Ίσως γιατί μέσα σε όλη αυτή τη βιασύνη κάπου χάσαμε την ουσία, το αληθινό συναίσθημα, την επαφή. Σε μια εποχή όπου το swipe έχει αντικαταστήσει το βλέμμα και το ghosting θεωρείται απλώς "μέρος του παιχνιδιού", το slow love εμφανίζεται σαν κάτι σχεδόν επαναστατικό.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να απορρίπτουν την κουλτούρα του fast dating (fast fashion/fast food, fast and furious) και να στρέφονται προς κάτι πιο ουσιαστικό: μια αγάπη που χτίζεται αργά, σταθερά, και με νόημα. Σαν να μπαίνουμε στη χρονοκάψουλα για να γυρίσουμε πίσω. ίσως γιατί "καήκαμε" από την πολύ ταχύτητα.
Όχι άλλα mind games, λίγη αλήθεια επιτέλους
Το slow love δεν είναι ένας κανόνας ή κάποια νέα μέθοδος που υπόσχεται «το άλλο σου μισό» σε 5 απλά βήματα. Είναι περισσότερο μια στάση ζωής. Μια απόφαση να γνωρίσεις τον άλλον χωρίς πίεση, χωρίς ατζέντα, χωρίς να μετράς πότε έστειλε μήνυμα ή πόσα emoji χρησιμοποίησε.
Σε αντίθεση με τον «αγώνα δρόμου» που συχνά γίνεται στις εφαρμογές γνωριμιών, εδώ δεν υπάρχει βιασύνη να μπεις σε σχέση, να δώσεις ταμπέλες, να αποδείξεις κάτι. Το slow love σου λέει: "δώσε χρόνο, δες τον άλλον όπως είναι και όχι όπως θα ήθελες να είναι".
Η δύναμη της αναμονής αυξάνει την επιθυμία
Υπάρχει κάτι μαγικό στο να αφήνεις τα πράγματα να εξελιχθούν φυσικά. Να μη βιάζεσαι να ανοίξεις όλα τα χαρτιά σου από το πρώτο ραντεβού. Να αφήνεις τη συζήτηση να κυλάει, χωρίς να έχεις στο μυαλό σου το επόμενο βήμα.
Το slow love δεν σε κρατάει πίσω, αντιθέτως, σε προσκαλεί να νιώσεις περισσότερο. Να παρατηρήσεις τις λεπτομέρειες. Να ακούσεις στ’ αλήθεια. Κι αυτό, αντί να καθυστερεί τη σύνδεση, συχνά την εμβαθύνει. Για την ακρίβεια την πάει ακριβώς εκεί που θα έπρεπε να είναι. Στα πραγματικά και συνειδητοποιημένα συναισθήματα και όχι στις επιφανειακά γρήγορα crashes. Ξέρετε αυτά που φουντώνουν γρήγορα και "καίγονται" ακόμα πιο γρήγορα.
Λιγότερα φίλτρα, περισσότερη αυθεντικότητα
Το πιο όμορφο με το slow love είναι ότι σε ενθαρρύνει να είσαι εσύ. Όχι μια βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού σου ή μια προσαρμοσμένη στα θέλω του άλλου εικόνα για να εντυπωσιάσεις. Όχι stories, όχι performances. Μόνο πραγματική επαφή, αμηχανίες, σιωπές, βλέμματα, επικοινωνία, όλα αυτά που κάνουν δύο ανθρώπους να δένονται στα αλήθεια.
Και όσο πιο πολύ επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι αληθινός, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η πιθανότητα να συνδεθείς με κάποιον που σε βλέπει και σε αποδέχεται όπως ακριβώς είσαι κι όχι αυτό που θα ήθελε ο ίδιος να είσαι.
Τελικά είναι μόδα ή βαθιά ανάγκη όλων μας;
Ίσως να ακούγεται σαν τάση, αλλά δεν είναι απλώς μια μόδα των social. Είναι αντίδραση σε έναν κόσμο που κουράστηκε να "παίζει". Είναι ανάγκη να ξαναβρούμε ρυθμό, να ξαναδώσουμε νόημα στις λέξεις, να κάνουμε χώρο για το συναίσθημα.
Το slow love είναι για εκείνους που δεν ψάχνουν το τέλειο. Αλλά το αληθινό.
