Καθοριστική σημασία για τις επιλογές των συντρόφων μας, όπως ήδη εξετάσαμε σε προηγούμενο άρθρο έχει η συμπεριφορά και το πρότυπο του πατέρα. Η εικόνα που έχεις για το μπαμπά σου καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ερωτική σου ζωή. Φαίνεται όμως, πως σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία διαδραματίζει και η μητέρα σου. Το δέσιμο των γονιών σου αλλά και η σχέση που εσύ έχεις με τη μαμά σου καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές σου στην ενήλικη ζωή.
Σχέση αγάπης ή σχέση ανάγκης;
Οι περισσότερες από τις γυναίκες που δυσκολεύονται να κάνουν κάποιο δεσμό μεγάλωσαν μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με την μητέρα αλλά και τον πατέρα να δίνουν ενεργά το «Παρών». Ωστόσο, η παρουσία και η συμβίωση των δύο γονέων δεν μεταφράζεται πάντα ως «σχέση αγάπης». Πολλά ζευγάρια προτιμούν να μένουν μαζί και να διατηρούν ένα γάμο συμβατικό ακόμη και αν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στη σχέση τους. Όπως είναι φυσικό, από αυτή τη σχέση λείπει ο σεβασμός και η αγάπη, κάτι που γίνεται κατανοητό από το παιδί.
Κάθε κορίτσι, άλλωστε, όπως έκανες κι εσύ πιθανότατα από μικρό παιδάκι, παρατηρεί το πώς συμπεριφέρεται η μαμά στον πατέρα. Αν λοιπόν η μητέρα σου καυγάδιζε συνεχώς με το μπαμπά σου, τον αγνοούσε ή τον απατούσε τότε ίσως κι εσύ υποσυνείδητα αποφεύγεις να μπεις σε μια σχέση διότι φοβάσαι την κατάληξή της.
Δεν είναι αυτός για έσενα ο άντρας ο σωστός
Τα στάνταρ που έχει θέσει η μαμά σου για τον σύντροφο, που θα ήθελε να σταθεί στο πλάι σου, νιώθεις να σε «πνίγουν». Κάθε φορά που γνωρίζεις κάποιον άνθρωπο που ενδιαφέρεται ερωτικά για εσένα ακούς μια μικρή φωνούλα να σε ρωτά: «Η μαμά θα τον ενέκρινε;». Ωστόσο, σκέψου πως τα δικά της γούστα διαφέρουν κατά πολύ από τα δικά σου, όπως επίσης και τα κριτήρια με τα οποία αξιολογεί τον σύντροφό σου.
Ονειρεύεται για παράδειγμα να κάνει γαμπρό ένα γιατρό, δικηγόρο γιατί όχι και επιχειρηματία ενώ εσύ έχεις βρει τον έρωτα της ζωής σου σε έναν απλό οικοδόμο. Αν λοιπόν δεν έχεις το θάρρος και τη δύναμη να υπενθυμίσεις στην ίδια - αλλά και τον εαυτό σου - ότι για να ευτυχήσεις δεν χρειάζονται χρήματα και κοινωνική καταξίωση αλλά αγάπη τότε ίσως μπεις σε μια αέναη διαδικασία αναζήτησης του τέλειου γαμπρού που θα εγκρίνει η μαμά. Πόσο σίγουρη είσαι όμως πως αυτός θα βρεθεί;
Σε αγαπώ αλλά δε στο δείχνω
Η μαμά σου σε μεγάλωσε κατά το γερμανικό πρότυπο, με πειθαρχία και πρόγραμμα. Σε πρόσεχε, σε τάιζε και ήταν πάντα δίπλα σου αλλά ποτέ δεν εκδήλωνε τα συναισθήματά της. Ακόμη και όταν σε μάλωνε αυτό γινόταν με ύφος επικριτικό και αυστηρό που δεν άφηνε περιθώριο για περεταίρω συζήτηση.
Κάθε φορά που η συμπεριφορά της σε πίκραινε προσπαθούσες να τη δικαιολογήσεις σκεπτόμενη πως αφού σε προσέχει σε αγαπάει. Αυτή η κατάσταση όμως σου δημιουργούσε ανασφάλεια γεμίζοντάς σε με άγχος και φόβο. Ως ενήλικας κατάλαβες πως η συμπεριφορά της δεν είναι ένδειξη «αδιαφορίας» αλλά θέμα χαρακτήρα. Ωστόσο, ακόμη και τώρα στις προσωπικές σου σχέσεις φοβάσαι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Ανησυχείς συνεχώς για το εάν ο αγαπημένος σου σε αγαπά αληθινά και φοβάσαι την απόρριψη. Ως εκ τούτου γίνεσαι παθολογική ζηλιάρα, γκρινιάρα και κτητική.
Θέλω να ζήσω τη ζωή μου
Είτε υπήρχε η φυσική παρουσία της μητέρας, είτε όχι, το σίγουρο είναι πως δεν υπήρχε καμία απολύτως σχέση μεταξύ σας. Μπορεί να μεγάλωσες με τους παπούδες ή τον πατέρα σου δίχως καν να γνωρίσεις τη μάνα που σε εγκατέλειψε. Από την άλλη μπορεί και να της έβλεπες αραιά και που αλλά από τη στάση της καταλάβαινες πως μάλλον ενδιαφερόταν περισσότερο για την προσωπική της ερωτική ζωή και καλοπέραση παρά για την κορούλα της. Αυτό σε πλήγωνε και σε επηρέαζε αρνητικά. Δεν μπόρεσες ποτέ να το ξεπεράσεις και η κατάσταση αυτή σε έχει επηρεάσει σαν άνθρωπο και έχει δράσει καθοριστικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας σου. Όση αγάπη και αν έλαβες από τους παππούδες ή τον πατέρα σου η αδιαφορία και η εγκατάλειψη από τη μάνα σου δημιουργεί θυμό, κάτι που μεταφέρεται και στο επίπεδο των σχέσεων. Ζεις με το φόβο της μοναξιάς και δύσκολα αφήνεις τους ανθρώπους να σε πλησιάσουν.
Η ασφάλεια που δίνει η αγάπη
Αν ως παιδί έζησες μέσα σε μια δεμένη και αγαπημένη οικογένεια με μια μητέρα που έδιχνε έμπρακτα την αγάπη και το σεβασμό της σε εσένα και τον πατέρα σου, μάλλον είσαι ανάμεσα στις τυχερές. Ακόμη και αν οι γονείς σου έτυχε να χωρίσουν αλλά διατήρησαν καλές σχέσεις κι επαφές, δείχνοντας σεβασμό ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, η ώριμη αυτή συμπεριφορά τους σε όπλισε με σιγουριά και εμπιστοσύνη. Έμαθες να εκφράζεσαι και να ανεξαρτητοποιείσαι μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που σου παρείχε το αίσθημα της ασφάλειας. Ως ενήλικας λοιπόν, πατάς γερά στα πόδια σου και δε φοβάσαι να ερωτευτείς ούτε και να απογοητευτείς, κάτι που είναι βασικό για μια υγιή σχέση.
