυχιατρικής του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας στο Βερολίνο, αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) στοιχεία από 26 κλινικές δοκιμές και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ασπιρίνη και μερικές ακόμη ουσίες μπορούν να βελτιώσουν τα συμπτώματα των ασθενών με σχιζοφρένεια.
Όπως επισημάνθηκε, αν και από σχιζοφρένεια πάσχουν περίπου 24 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, η φαρμακευτική θεραπεία της δεν έχει αλλάξει πολύ κατά τα τελευταία 50 χρόνια και σε μεγάλο βαθμό εστιάζεται ακόμη στη ρύθμιση του επιπέδου ενός ζωτικού νευροδιαβιβαστή, της ντοπαμίνης, στον εγκέφαλο των ασθενών. Αν και αυτό όντως καταπολεμά συμπτώματα όπως οι παραισθήσεις και οι ψευδαισθήσεις, δεν βοηθά σε αρκετά άλλα συμπτώματα της πάθησης, όπως η μειωμένη ενέργεια του ασθενούς, η έλλειψη κινήτρων για ζωή, η ανικανότητα συγκέντρωσης κ.α.
Επιπλέον, ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών, το 20% έως 30%, δεν ανταποκρίνονται σχεδόν καθόλου στην υπάρχουσα θεραπεία με τα αντιψυχωσικά φάρμακα. Η νέα ολλανδική μελέτη δημιουργεί ελπίδες ότι η προσθήκη στο θεραπευτικό σχήμα της ασπιρίνης και άλλων αντιφλεγμονωδών-αντιοξειδωτικών ουσιών θα βοηθήσει σε αυτές τις περιπτώσεις.
Εδώ και κάποια χρόνια, έχει προταθεί από επιστήμονες ότι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς μπορεί να βοηθήσει και στην περίπτωση της σχιζοφρένειας, όμως έως τώρα δεν υπήρχαν πιο απτές ενδείξεις ότι όντως κάτι τέτοιο θα βοηθούσε. Η νέα μελέτη δείχνει ότι πράγματι υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ασθενείς με διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή (πρώην μανιοκατάθλιψη) εμφανίζουν στον εγκέφαλό τους μειωμένα επίπεδα αντιοξειδωτικών ουσιών, καθώς και αυξημένους δείκτες φλεγμονής, δύο ενδείξεις για «πεσμένο» ανοσοποιητικό σύστημα.
Όπως είπε η Άϊρις Ζόμερ, από εδώ και πέρα η πρόκληση είναι τα νέα ευρήματα να οδηγήσουν σε μια πιο εμπλουτισμένη θεραπεία για τη σχιζοφρένεια, που θα αποσκοπεί στο να μειώσει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες στον εγκέφαλο των ασθενών.