Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Ακόμη δεν έχει διεξαχθεί ο φετινός διαγωνισμός της Γιουροβίζιον και ήδη άρχισε η διαδοχολογία για τον επόμενο καλλιτέχνη που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον διαγωνισμό. Και δεν είναι μόνο τα διάφορα ονόματα που ακούγονται, αλλά ο ένας μετά τον καλλιτέχνη εκφράζει την επιθυμία να είναι ο νέος εκπρόσωπός μας. Τι κι αν ο Sakis Ρουβάς δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνιση του στο διαγωνισμό και δεν ξέρουμε καν πώς θα τα πάει;

Θα είναι τελικά πετυχημένη; Δεν θα είναι; θα πάρει μεγάλη χαρά ο Sakis; Θα φάει μεγάλη πίκρα; Μάλλον λίγη σημασία έχει αυτό. Πολλοί συνάδελφοι του θέλουν να δοκιμάσουν την εμπειρία του διαγωνισμού, που πριν κάποια χρόνια, δεν ήθελαν να ακούν γι’ αυτόν. Μάλλον, βλέπουν την προώθηση που πέφτει στον συμμετέχοντα καλλιτέχνη και τη διαφήμιση που έχει σε Ελλάδα και εξωτερικό και γιατί όχι, το θεωρούν μία καλή ευκαιρία.

Άλλωστε, οι καιροί που διανύουμε είναι δύσκολοι για τους τραγουδιστές. Ακόμη και για τα πρώτα ονόματα της δισκογραφίας. Γιατί, αγαπημένε μου, ποιος θα περίμενε ότι λαμπερά ονόματα, όπως η Έλλη Κοκκίνου θα εξέφραζαν την επιθυμία να εκπροσωπήσουν του χρόνου την Ελλάδα στην Γιουροβίζιον; Και για να μην πάω πιο μακριά, ποιος θα περίμενε ότι ο Sakis θα έπαιρνε μέρος για δεύτερη φορά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Αλλά για να είμαι ειλικρινής, κακό δεν μας κάνει. Εξάλλου, ποιος δε θέλει να μας εκπροσωπήσει ένας Ρουβάς, μία Κοκκίνου ή μία Βανδή;