Από την ΚΑΤΙΑΝΑ ΜΑΤΖΑΡΙΔΟΥ

Το 1968 έπαιξε τον Γιαν, ένα νεαρό πρίγκιπα βόρειας ευρωπαϊκής χώρας που ερωτεύτηκε μια όμορφη μελαχρινή Ελληνίδα ξεναγό. Από τότε πέρασαν 40 χρόνια, το ΛΟΙΠΟΝ ωστόσο βρήκε τον Τόμας Φριτς και μίλησε μαζί του για την αξέχαστη συμπρωταγωνίστριά του, την Έλενα Ναθαναήλ, και τη μεγάλη του αγάπη, την Ελλάδα.

Πόσο πολύ μπορεί να σε συγκλονίσει ο χαμός ενός ανθρώπου που έχεις να δεις πολλά χρόνια; Είναι δυνατόν να σε συγκινήσει η απώλεια μιας γυναίκας που στάθηκε αφορμή για έναν έρωτα που κρατάει 40 ολόκληρα χρόνια και είναι τόσο παθιασμένος όσο τον πρώτο καιρό; Κι όμως, ο Τόμας Φριτς, ο Γερμανός ηθοποιός που ενσάρκωσε τον Γιαν στην ταινία «Επιχείρηση Απόλλων» των Δαμασκηνού-Μιχαηλίδη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκαλενάκη, ακουγόταν συντετριμμένος από την άλλη άκρη του ακουστικού, εκεί στο μακρινό Μόναχο.

Κύριε Φριτς, θα θέλαμε να απευθύνετε έναν ύστατο χαιρετισμό στην Έλενα Ναθαναήλ, που τόσο ξαφνικά έφυγε από κοντά μας.

«Έχω λυπηθεί πάρα πολύ με την απώλειά της. Για μένα η Έλενα σήμαινε πολλά και ας είχα να τη δω πολλά χρόνια!».

Πώς πληροφορηθήκατε το θάνατό της;

«Μου τηλεφώνησαν φίλοι και μου το είπαν».

Μιλήστε μας γι αυτήν.

«Από την πρώτη στιγμή που τη συνάντησα εντυπωσιάστηκα από τα μακριά βελούδινα μαύρα μαλλιά της, το μαύρο σαν κάρβουνο βλέμμα της. Για μας τους Γερμανούς το πρότυπο της μελαχρινής καλλονής είναι το ιδανικό, γιατί είναι σπάνιο».

Πότε γνωριστήκατε;

«Είχα δει την Έλενα σε μια ταινία που είχε κάνει στη Γερμανία πριν από το Επιχείρηση Απόλλων, όμως την πρωτοσυνάντησα στα γυρίσματα. Ήταν το παρθενικό μου ταξίδι στη χώρα σας και είχα την τύχη να είναι από τους πρώτους ανθρώπους που γνώρισα».

Πώς σας αντιμετώπισε;

«Προερχόταν από εξαιρετική οικογένεια και είχε ευγενή ανατροφή. Όμως, πέρα από την άψογη συμπεριφορά και τον επαγγελματισμό της, ήταν πολύ ζεστή και φιλική μαζί μου. Μου μάθαινε ελληνικά, μου έδειχνε πράγματα που όφειλα να ξέρω και με καθοδηγούσε. Ήταν ο άνθρωπος που με πήρε από το χέρι και με έκανε να αγαπήσω την Ελλάδα».

Μιλάτε με πολύ ενθουσιασμό για την Ελλάδα.

«Και βέβαια. Όπως σας είπα, πρωτοήρθα το 1968 και πήγα στο Ναύπλιο, στην Επίδαυρο και στην Κέρκυρα για τα γυρίσματα. Κάναμε όμως και μια σκηνή στη Μύκονο, στους ανεμόμυλους στην Αλευκάντρα, και εκεί ερωτεύτηκα το νησί. Επέστρεψα τα επόμενα δύο καλοκαίρια και στη συνέχεια αγόρασα ένα σπιτάκι και έρχομαι κάθε χρόνο».

Τόσα καλοκαίρια στη Μύκονο, το νησί των επωνύμων, γνωρίσατε και άλλους διάσημους Έλληνες;

«Ελάχιστους. Μπορώ να σας αναφέρω μόνο τη Μαρουλίνα, τα κοσμήματα της οποίας φορούσα συνέχεια. Είμαι άνθρωπος χαμηλών τόνων και δεν επιδιώκω τη δημοσιότητα. Αγαπώ πολύ το νησί και δεν μου αρέσει όλο αυτός ο τουριστικός συρφετός. Γι αυτό και έρχομαι νωρίς την άνοιξη και φεύγω στα μέσα Μαϊου. Ξέρω πολλούς ντόπιους και τους εκτιμώ, αλλά αποφεύγω τις λαμπερές συναναστροφές. Έτσι, απολαμβάνω το νησί όπως το γνώρισα, ένα πανέμορφο κυκλαδονήσι με ζεστούς ανθρώπους».

Είστε τόσο χαμηλών τόνων, όπως και η Έλενα Ναθαναήλ. Κι εκείνη είχε αποτραβηχτεί σε ένα κτήμα στην Εύβοια, μακριά από τη δημοσιότητα.

«Χαίρομαι που είχαμε αυτό το κοινό σημείο. Χαίρομαι επίσης που είχε φτιάξει οικογένεια και έφυγε έχοντας ένα σύντροφο στο πλευρό της. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάποιον που να σε θρηνήσει!».

Μάθατε, κύριε Φριτς, ότι η Νία Βαρντάλος γύρισε ένα ριμέικ του «Επιχείρηση Απόλλων»; Θα θέλατε να παίζατε αν το ξέρατε;

«Δυστυχώς όχι, δεν το έμαθα. Όμως, το πρόγραμμά μου είναι πολύ φορτωμένο. Κάνω θέατρο, τηλεόραση και ντουμπλάρω τις φωνές του Τζέρεμι Άιρονς, του Ράσελ Κρόου και άλλων ηθοποιών στη χώρα μου. Μου αρκεί που κάθε φορά που περπατάω στα σοκάκια της Μυκόνου με αναγνωρίζει ο κόσμος και μου δείχνει την αγάπη του. Μέσα από το θαυμασμό και τη ζεστασιά που μου δείχνουν έμεινε άσβεστη η θύμηση της Έλενας και αυτού του πρώτου κεραυνοβόλου έρωτα με την Ελλάδα».