Από τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΥΡΙΔΗ


Πριν από δύο μήνες έγινε πρωτοσέλιδο και θέμα στις εκπομπές εξαιτίας μιας ατυχούς προσωπικής περιπέτειας με το νόμο. Μέσα σε λίγες μέρες, όμως, πέρασε και πάλι από το ναδίρ στο ζενίθ, χάρη στον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην «Εξαφάνιση» του Alpha, που σαρώνει σε νούμερα τηλεθέασης. Ο λόγος για τον Νίκο Σεργιανόπουλο, που τον συναντήσαμε εν μέσω των πολύωρων γυρισμάτων και κατάφερε να «ξεκλέψει» δέκα λεπτά για να μας προβληματίσει, αφού άφησε αναπάντητα κάποια από τα ερωτήματά μας!

Τι σας έκανε να πείτε το μεγάλο «ναι» στη νέα σειρά «Η εξαφάνιση» στην οποία πρωταγωνιστείτε; Περιμένατε ότι θα έχει τέτοια απήχηση στο κοινό;

«Αναμφισβήτητα ο ρόλος και το σενάριο στο σύνολό του ήταν τα στοιχεία που με έκαναν να πω το ναι από την πρώτη στιγμή κιόλας που άρχισα να το διαβάζω. Και είχα το ένστικτο ότι η σειρά αυτή θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον».

Ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές που βρίσκετε ότι έχετε με το ρόλο (Φίλιππος) που ενσαρκώνετε;

«Μπορώ να πω ότι οι διαφορές είναι πολύ λίγες σε σχέση με τις ομοιότητες. Η βασική διαφορά είναι ότι ο Φίλιππος είναι πολύ τακτικός στη ζωή του, σε αντίθεση με μένα, που δεν είμαι καθόλου Επίσης, μια άλλη πολύ μεγάλη διαφορά μας είναι ότι έχω ερωτευτεί και έχω πετάξει στα σύννεφα το πολύ για έξι μήνες, ενώ ο Φίλιππος παραμένει ερωτευμένος για 18 ολόκληρα χρόνια. Μ αρέσει που είναι τόσο ακέραιος σαν χαρακτήρας, κάτι πολύ σπάνιο στις μέρες μας».

Στην «Εξαφάνιση» διεκδικείτε με έναν άλλον άντρα την ίδια γυναίκα. Έχει συμβεί αυτό ποτέ και στην προσωπική σας ζωή;

«Ποτέ. Πάντα φρόντιζα να διασφαλίζω και να είμαι βέβαιος ότι το αντικείμενο του πόθου μου το διεκδικώ μόνο εγώ. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που ρισκάρω και πολύ Θέλω να είμαι πολύ βέβαιος πριν κάνω την πρώτη κίνηση».

Πώς θα συνεχίσει ο Φίλιππος τη ζωή του χωρίς τη γυναίκα του;

«Η ιστορία κάνει μια βουτιά στο χρόνο όταν αρχίζει να τα χάνει. Τον βρίσκουμε μετά από 3 χρόνια στην ίδια περίπου κατάσταση με ένα καινούργιο φλερτ».

Πιστεύετε στις τυχαίες συμπτώσεις ή σε μια προκαθορισμένη μοίρα;

«Δεν πιστεύω καθόλου στη μοίρα. Πιστεύω, όμως, στην τύχη. Αυτό που λένε οι περισσότεροι μοίρα για μένα είναι τα γονίδιά μας. Ε, αυτά δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε».

Έχετε νιώσει ποτέ την επιθυμία να γυρίσετε το χρόνο πίσω και να ζήσετε ξανά μια σχέση που ήταν πολύ δυνατή και δεν θέλατε να έχει τελειώσει;

«Ναι, κάποτε το είχα νιώσει».

Πιστεύετε στο «μαζί για πάντα» σε μια ερωτική σχέση;

«Κάθε φορά που μπαίνω σε μια σχέση νιώθω ότι ήρθε το για πάντα και είμαι έτοιμος να κάνω τα ίδια λάθη».

Ποια είναι η μεγαλύτερη φοβία της ζωής σας;

«Να σας πω την αλήθεια, φοβίες με την κλασική έννοια του όρου δεν έχω! Είμαι θρασύδειλος και παράλογα τολμηρός για το χαρακτήρα που έχω. Έχω μόνο δύο φόβους, τους οποίους τους παλεύω ακόμη μέσα μου. Φοβάμαι ακόμη το θάνατο και τη μοναξιά των γηρατειών. Την τελευταία έχω προσπαθήσει και την έχω κάνει φίλη μου με την πάροδο των χρόνων. Θα δείξει αν τα κατάφερα».

Είστε από τους ανθρώπους που προγραμματίζουν ή αφήνεστε στην τύχη;

«Αφήνομαι ολοκληρωτικά στην τύχη. Δεν τηρώ κανένα πρόγραμμα σε ό,τι σκέφτομαι και κάνω».

Κάνετε ένα επάγγελμα που σίγουρα σας έχει προσφέρει περισσότερες δυνατότητες. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα του να είναι κάποιος ένας πολύ πετυχημένος και αναγνωρισμένος ηθοποιός;

«Είναι λίγο αντιφατικό αυτό που συμβαίνει με τους ανθρώπους της showbiz. Εδώ στην Ελλάδα για να θεωρηθεί κάποιος πετυχημένος πρέπει να είναι αναγνωρίσιμος. Όλοι μας πασχίζουμε να το καταφέρουμε και όταν αυτό έρχεται, νιώθεις ικανοποίηση. Μετά όμως διαπιστώνεις ότι γίνεται βραχνάς, γιατί σου στερεί απόλυτα την ελευθερία και δεν μπορείς να έχεις την προσωπική σου ζωή.

Το έχετε νιώσει ποτέ αυτό εσείς;

«Ναι, το ένιωσα και πολύ πρόσφατα. Αλλά νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που κάνει μια τέτοια δουλειά πληρώνει το τίμημα καθημερινά».

Υπάρχει κάτι που σας λείπει έντονα από την εποχή που φοιτούσατε στη δραματική σχολή ή και από τα παιδικά σας χρόνια;

«Τα παιδικά μου χρόνια δεν μου λείπουν, γιατί ακόμη και σήμερα πολλοί λένε ότι είμαι ένα παιδί κατά βάθος. Τα νοσταλγώ, όμως, βαθύτατα. Από τη δραματική σχολή μου λείπει σήμερα ο ενθουσιασμός του νεοφώτιστου. Όταν πάτησα στη σκηνή του κρατικού θεάτρου για πρώτη φορά, τότε που δίναμε εξετάσεις, η συγκίνηση και η ταραχή ήταν τόσο μεγάλες, που νόμιζα ότι δεν το ζω ή ότι ζούσα ένα όνειρο. Βέβαια, αυτό συμβαίνει μέχρι και σήμερα στις περισσότερες δουλειές μου».

Από μικρός ονειρευόσασταν να γίνετε ηθοποιός;

«Το κίνητρο ήρθε όταν ήμουν 4 μόλις χρόνων στη Δράμα και με πήγε η αδερφή μου στο ΣΙΝΕΑΚ Αττικόν. Εκεί είδα μια ταινία του Πίτερ Παν. Ήταν η πρώτη φορά που λάτρεψα το σινεμά, την υποκριτική, την ηθοποιία. Θυμάμαι ακόμη ότι κάθε φορά που έβλεπα μια ταινία με φίλους μετά γύριζα στο σπίτι και υποδυόμουν τους ρόλους σε όλους, φίλους και συγγενείς».

Από πού αντλείτε αισιοδοξία;

«Από πουθενά. Είμαι φύσει απαισιόδοξος. Δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι δηλώνουν αισιόδοξοι. Δεν βλέπουν άραγε τι συμβαίνει γύρω μας;».

Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε για πολλοστή φορά σε επανάληψη μία από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές σας επιτυχίες, τους «Δύο ξένους». Και ενώ υπάρχουν φήμες ότι η σειρά ενδέχεται να ξαναγυριστεί, αν σας γινόταν η πρόταση από το φίλο σας Αλέξανδρο Ρήγα να κάνετε ένα remake κάτι σαν συνέχεια, τι θα λέγατε;

«Σαν τρελός, γιατί ακόμη με φωνάζουν Μαρκορά και αυτό με συγκινεί και μου αρέσει πάρα πολύ!».

Με το που ξέσπασε όλη η πρόσφατη περιπέτεια που είχατε, με τα εξώφυλλα που έγιναν και τους πηχυαίους τίτλους, τι αισθανθήκατε;

«Θα ήθελα να πω πάρα πολλά, αλλά αυτή τη στιγμή δεν θα πω τίποτα».

Νιώσατε αδικία ότι αν αυτή η ιστορία ξεσπούσε και αφορούσε κάποιον ανώνυμο, θα είχε περάσει στα ψιλά των εφημερίδων;

«Σοκαρίστηκα που επί δύο ημέρες φιγουράριζα στην πρώτη σελίδα θαρρείς και ήμουν εγκληματίας.

Ο κόσμος αντιμετωπίζει το χρήστη λες και είναι φονιάς. Ο χρήστης βλάπτει μόνο τον εαυτό του. Γι αυτό πρέπει να μπω φυλακή; Ο νόμος είναι τρελός!».

Έχετε νιώσει κάποια φορά ότι σας λείπει η αίσθηση του να είσαι γονιός, πατέρας;

«Όχι, μου φαίνεται απίστευτη ευθύνη να αναθρέψω ένα παιδί. Μέχρι στιγμής δεν έχω νιώσει αυτή την ανάγκη».

Υπάρχει κάποιος ρόλος-απωθημένο για εσάς;

«Υπήρξαν πολλοί ρόλοι-απωθημένα από τα πρώτα χρόνια που βγήκα στη δουλειά. Σιγά σιγά, όμως, άρχισα να μη σκέφτομαι ρόλους που θα ήθελα να παίξω οπωσδήποτε. Σήμερα το μόνο απωθημένο μου ως ρόλος είναι ότι θα ήθελα να κάνω το Μάκμπεθ. Είναι ένας τόσο γοητευτικός ρόλος, που κανείς ως τώρα, πιστεύω, δεν πέτυχε να τον παίξει μαγικά».

Γενικότερα, ένα όνειρο για το μέλλον που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε πολύ σύντομα;

«Τα ταξίδια είναι από τα λίγα πράγματα που έχουν απομείνει να μου δίνουν πολύ μεγάλη χαρά. Η τύχη και σε αυτόν τον τομέα τα έφερε πολύ ευνοϊκά για μένα, γιατί τα περισσότερα ταξίδια τα έχω κάνει με τη δουλειά μου! Αφού, να φανταστείτε, όταν ετοιμάζουν νέες σειρές που προβλέπουν πολλά ταξίδια, τον πρώτο άνθρωπο που σκέφτονται είμαι εγώ!».