Από τη ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΝΘΕΑΚΗ

Το όνομά του σφράγισε μια εποχή. Ένας κορυφαίος ερμηνευτής, με πλήθος μεγάλων επιτυχιών στο ενεργητικό του. Ο τραγουδιστής που μάγευε το κοινό σε κάθε του εμφάνιση και έκανε τον κόσμο να δακρύζει με τα κομμάτια του. Η λίστα των μεγάλων συνθετών με τους οποίους συνεργάστηκε είναι ανεξάντλητη και ανάμεσά τους φιγουράρουν τα μεγαλύτερα ονόματα, όπως ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος, ο Σπανός, ο Τσιτσάνης. Έκανε διεθνή καριέρα και εμφανίστηκε στο «Royal Albert Hall» του Λονδίνου σε μια εποχή που οι Έλληνες καλλιτέχνες δύσκολα έφευγαν από τα σύνορα της χώρας μας. Ο Σταμάτης Κόκοτας, όμως, είναι ιδιαίτερα σεμνός, αποφεύγει τα φώτα της δημοσιότητας και δίνει πολύ σπάνια συνεντεύξεις. Το ΛΟΙΠΟΝ εξασφάλισε για εσάς μια μοναδική συνέντευξη του μεγάλου αυτού ερμηνευτή.

Η συνάντηση έγινε στο ξενοδοχείο «Μetropolitan». Με το που αντικρίζει κάνεις τον Σταμάτη Κόκοτα αντιλαμβάνεται πως είναι ξεχωριστός. Ο κόσμος διαρκώς τον πλησιάζει για να του μιλήσει, να τον συγχαρεί, να του εκφράσει το θαυμασμό του. Εκείνος ήρεμος, χαμογελαστός, τους ευχαριστεί σεμνά. Οι μνήμες για τον Σταμάτη είναι ακόμη νωπές... Κοιτάζοντάς τον διαπιστώνει κάνεις πως δεν έχει αλλάξει καθόλου, δείχνει σαν να έχει σταματήσει το χρόνο. Σημείο αναφοράς, φυσικά, οι γνωστές φαβορίτες του και το ευγενικό βλέμμα του. Ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής του Έλληνα μεγιστάνα, του Αριστοτέλη Ωνάση, αλλά και ένας από τους πιο στενούς του φίλους. Ο Ωνάσης συχνά τον φιλοξενούσε στο Σκορπιό και σχεδόν καθημερινά τον καλούσε στο σπίτι του για να κάνουν παρέα. Μάλιστα, για να του εκφράσει την εκτίμησή του και το θαυμασμό του του έκανε δώρο ένα αεροπλάνο, το όποιο όμως ο Σταμάτης δεν δέχτηκε!

Ας κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, αρκετά χρόνια πριν, την εποχή που ο Αριστοτέλης Ωνάσης επισκεπτόταν το μαγαζί που τραγουδούσατε. Πώς ήταν εκείνη η περίοδος;

«Επί 15 χρόνια, 3 με 4 φόρες την εβδομάδα, ήταν στο μαγαζί. Είτε στη ?Νεράιδα? είτε στα ?Δειλινά?, όπου εμφανιζόμουν. Και αν δεν ήμουν εκεί, πήγαινα στο σπίτι του στη Γλυφάδα, όπου καθόμαστε, μιλούσαμε, τρώγαμε».

Όταν ακούτε το όνομα Ωνάσης, ποια είναι η πρώτη εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό;

«Μου έρχεται η εικόνα ενός λεβέντη. Ενός απλού ανθρώπου, ο όποιος ποτέ δεν έδειξε τα λεφτά του ούτε τη δύναμή του. Τη μονή δύναμη που έδειξε ήταν στη θάλασσα. Ήταν απλός άνθρωπος, έμεινε ο βαρκάρης του λιμανιού, ο απλός βαρκάρης του λιμανιού».

Ποιο ήταν το αγαπημένο του τραγούδι;

«Το "Ένα μεσημέρι στης Ακρόπολης τα μέρη"».

Αν συναντούσατε σήμερα την εγγονή του αγαπημένου σας φίλου, την Αθηνά Ωνάση, τι θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα της λεγάτε;

«Να μοιάσεις στον παππού σου?. Και εύχομαι με όλη μου την ψυχή να του μοιάσει...».

Εκείνη την ώρα πλησιάζει μια νεαρή κοπέλα από ένα κοντινό τραπέζι, διστακτικά, τον χαιρετάει και του δίνει συγχαρητήρια. Εκείνος την ευχαριστεί και της μιλάει απλά, ευγενικά. Αμέσως μετά δύο μεγαλύτεροι κύριοι, γύρω στα 50, τον πλησιάζουν και του μιλάνε για λίγο. Ο Σταμάτης Κόκοτας είναι πολύ αγαπητός στον κόσμο! Μέσα σε μισή ώρα τουλάχιστον εφτά άτομα έχουν έρθει στο τραπέζι για να τον γνωρίσουν από κοντά. Ιδιαίτερο γνώρισμά του είναι ο τρόπος που μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο, θέλοντας να δώσει έμφαση...

Έχει ακουστεί πως εκείνη την περίοδο, όπου πηγαίνατε, έτρεχαν οι θαυμαστές και γινόταν πραγματικά «διαδήλωση». Και σήμερα όμως συμβαίνει το ίδιο. Είναι πολλοί αυτοί που σας πλησιάζουν και σας εκφράζουν την αγάπη τους. Γιατί πιστεύετε πως είστε τόσο αγαπητός στον κόσμο;

«Γιατί είμαι καλό παιδί, για κανέναν άλλο λόγο. Μπορεί να τραγουδάω και ωραία...».

Πώς ξεκίνησε η καριέρα σας;

«Με άκουσε ο Λαμπρόπουλος στη Γαλλία που τραγουδούσα, στο Παρίσι. Ήρθε και με βρήκε και μου ανέθεσε να τραγουδήσω μια δουλειά. Αυτή η δουλειά ήταν Του Όθωνα τα χρόνια. Από εκεί και περά άνοιξε ο δρόμος για τον Σταμάτη Κόκοτα. Τραγούδησα όλους τους Έλληνες σύνθετες. Επί σειρά ετών έκανα παρά πολλά σουξέ. Όταν λέμε σουξέ, πάρα πολλά!».

Με ποιους άλλους συνεργαστήκατε;

«Έπειτα από αυτούς γραμμοφωνήσαμε όλους τους Έλληνες σύνθετες. Δεν θα παραλείψω τον Σπανό, τον Χατζηνάσιο  καταπληκτικοί άνθρωποι και οι δύο, καταπληκτικοί. Μεγαλοι μουσικοί, μεγάλοι μαέστροι. Με όλους, όμως, έκανα πολύ μεγάλα σουξέ. Με όλους είχα άψογη συνεργασία, άριστη. Ο καθένας είχε κάτι ξεχωριστό, τη δική του φλόγα. Με τον Τσιτσάνη έγραψα άλλα τραγούδια, με τον Ξαρχάκο άλλα, με τον Θεοδωράκη άλλα. Με τον καθένα ήταν διαφορετικά. Όλοι όμως ήταν πολύ αξιόλογοι και κάναμε μαζί μεγάλες επιτυχίες, τις οποίες αγάπησε ο κόσμος».

Η άποψή σας για τον Μίκη Θεοδωράκη;

«Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ο μεγαλύτερος θεός της μουσικής που υπάρχει στον κόσμο πια! Εμένα με έβγαλε ο μεγάλος Σταύρος Ξαρχάκος, αυτός με ανακάλυψε. Ό,τι έχω κάνει μέχρι σήμερα το οφείλω σε αυτόν!».

Ποιο ήταν το μυστικό της δικής σας επιτυχίας;

«Η σεμνότητα».

Υπάρχουν σήμερα τραγουδιστές αντάξιοί σας ή έχει σβήσει πλέον αυτή η «χρυσή» περίοδος του τραγουδιού;

«Εγώ θα ήθελα πολύ (σ.σ.: να υπήρχαν). Αλλά είναι λίγο μπερδεμένο το πράγμα με τα dream the dream και τα story-μόρι. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από το γιο μου, που είναι πολύ κάλος τραγουδιστής, πάρα πολύ καλός. Μπορεί να ερμηνεύσει πολλά είδη τραγουδιού».

Θεωρείτε δηλαδή ότι αυτές οι εκπομπές μπορεί να βλάψουν τους νέους τραγουδιστές που ξεκινούν την καριέρα τους μέσω αυτών;

«Ε βέβαια και θα τους κάνουν κακό! Δεν είναι εύκολο να λες σε ένα παιδί σήμερα ?είσαι εσύ και δεν είναι άλλος και αύριο, αν αυτό το παιδί δεν κάνει τίποτα, απογοητεύεται και μπορεί να καταλήξει κάπου αλλού».

Ίσως σήμερα να θέλουν την εύκολη επιτυχία γρήγορα...

«Η εύκολη επιτυχία μπορεί να είναι εύκολη, αλλά είναι και άλλο τόσο επικίνδυνη. Μάλιστα, είναι άκρως επικίνδυνη. Μπορεί τη μια Παρασκευή να σε βγάλουν μεγάλο και τρανό και την επόμενη Παρασκευή να μη σε ξέρει κανένας. Αυτό το κέρασμα της ομορφιάς του τραγουδιστή το δέχονται πολλά παιδιά σήμερα, αλλά στο τέλος είναι πάρα πολύ επικίνδυνο».

Λείπει κάποιο «συστατικό» από το καλό τραγούδι σήμερα;

«Λείπει η φροντίδα της δισκογραφικής εταιρείας. Εκείνη είναι που θα αγκαλιάσει τον τραγουδιστή. Εταιρείες σήμερα δεν υπάρχουν. Ο μόνος τρόπος για να βγει νέο καλλιτεχνικό αίμα είναι η δισκογραφική. Κάπου θα τον βρει, αν χρήζει αξιοπρέπειας. Το τραγούδι είναι πολύ ακριβό. Για να σε πάρει στην οικογένειά του, πρέπει να δώσεις την ψυχή σου».

Θέλατε να γίνει ο γιος σας τραγουδιστής και πώς αντιδράσατε όταν σας το ανακοίνωσε;

«Όχι, δεν ήθελα. Όταν όμως τον άκουσα, ήταν πολύ καλός. Και μπορεί να σταθεί παντού. Τι να πω, λοιπόν; Έδωσε δείγματα της αξίας του πολύ σοβαρά. Και όσοι τον άκουσαν αργότερα, που γνωρίζουν από λαϊκό τραγούδι, τον εκτίμησαν και του έδωσαν συγχαρητήρια. Βλέπω μακριά για αυτόν».

Έχετε παράπονο από κάποιους; Σας έχουν φερθεί ποτέ άσχημα, έχετε νιώσει ποτέ αδικημένος, απογοητευμένος; Εισπράξατε κακία ή αχαριστία;

«Όταν σε λένε Κόκοτα, αυτά τα έχεις προσπεράσει. Αν σε λένε Σταμάτη, με τέτοια πράγματα δεν ασχολείσαι».