H απιστία είναι ένα θέμα που ποτέ δεν πάψει να είναι «καυτό» για τις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό που αλλάζει είναι οι συνθήκες ζωής και ενδεχομένως οι λόγοι που ένας άντρας ή μία γυναίκα απιστεί
Πρόσφατα ο παρουσιαστής, podcaster και συγγραφέας Ken Coleman φιλοξένησε στο vidcast του τον Δρ John Delony, επίσης podcaster και πολύ γνωστό ειδικό ψυχικής υγείας, με ειδίκευση στις σχέσεις, το άγχος και την ευημερία.
Μεταξύ αυτών που συζήτησαν ήταν φυσικά η απιστία.
Ο Coleman μοιράστηκε μερικά εντυπωσιακά ευρήματα έρευνας για την απιστία που άφησαν και τον ίδιο άφωνο.
Σύμφωνα με αυτά, το 85% των παράνομων σχέσεων αρχίζουν στον ίδιο χώρο και δεν είναι άλλος από τον εργασιακό!
«Ένας στους 5 ανθρώπους ομολογούν πως υπήρξαν άπιστοι με κάποιον/κάποια συνάδελφο και όπως επεξεργάζομαι αυτήν την πληροφορία νιώθω σοκαρισμένος. Θα σου πω αυτό που μου καρφώθηκε.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρουν όχι μόνο το γάμο και τη σχέση με τα παιδιά, αλλά και τη δουλειά τους. Πρόκειται για τεράστιο κίνδυνο.
Όταν κάνεις εξωσυζυγική σχέση εκτός γραφείου, μπορεί να επηρεάσει ή να μην επηρεάσει την εργασία σου. Σε πολλά εργασιακά καθεστώτα το να έχεις σχέση με συνάδελφο δημιουργεί μια περίεργη δυναμική που κάποια στιγμή θα “εκραγεί”.
Τι είναι αυτό που κάνει έναν στους 5 ανθρώπους να λένε “ήμουν άπιστος με μια/έναν συνάδελφο”; Πρέπει να ξέρουν ότι είναι επικίνδυνο, αλλά μάλλον δεν τους νοιάζει. Τι συμβαίνει;» ρώτησε τον Delony.
Ο Δρ Delony απάντησε και τα όσα είπε ήταν εξίσου σοκαριστικά όσο και πέρα για πέρα αληθινά ως διαπιστώσεις, εξηγώντας τι ακριβώς φταίει.
«Δημιουργήσαμε την πιο μοναχική γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας και ζητήσαμε από τους/τις συντρόφους μας να είναι τα πάντα για εμάς. Να βγάζουμε μαζί χρήματα, να μεγαλώνουμε μαζί τα παιδιά, να καθαρίζουμε και να φροντίζουμε μαζί το σπίτι, να είμαστε ενεργοί σεξουαλικά μέχρι τα 95, να μας αρέσουν τα ίδια πράγματα, να πηγαίνουμε στα ίδια μέρη, τα τρώμε τα ίδια.
Κανένας άνθρωπος δεν αντέχει το βάρος που δημιουργεί ο ανειδίκευτος σύγχρονος γάμος σε κάθε άνθρωπο.
Έτσι, αυτό που προκύπτει είναι δυο άνθρωποι που είναι καλοί στη συνδιαχείριση του σπιτιού -ο ένας πάει τα παιδιά στην προπόνηση, ο άλλος καθαρίζει το σπίτι, βγάζει τα σκουπίδια- αλλά δεν μοιράζονται κανέναν κοινό σκοπό. Δεν “χτίζουν” κάτι μαζί. Η ζωή γίνεται τόσο γρήγορη που μετά πηγαίνω στη δουλειά, γνωρίζω μια φανταστική γυναίκα με την οποία συνεργαζόμαστε σε ένα project που θα βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους.
Τώρα μοιραζόμαστε έναν σκοπό. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί, περισσότερο από αυτόν που περνάω με τη σύντροφό μου και αυτός ο χρόνος είναι "πλούσιος". Στον χρόνο αυτό γελάμε, λέμε αστεία.
Αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για ρίσκο, αλλά δεν μας νοιάζει, γιατί νιώθουμε πως αναπνέουμε καλύτερα, είναι οξυγόνο.
Ακόμα και αν είναι αρνητικό, είμαστε μαζί σε αυτό, κάνουμε μια ομάδα εναντίον όλων των άλλων, του αφεντικού, του πελάτη.
Έτσι πέραν του να αστειευόμαστε μεταξύ μας, αρχίζουμε να φλερτάρουμε με έναν άνθρωπο που δεν έχουμε δει ατημέλητο ή να βγαίνει από την τουαλέτα ή όπως αλλιώς έχουμε δει στην καθημερινότητα τη σύζυγο μας».
Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε από τις απιστίες;
O Coleman τον ρώτησε αν την στιγμή που αρχίζουμε να βγαίνουμε εκτός πορείας είναι αυτή που πρέπει να αντισταθούμε.
Ο γιατρός απάντησε ότι «τα όρια είναι μια χαρά και όλοι πρέπει να τα τσεκάρουμε. Για παράδειγμα, αν νιώθουμε να μας ελκύει κάποιος, δεν πάμε για φαγητό μαζί του. Αυτή δεν είναι μια έξυπνη απόφαση. Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε από τις απιστίες;
Αν με τη σύζυγο μου χτίζουμε κάτι μαζί και ο κύριος σκοπός μου είναι στο σπίτι μου, τότε η δουλειά γίνεται κάτι που κάνω. Έτσι, αν συνεργαστώ με μια απίστευτα ελκυστική γυναίκα, θα μείνω σε αυτό: ότι είναι ελκυστική γυναίκα με την οποία μπορούμε να παράγουμε κάτι εξαιρετικό. Θα νιώσω ασφάλεια. Δεν θα με επηρεάσει με κάποιον άλλον τρόπο, γιατί αυτό που “χτίζω” είναι στο σπίτι μου».
Όπως επισήμανε ο Coleman, τα διαζύγια μπορεί να είναι συνηθισμένα στις μέρες μας αλλά ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται πόσο επώδυνα και επίπονα είναι, τι επιπτώσεις έχει στα παιδιά αλλά και πώς αν αποφασίσεις να τινάξεις και την καριέρα σου στον αέρα απιστώντας στη δουλειά τότε χάνεις μεγάλο μέρος της επαγγελματικής σου αξιοπιστίας.
