Αγαπητές φίλες, δεν ξέρετε πόσο πολύ συμπάσχουμε για το δράμα που ζείτε αυτόν τον καιρό. Όμως, EURO 2008 είναι αυτό και πού θα πάει; θα περάσει. Ως τότε, προκειμένου να μη γίνεστε έξαλλες και να μπορέσετε να δείξετε λίγη κατανόηση, αρκεί να μάθετε γιατί οι άντρες έχουν τέτοια εμμονή με το ποδόσφαιρο. Σύμφωνα λοιπόν με τους ψυχολόγους και τους κοινωνιολόγους, οι κύριοι λόγοι είναι οι εξής πέντε:
1. Τους αρέσει να νικάνε, μια τάση που εμφανίζεται από την παιδική τους κιόλας ηλικία, και δεν τους φεύγει όσα χρόνια και αν περάσουν. Η έντονη ανταγωνιστικότητα είναι καθαρά ανδρικό χαρακτηριστικό. Όταν παίζει η ομάδα τους, νιώθουν σαν να βρίσκονται και οι ίδιοι στο γήπεδο, σαν να δίνουν εκείνοι τον αγώνα για τη νίκη, γι αυτό και είναι τόσο συνεπαρμένοι. Επομένως, η ευφορία που τους πλημμυρίζει όταν κερδίζει η ομάδα τους και η μεγάλη απογοήτευσή τους όταν χάνει είναι απολύτως δικαιολογημένες και κατανοητές.
2. Τους βοηθάει να ξεχαστούν, αλλά και να θεραπευτούν. Παρακολουθώντας τη μάχη σώμα με σώμα που δίνουν οι παίκτες στο γήπεδο, οι άντρες αφενός αποστασιοποιούνται από τα προβλήματα που τους απασχολούν και αφετέρου παίρνουν δύναμη, ότι και οι ίδιοι, δείχνοντας την ίδια μαχητικότητα, θα μπορέσουν να λύσουν τα προβλήματά τους.
3. Η διαιτησία είναι το απωθημένο τους. Μέσα σε κάθε άντρα υπάρχει η τάση να διοικεί, να δίνει εντολές, να κατευθύνει, να κρατάει την κατάσταση στα χέρια του. Το γεγονός ότι κριτικάρει συνεχώς τους διαιτητές, το ότι προσπαθεί να μαντέψει τις οδηγίες που θα δώσουν οι προπονητές στους παίκτες τους είναι απλώς η εκτόνωση του απωθημένου τους.
4. Τους αρέσει η δράση. Αυτό όλοι το ξέρουμε, δεν χρειάζεται λοιπόν πολλή σκέψη για να αντιληφθούμε γιατί το ποδόσφαιρο συναρπάζει τόσο πολύ τους άντρες.
5. Τους αρέσει η φιλία. Πολλά έχουν ειπωθεί για τις φιλίες των αντρών και σε αντίθεση με τις φιλίες των γυναικών, όλα τα σχετικά σχόλια είναι θετικά. Παρακολουθήστε πώς δύο άντρες, αν και δεν γνωρίζονται καλά ή ακόμα και αν δεν συμπαθιούνται ιδιαίτερα, μπορούν να γίνουν τα καλύτερα φιλαράκια μετά από ένα ματς ποδοσφαίρου που έχουν παρακολουθήσει μαζί υποστηρίζοντας την ίδια ομάδα.
Αρχίζει το ματς...
Δεν πρόκειται να μπούμε στον κόπο να αναφέρουμε ονόματα, καθώς οι ποδοσφαιρόφιλοι μπαμπάδες και σύζυγοι είναι πάρα πάρα πολλοί. Οφείλουμε όμως να τους πούμε δυο λογάκια, γιατί δεν άρχισε καλά καλά το EURO 2008 και αυτοί ξέχασαν και τα παιδιά και τις γυναίκες τους και συμπεριφέρονται στο σπίτι σαν εργένηδες στα πρόθυρα υστερικής κρίσης. Εντάξει, το ξέρουμε ότι το ποδόσφαιρο είναι το πάθος σας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η οικογένειά σας είναι υποχρεωμένη να ζει κάθε βράδυ ανεχόμενη την ανδροπαρέα σας μπίρες, πίτσες, τσιπς, ποπ κορν, τσιγάρα και όλα όσα πάνε πακέτο με την παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα από την τηλεόραση, ακούγοντας τις αγριοφωνάρες σας, τις βρισιές με τις οποίες «λούζετε» διαιτητές και παίκτες ή τους μεταξύ σας τσακωμούς για το ποια ομάδα ήταν καλύτερη από την άλλη. Φροντίστε, λοιπόν, να μην περνάτε όλες αυτές τις βραδιές στο σπίτι σας και όταν έρθει η σειρά σας να καλέσετε τους φίλους σας, φροντίστε να έχετε πάει τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας σε κάποιο άλλο σπίτι, γειτονικό, συγγενικό ή φιλικό. Να θυμάστε ότι όταν βλέπετε ποδόσφαιρο, βγάζετε το χειρότερο εαυτό σας και εκτός από τη δυσαρέσκεια που προκαλείτε στη σύντροφό σας, δίνετε κακό παράδειγμα και στα παιδιά σας.
