Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΥΚΑ

Αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση καλλιτέχνη, με φανατικό κοινό. Ο Μιχάλης Ρακιντζής απέχει από τις πίστες, εμφανίζεται μόνο σε επιλεγμένους χώρους, μιλάει σπάνια και προτιμά να κινείται μεθοδικά. Σήμερα λύνει τη σιωπή του στο ΛΟΙΠΟΝ μιλώντας αποκλειστικά για την καριέρα του, τις επιτυχίες του, την κρίση και αποκαλύπτει μερικά από τα μυστικά του.

Κρίση και κραχ, αλλά εσύ κάνεις παντού συναυλίες με προπωλημένα εισιτήρια και... απίστευτα φανατικό κοινό. Πώς το καταφέρνεις;

«Δεν υπάρχουν συνταγές σε αυτά τα πράγματα, μόνο η καλή χημεία είναι απαραίτητη. Δεν σου κρύβω ότι γνωρίζω πολύ καλά ότι η σχέση μου με το κοινό που παρακολουθεί τις δουλειές μου είναι στιβαρή και σοβαρή. Δεν τους κορόιδεψα ποτέ και αυτό το εισέπραξαν. Δεν παρουσιάστηκα σαν κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είμαι και δεν θέλησα να γίνω με το ζόρι αρεστός... Απ’ ό,τι φαίνεται αυτό εκτιμήθηκε. Τους εκτιμώ κι εγώ όμως, γιατί αποτελούν την κινητήρια δύναμη στη δική μου καλλιτεχνική εξέλιξη. Και απ’ ό,τι φαίνεται μάλλον και αυτό το νιώθουν. Σε αυτού του είδους τα κραχ που αναφέρεις, λοιπόν, οι δυνατές σχέσεις δεν λυγίζουν, ούτε δοκιμάζονται. Αντίθετα, θα έλεγα, δυναμώνουν κιόλας!».

Φταίει και ο νεοέλληνας, που δείχνει να απομακρύνεται σιγά σιγά από τα μπουζούκια;

«Δεν απομακρύνεται ο Έλληνας από τα μπουζούκια. Τα μπουζούκια απομακρύνονται από το νεοέλληνα. Τι θέλω να πω; Όταν τα προγράμματα που παρουσιάζονται χρόνια τώρα δεν έχουν καμία φαντασία και τίποτα καινούργιο να παρουσιάσουν στον κόσμο, τότε είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι ο κόσμος θα ψάξει άλλες εναλλακτικές διασκέδασης. Αυτοί που παραμένουν θαμώνες στα μπουζούκια μάλλον ζουν και οι ίδιοι ένα τέλμα, γι’ αυτό και ταυτίζονται ακόμα με τα ίδια και τα ίδια. Κατά την άποψή μου, επιβάλλεται να γίνουν περικοπές στα ?δεδομένα? και να ψάξουν νέους τρόπους παρουσίασης των προγραμμάτων τους και του δυναμικού τους».

Υπάρχει μυστικό για την επιτυχία σου;

«Δεν υπάρχουν μυστικά επιτυχίας. Το μόνο που θα μπορούσα να αναφέρω ως απαραίτητο συστατικό για το δρόμο προς την επιτυχία είναι η καθαρότητα και το πάθος για τη μουσική».

Θα πήγαινες ξανά, κάποια στιγμή, στη Eurovision μετά την προηγούμενη εμπειρία σου;

«Η Eurovision ήταν μία απο τις καλύτερες και δυνατότερες εμπειρίες που αποκόμισα στην καριέρα μου. Δεν πιστεύω ότι θα μου προσέθετε κάτι παραπάνω αν ξαναπήγαινα. Έβγαλα τα συμπεράσματά μου, τα πρόσθεσα στο σεντουκάκι των εμπειριών μου και προχωράμε».

Πώς εξηγείς τη λατρεία του κόσμου στα live που κάνεις, ειδικά για το κομμάτι SAGAPO;

«Το SAGAPO δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Μπορεί να αμφισβητήθηκαν άλλα πράγματα, αλλά το τραγούδι ως τραγούδι ποτέ. Σήμερα, που όλοι έχουν εξοικειωθεί με το εκκεντρικό military look (βλ. Rihanna ? Sante και άλλους), το SAGAPO με τους ?Soldiers of love? πάνω στη σκηνή μοιάζει να το απολαμβάνουν ως σημερινό τραγούδι. Ίσως και η εμπάθεια με την οποία αντιμετωπίστηκε τότε να έχει συμβάλει δυναμικά στη σημερινή αποδοχή».

Πώς μπορείς και κρατάς την προσωπική σου ζωή μακριά από τη δημοσιότητα, όταν άλλοι συνάδελφοί σου επιδιώκουν ακόμη και ο βήχας τους να γίνεται αντικείμενο συζήτησης;

«Στάση ζωής. Απλά!».

Μπορείς να μου περιγράψεις μία ημέρα που στο πρόγραμμά σου δεν έχεις στούντιο και πρόβες; Τι κάνεις, πώς περνάς;

«Ευτυχώς δεν υπάρχει τέτοια μέρα. Είμαι συνεχώς στο στούντιό μου.

Είμαι τρελός gadgetάκιας, internetomaniac επίσης, ό,τι υπάρχει σε ντοκιμαντέρ, art animation projects και info music το παρακολουθώ ανελλιπώς και αχόρταγα. Αυτή είναι η ξεκούρασή μου όταν δεν δουλεύω. Μου αρέσει η οπτικοποιημένη γνώση. Με ξεκουράζει πραγματικά».

Τι ρόλο παίζει η σύντροφός σου στην επιτυχία σου;

«Όταν ένας σύντροφος στέκεται γενναία δίπλα στα προσωπικά σου όνειρα, τότε σαφώς και αποτελεί θεμέλιο λίθο στο οικοδόμημά σου, όσο μικρό ή μεγάλο και αν είναι αυτό. Είναι αυτό το συν που υπάρχει και ως πρώτο συνθετικό στη λέξη».

Από την εποχή της περιοδείας στη Γαλλία και τις ημέρες των live με τους Scraptown πόσο έχεις αλλάξει;

«359 μοίρες».

Το χαμόγελό σου είναι τρόπος ζωής ή άμυνα σε ό,τι δεν σου αρέσει;

«Τώρα που το αναφέρεις δεν μπορώ να σου πω ότι χαμογελάω συχνά. Όταν πάντως θα το κάνω, είναι γιατί θα σκέφτομαι κάτι πολύ γλυκά. Σπανιότατα, αλλά μπορεί να συμβεί και αυτό, όταν θέλω να επιπλήξω».

Εκτός από πιλότος που έγινες, ποιο άλλο ανεκπλήρωτο όνειρο είχες από πιτσιρικάς και δεν το έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα;

«Θα ήθελα να κάνω ένα ταξίδι στο Διάστημα. Πάντα με γοήτευε η ιδέα αυτή. Το μακρινό, το άγνωστο, το μυστήριο, το μέλλον».

Θέλεις να επιλέξεις από όλα τα άλμπουμ και τις συνεργασίες που έχεις κάνει μέχρι τώρα κάποια ως την πιο ενδιαφέρουσα;

«Αυτή η ερώτηση, όσο ενδιαφέρουσα κι αν είναι, δυστυχώς σε οδηγεί μοιραία στο να αδικήσεις κάποιο/κάποιον ή κάποια. Ωστόσο, θα δεχθώ την πρόκληση και θα σου πω ότι η πιο ενδιαφέρουσα συνεργασία μου ήταν αυτή με τον Ιan Gillan, μακράν. Ο θρύλος και το θρυλικό συγκρότημα των Deep Purple, που ενέπνευσε τόσους μουσικούς και επηρέασε τόσο τα μουσικά δρώμενα. Αυτό ήταν crash test για μένα. Στο ίδιο stage, στο ίδιο studio, ώρες συνομιλιών και ανταλλαγής απόψεων, ώρες με διασκεδαστικές συζητήσεις και δραστηριότητες, μέρες στην Τζια για τα γυρίσματα του βιντεοκλίπ. Μοναδικές στιγμές. Αξέχαστες στιγμές».

Ο Μιχάλης τελικά τι άνθρωπος είναι;

«Αν έχει όρεξη να τον ψάξει κανείς, θα τον βρει μέσα στα κομμάτια του, σε κάθε στίχο, σε κάθε μελωδία».

Εμφανίζεσαι κάπου αυτόν τον καιρό; Ποια είναι τα σχέδιά σου;

«Προς το παρόν βρισκόμαστε μαζί με τον Θάνο Καλλίρη στο ?Ghost House? στου Ψυρρή κάθε Σάββατο. Είναι ένας πολύ ζεστός και φιλικός χώρος, που φαίνεται ότι αρέσει πολύ. Το καλοκαίρι ετοιμάζω μια πολύ οργανωμένη περιοδεία σε πόλεις της Ελλάδας, στην οποία, αν πάνε όλα όπως τα εύχομαι, θα ετοιμάσω πολύ όμορφα πράγματα, με φρέσκες ιδέες. Όσον αφορά το καινούργιο μου CD, είμαι σε στάδιο προετοιμασίας και θα το κυκλοφορήσω μέσα στο φθινόπωρο-χειμώνα».

Τελικά, υπάρχει κρίση στη νύχτα ή απλώς καλλιτεχνική κρίση και κρίση από πλευράς δημιουργών;

«Υπάρχει γενική σύγχυση, θα έλεγα καλύτερα. Δεν υπάρχουν καλά τραγούδια, δεν υπάρχουν καλλιτέχνες, δεν υπάρχει έμπνευση, αλλά ούτε και ιδέες. Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι δεν υπάρχουν αλήθεια και αγάπη στην καλή μουσική. Ακόμη και αν κατηγορηθώ για αυστηρότητα θέσεων, προκαλώ να μου υποδείξει κάποιος ένα κομμάτι της τελευταίας δεκαετίας που πιστεύει ότι θα ακούγεται και έπειτα από 20 χρόνια. Η σημερινή πραγματικότητα - ως έχει - έχει ήδη καταπιεί, χωνέψει και αποβάλλει τα δημιουργήματά της».

Αν ξεκινούσες από την αρχή, τι δεν θα έκανες;

«Μάλλον θα έκανα τα ίδια. Αγαπώ τις επιλογές μου, γιατί είναι αποτέλεσμα συνειδητής σκέψης. Ως εκ τούτου και με κάθε βεβαιότητα πιστεύω ότι θα έκανα ακριβώς τα ίδια χωρίς καμία απόκλιση. Αν πάλι με κοιτάξω από μια άλλη οπτική, νομίζω ότι θα προσπαθούσα να είμαι πιο ευέλικτος σε κάποιες περιπτώσεις που επέδειξα ξεροκεφαλιά».