Τον έναν εκ των δύο παρουσιαστών της Eurovision είχαν σήμερα καλεσμένο στο πλατό του «Καλημέρα είπαμε;», η Ζωή Κρονάκη και ο Τάσος Ιορδανίδης με αφορμή την εκπομπή «Φτάσαμε» που παρουσιάζει στην ΕΡΤ. Εννοείται πως ο Ζερόμ Καλούτα μίλησε και για αυτό αλλά μίλησε αναλυτικά και για τη εμπειρία του ίδιου και του Θανάση Αλευρά στο Μάλμε της Σουηδίας, την κριτική, τα σχόλια και τη στενοχώρια του.
«Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία δεν θα έπρεπε να τα κάνω αλλά με βάζουν και τα κάνω και τα χαίρομαι κιόλας. Κάνω την πιο ωραία δουλειά του κόσμου και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό. Δεν σκάβουμε… Ταξιδεύουμε, γνωρίζουμε ανθρώπους… Προβληματίστηκα στην αρχή πώς θα το κάνω αυτό. Το έχει κάνει ο τεράστιος Ηλίας Μαμαλάκης... το έχει τερματίσει. Και βρήκα έναν τρόπο, γιατί πάντα πρέπει να βρίσκεις τον δικό σου τρόπο. Και βρήκα τον τρόπο να πάω να κάνω φίλους» ξεκίνησε να λέει ο Ζερόμ Καλούτα και κάπου εκεί ήρθε η ερώτηση από τους παρουσιαστές.
-Τώρα που είπες φίλους, τώρα που πήγατε στην Eurovision και την παρουσιάσατε με τον δικό σας τρόπο γίνατε φίλοι με τον Θανάση Αλευρά;
«Με τον Θανάση είμαστε αδέρφια. Δουλεύουμε πάρα πολλά χρόνια μαζί. Έχουμε κάνει θέατρο μαζί, κάναμε γυρίσματα για μια σειρά, η ζωή μας έχει μαζί και κάνουμε πράγματα μαζί. Έτσι μαζί πήγαμε σε αυτό το μέτωπο και το κάναμε»
-Αποστασιοποιημένα πια, τι θα έλεγες για αυτή την εμπειρία και αυτό το αποτέλεσμα;
«H Eurovision έχει τρία σκέλη, για μένα. Το πρώτο σκέλος είναι όταν μας είπαν να το αναλάβουμε. Η όλη προετοιμασία και όλη η αγάπη με την οποία πήγαμε να το κάνουμε. Η τιμή, ο σεβασμός και το ότι ήμασταν κάπου που σαν καλλιτέχνες αυτό μας ανέβαζε ένα σκαλί πιο πάνω κι αυτό είναι τέλειο.
Το δεύτερο σκέλος είναι αυτά που ζήσαμε και βιώσαμε εκεί στη Σουηδία, στο Μάλμε τα οποία ήταν εξωπραγματικά. Είναι μια παραγωγή, η οποία είναι βαρέων βαρών που γίνεται τρεις φορές τη μέρα. Έχεις πρόβα στην πρόβα και έχεις 600 άτομα να συντονίζονται στο δευτερόλεπτο με μεγάλη ακρίβεια για αυτό που πρέπει να γίνει. Αυτό αν το δεις δεν μπορείς να το ξε-δεις. Είναι ένα επίπεδο άλλο. Σε αναγκάζει σαν καλλιτέχνη να κάνεις πράγματα με άλλον τρόπο πλέον. Να τα δεις με άλλο μάτι.
Το τρίτο σκέλος είναι αυτό που ακολουθεί αφού έχουμε γυρίσει το οποίο αφορά με το πώς το πήρε ο κόσμος, δημοσιογράφοι, άνθρωποι, το πώς τους φάνηκε, αν τους άρεσε, αν δεν τους άρεσε.
Δεν είναι ευχάριστο και δεν είναι ευχάριστο, όχι για σένα, αυτή είναι η δουλειά που κάνουμε, θα ακούσουμε διάφορα. Δεν είναι ευχάριστο για τους άλλους. Έχουμε συγγενείς, ανθρώπους που μας αγαπάνε, φίλους, δεν είναι ωραίο. Και να το πω κιόλας γιατί μπορεί να είναι και επίκαιρο, άλλο η κακή κριτική και άλλο η χυδαιότητα και πόντους στη χυδαιότητα δεν θα δίνουμε ποτέ» είπε και συνέχισε:
«Μπορεί κάτι να σ’ αρέσει ή να μην σ’ αρέσει κι έχεις τη γνώμη σου για αυτό και είναι σεβαστή. Αν έχεις κι επιχειρήματα να κάτσουμε να τα πούμε να γίνω καλύτερος. Όλο το άλλο είναι και αχρείαστο και στενάχωρο. Και για να μην στενοχωριόμαστε το κάνουμε boomerang, επιστρέφεται στον ιδιοκτήτη. Δεν έχω πρόβλημα με τον ανώνυμο γιατί δεν τον ξέρω, δεν μπορώ να συνδεθώ. Με τον επώνυμο τι κάνουμε; Που είναι η δουλειά του και το κάνει αυτό»
-Από ποιο σχόλιο που γράφτηκε από επώνυμο-κι ας μην πεις όνομα- θίχτηκες πιο πολύ;
«Δεν μπορώ να δώσω το χρυσό μετάλλιο σε κάποιον γιατί ανταγωνίστηκαν πάρα πολύ καλά ο ένας τον άλλον αλλά αν μπορώ να διαλέξω κάτι είναι αυτό το οποίο υπονοήθηκε με τα χρήματα. Ότι κάναμε μια αρπαχτή. Για το οποίο δεν μας ρώτησε κανένας, το ξεκαθαρίσαμε, αλλά αυτό έκανε τον κύκλο του και ξαναλέω, δεν είμαι εδώ για να απαντήσω σε κάποιον, δεν απαντάω σε κανέναν. Η δουλειά μας είναι να δημιουργούμε και οι άλλοι λένε αν τους αρέσει ή δεν τους αρέσει. Λένε τη γνώμη τους, όχι την άποψη. Άποψη έχεις όταν το έχεις κάνει έστω μια φορά»
