Οι φίλες μαμάδες δε θέλησαν να φωτογραφηθούν και παρουσιάζονται με τα μικρά τους ονόματα. Οι ιστορίες τους είναι πέρα για πέρα αληθινές κι αποδεικνύουν πως με λίγη προσπάθεια μια μαμά μπορεί να είναι εργαζόμενη και πετυχημένη! Ιδού μερικά success stories...
Δουλειά με πλήρες ωράριο (full time)
Το παράδειγμα της Χριστίνας - Γραμματέας
Η 35χρονη Χριστίνα είναι μαμά δύο παιδιών, της μικρής 3χρονης Δώρας και του μπέμπη τους μόλις 5 μηνών. Δουλεύει με πλήρες ωράριο σε γνωστή πολυεθνική εταιρεία ως γραμματέας. Η μεγαλύτερη πρόκληση γι΄αυτή όπως μας λέει είναι να ισορροπήσει τις ανάγκες των παιδιών της και του εργοδότη και όπως λέει δεν είναι εύκολο να το πετύχει. Κάποιες φορές αποτυγχάνει αλλά αυτό δεν την κάνει να το βάζει κάτω. Το μόνο που τη στεναχωρεί όπως λέει είναι πως έχει λιγοστό χρόνο για τα παιδιά της που συνήθως προσέχει η μητέρα της.
Πώς τα καταφέρνει;
Αφήνει τη δουλειά στο γραφείο και μόνο στο γραφείο. Κι όταν νιώθει να εξαντλούνται οι δυνάμεις της; Ένα καφεδάκι και μερικά παιδικά γέλια είναι αερκετά για να της δώσουν τη δύναμη να συνεχίσει.
"Όταν είμαι εκτός γραφείου προσπαθώ ν΄ασχολούμαι με τα παιδιά μου και μόνο - εκτός φυσικά κι αν είναι εξαιρετικά μεγάλη ανάγκη", εξηγεί.
Εργασία μερικής απασχόλησης
Το παράδειγμα της Μαρίζας - Πωλήτρια σε κατάστημα
Η 30χρονη Μαρίζα είναι μαμά ενός μικρού αγοριού 14 μηνών και είναι υπάλληλος σε κατάστημα με ρούχα. Τα τελευταία χρόνια δουλεύει με ημιαπασχόληση, 4 ώρες ημερησίως. Η ίδια θα ήθελε μια δουλειά πλήρους ωραρίου αλλά όπως λέει μέσα στην κρίση είναι τυχερή που βρήκε κι αυτή.
"Στην πραγματικότητα το μειωμένο ωράριο είναι βοηθητικό, ειδικά αν δεν έχεις κάποιον να σου κρατάει το παιδί" εξομολογείται η ίδια.
Πώς τα καταφέρνει
Όπως μας λέει το οικονομικό είναι ένα ζήτημα καθώς το εισόδημά της υπάλληλος με μειωμένο ωράριο είναι πενιχρό αλλά τουλάχιστον έχει περισσότερο χρόνο για το παιδί της και δε χρειάζεται να ξοδεύει πολλά σε νταντάδες. Αποκαλύπτει μάλιστα και το δικό της μυστικό που είναι η εγρήγορση. Ξυπνάει πρωί, πίνει καφέ και ξεκινάει κατευθείαν τις δουλειές ώστε να τελειώσει νωρίς και να έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο για να περάσει με το μωρό της που όπως λέει λατρεύει να παίρνει αγκαλιά.
"Πολλοί μου λένε να μην τον συνηθίζω στις αγκαλιές αλλά εγώ επιμένω. Όσο περισσότερες αγκαλιές, τόσο καλύτερα. Είμαι ερωτευμένη με το γιό μου".
Αυτοαπασχολούμενη μαμά
Το παράδειγμα της Γεωργίας - Ιδιοκτήτρια μικρού cafe'
H Γεωργία είναι ιδιοκτήτρια ενός μικρού καφέ σε περιοχή της Αθήνας. Πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση που πέρασε από πατέρα σε κόρη. Η ίδια γνωρίζει καλά το επάγγελμα μιας κι όπως λέει μεγάλωσε μέσα στο μαγαζί κι όπως κρίνει το ίδιο θα γίνει και με τον 2χρονο γιό της. Η πρόκληση γι΄αυτήν είναι να καταφέρνει να ξεκλέβει χρόνο για οικογενειακές στιγμές.
Πώς τα καταφέρνει
Το μυστικό της είναι τ΄άτομα εμπιστοσύνης. Έχει αξιόπιστο προσωπικό που μπορεί να εμπιστευτεί με κλειστά μάτια έτσι ώστε να μπορεί να "κλέβει" χρόνο για το παιδί της και την οικογένεια.
"Δεν είναι υπάλληλοι, είναι συνεργάτες και φίλοι, πλέον είμαστε μια οικογένεια κι ο ένας στηρίζει τον άλλο".
Εργασία από το σπίτι
Το παράδειγμα της Ευαγγελίας - Χειροποίητα πλεκτά
Η Ευαγγελία είναι μια γυναίκα 45 ετών που άφησε τη δουλειά της σε ιδιωτική εταιρεία πριν από μερικά χρόνια για να μεγαλώσει τις δύο της κορούλες ηλικίας επτά κι εννέα ετών. Σήμερα, είναι αυτοαπασχολούμενη και δουλεύει από το σπίτι φτιάχνοντας χειροποίητα πλεκτά έτσι ώστε να μπορεί να ορίζει τα ωράριά της ανάλογα με το πρόγραμμα των παιδιών. Η μεγαλύτερη πρόκληση γι΄αυτήν όπως λέει είναι να μπορεί να βάζει όρια στον εαυτό της αναγνωρίζοντας πότε το έχει παρακάνει.
Πώς τα καραφέρνει;
Η μαγική λέξη γι΄αυτήν είναι πρόγραμμα και ρουτίνα. Ιερρχώντας τι τι έχει να κάνει μέσα στην ημέρα τη βοηθά να μην χάνει τον έλεγχο. Ξέρει πότε θα ξεκινήσει και πότε θα σταματήσει και δεν αφήνει τον εαυτό της να ξεφύγει στο ελάχιστο.
"Θα ξεκινήσω στην ώρα μου και θα σταματήσω στην προκαθορισμένη ώρα. Αναβολές ή παρέκλιση από το πρόγραμμα γίνονται μόνο για πολύ σοβαρό λόγο. Πρέπει να καίγεται ο κόσμος... "
Η μαμά που ταξιδεύει
Το παράδειγμα της Βίκυς - Στέλεχος εταιρείας
Η 38χρονη Βίκυ έχει μια κόρη πέντε ετών κι έχει διευθυντική θέση στο τμήμα μάρκετινγκ εταιρείας με υποκαταστήματα σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Για τις ανάγκες της δουλειάς χρειάζεται να ταξιδεύει 1 φορά την εβδομάδα εκτός Αθήνας, με διανυκτέρευση. Η πρόκληση γι΄αυτήν είναι να μη νιώσει το παιδάκι της την έλλειψή της.
Πώς τα καταφέρνει;
Το μυστικό της είναι να ζητάει βοήθεια από τους κοντινούς της ανθρώπους όπως για παράδειγμα οι γονείς, τα πεθερικά και τα αδέλφια και νιώθει τυχερή που τους έχει διπλα της.
"Το ζήτημα είναι πρακτικό. Από τη στιγμή που λείπω από το σπίτι, κάποιος πρέπει ν΄αναπληρώσει το κενό της μαμάς και τι καλύτρο από τους παπούδες ή τους θείους; "
