Για πάντα νέος

14.02.2008
Πριν από λίγες μέρες ένα απρόσμενο e-mail από έναν φίλο και παλιό συνεργάτη με σόκαρε! Μου έστειλε μια παραπομπή σε ένα link στο Internet και συνέχισε γράφοντας: «Δεν θα το πιστέψεις»! Και όντως, πώς να πιστέψω ότι ο Χιθ Λέτζερ που είχα συναντήσει λίγο καιρό πριν στη Νέα Υόρκη

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ-ΡΩΜΑΝΟ ΛΙΖΑΡΔΟ


Πριν από λίγες μέρες ένα απρόσμενο e-mail από έναν φίλο και παλιό συνεργάτη με σόκαρε! Μου έστειλε μια παραπομπή σε ένα link στο Internet και συνέχισε γράφοντας: «Δεν θα το πιστέψεις»! Και όντως, πώς να πιστέψω ότι ο Χιθ Λέτζερ που είχα συναντήσει λίγο καιρό πριν στη Νέα Υόρκη σε συνέντευξη Τύπου για την ταινία «Ι am not there», που βγαίνει παρεμπιπτόντως τις επόμενες μέρες στους ελληνικούς κινηματογράφους, δεν θα βρισκόταν ανάμεσά μας. Ήταν δεν ήταν 29 ετών... Χρόνια χαμένα, χρόνια κερδισμένα... Χρόνια πλήρη! Είκοσι οκτώ έτη! 28 και 9 μήνες!

Τους τελευταίους 9 μήνες ο Χιθ Λέτζερ βρισκόταν σε μια αέναη υπερένταση. Ταξίδευε πολύ για την προώθηση της ταινίας «Ι am not there». Είχε αγαπήσει τον αλλόκοτο ρόλο μιας πτυχής του Μπομπ Ντίλαν. Παντού μιλούσε για αυτή την περίεργη εμπειρία. Όσοι δε έκαναν αναφορές στα επόμενα σχέδιά του, για παράδειγμα στο ρόλο του ως Τζόκερ, που ακολουθούσε κατά πόδας, τους έκοβε με ένα κοφτό χαμόγελο αλά Τζόκερ: «Βρίσκομαι εδώ για να μιλήσω για την άλλη ταινία». Δεν άφηνε, όμως, κανέναν παραπονεμένο... απαντούσε σε όλα.

Το Σεπτέμβριο στη Βενετία έδειχνε κουρασμένος. Είχε αποδεχτεί να παραχωρήσει μερικές από τις συνεντεύξεις που αρνήθηκε να δώσει ο Ρίτσαρντ Γκιρ για την ίδια ταινία, δεδομένου ότι ο δεύτερος βρισκόταν εκεί για δύο ταινίες και είχε πάθει «ομιλούσα υπερκόπωση»! Κανείς μας δεν πίστευε ότι θα ήταν μία από τις τελευταίες του δημόσιες εμφανίσεις.

Η αφετηρία μιας σπουδαίας καριέρας
Ο Λέτζερ άρχισε την καριέρα του στην Αυστραλία, παίζοντας στην τηλεόραση και σε ταινίες του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Το διεθνές ντεμπούτο του, όμως, έγινε το 1999 με την ερμηνεία του στο «10 πράγματα που μισώ σε σένα», μια σύγχρονη αμερικανική εκδοχή του σεξπιρικού «Το ημέρωμα της στρίγγλας». Ο ασυμβίβαστος έφηβος που τραγουδούσε στις κερκίδες του σχολικού γηπέδου το «Υoure just too good to be true» ήταν ίσως από τις πιο γνώριμες εικόνες των πρώτων βημάτων του στο Χόλιγουντ. Ο Λέτζερ, όμως, προτίμησε να μην «πέσει στην παγίδα» των εύκολων νεανικών ρόλων. Πέρασε μια δύσκολη περίοδο κυνηγώντας ρόλους που θα αξιοποιούσαν το ταλέντο του και όχι το όμορφο παρουσιαστικό του. Αντιδρώντας ίσως στην επικείμενη τυποποίησή του ως μορφονιού, άρχισε να αποκτά ένα άξεστο στυλ. Η «Washington Ρost» είχε γράψει: «Μήνυμα: Μόνο η τέχνη μετράει».

Οι προσπάθειές του απέδωσαν ξεκινώντας με το «Μonsters Βall», όπου ενσάρκωσε τον καταθλιπτικό γιο του Μπίλι Μπομπ Θόρτον. Οι επιλογές του έγιναν επίμονα απρόσμενες, χαρίζοντας στο βιογραφικό του ένα συνδυασμό τίτλων, όπως «Lords of Dogtown», «Καζανόβα», «Αδελφοί Γκριμ», «Το μυστικό του Brokeback Μountain» και το πιο πρόσφατο «Candy».

Στο πλαίσιο της προώθησης της ταινίας «Καζανόβας» είχαμε μιλήσει για τη σχέση του με τον ήρωα. Γελούσε συχνά και αστειευόταν σε κάθε τύπου ερωτήσεις σχετικά με το stardome: «Δεν αισθάνομαι γόης. Μακάρι να έμοιαζα στον Καζανόβα έστω και στο μικρό δαχτυλάκι του. Οι οδηγίες που μου έδειχνε ο Λάσε Χάλστρομ στα γυρίσματα πρόδιδαν πως εκείνος μπορούσε πραγματικά να αποπλανήσει ευκολότερα από εμένα μια γυναίκα. Αυτόν να ρωτήσετε». Και όντως, είχα ρωτήσει τότε τον Λάσε, ο οποίος γελώντας είπε: «Καμία σχέση δεν έχω με τον Καζανόβα, τη Λένα (Όλιν) την κέρδισα με επιμονή και προσπάθεια, τους ηθοποιούς μου να ρωτήσετε». Βγάλτε εσείς άκρη!

Ξεχωριστοί ρόλοι
Ο θρύλος του σκέιτμπορντ, ο ευαίσθητος γυναικάς, ο ευφάνταστος παραμυθάς, ο εύθραυστος ομοφυλόφιλος καουμπόι, ο απελπισμένος ηρωινομανής: οι ρόλοι που απέσπασαν εξαίρετες κριτικές. Αποκορύφωμα ήταν αυτή των «Νew York Τimes», που παρομοίασε την ερμηνεία του στο «Μυστικό του Brokeback Μountain» με «ισάξιες των Μάρλον Μπράντο και Σον Πεν». Σε συνέντευξη Τύπου ο ίδιος είχε αναφέρει: «Γυρίζοντας το Μυστικό, δεν χάσαμε το χιούμορ μας. Γνωρίζαμε τι ήταν αυτό που κάναμε και πως αυτό θα ξεπερνούσε προσδοκίες και τυποποιήσεις. Δεν τριγυρνούσαμε στο πλατό με γυμνούς πισινούς και ροζ πιστόλια. Το είχαμε καταλάβει αυτό και μας φαινόταν αστείο που κανείς άλλος δεν το κατάλαβε».

Έφυγε από κοντά μας, αλλά θα επιστρέφει μέσα από τις οθόνες. στην τρέχουσα χρονιά αναμένεται να προβληθούν δύο ακόμη ταινίες του, ενώ είναι άγνωστο ακόμα τι θα γίνει με την ταινία της οποίας τα γυρίσματα δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν. Μία από τις ταινίες του του έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσει ένα ρόλο αλησμόνητα ερμηνευμένο από τον Τζακ Νίκολσον, τον Τζόκερ. Μιλώντας για τα γυρίσματα της νέας ταινίας του «Μπάτμαν» με τίτλο «Ο σκοτεινός ιππότης», που θα προβληθεί το καλοκαίρι, ο Λέτζερ είχε τονίσει την επιρροή που είχε ο ρόλος πάνω του: «Την περασμένη εβδομάδα κατάφερα να κοιμηθώ περίπου δύο ώρες...», ακριβώς όπως και οι νυχτερίδες! Το Φεβρουάριο αναμένεται το «Ι am not there», ένα ασυνήθιστο αφιέρωμα στον Μπομπ Ντίλαν, όπου ο Λέτζερ μοιράζεται το ρόλο του ροκ μουσικού με άλλους 5 ηθοποιούς.

Ζούσε για το σήμερα
Κάποτε είχε πει: «Δεν κάνω σχέδια για το μέλλον. Δεν έχω ατζέντα, ούτε ημερολόγιο. Ζω ολοκληρωτικά το σήμερα. Όχι το χθες. Όχι το αύριο». Το αύριο όμως έχει φτάσει και αυτός δεν είναι εδώ να το χαρεί! Δεν είναι κοντά μας ούτε για να πραγματοποιήσει μερικά από τα τελευταία του όνειρα.

«Προσωπικά θα ήθελα κι άλλα παιδιά, αλλά μάλλον θα επιστρέψω στη δουλειά το 2008». Πατέρας ενός παιδιού που πολυαγαπούσε, πάντα υπογράμμιζε ότι η πατρότητα τού είχε αλλάξει τις προτεραιότητες. Κι όμως, ήταν ενοχλημένος από το διεισδυτικό τρόπο που τα ΜΜΕ επενέβαιναν στην πατρική του καθημερινότητα: «Δεν περίμενα ότι με το που έγινα πατέρας θα έμπαινα με αυτόν τον τρόπο κάτω από το μικροσκόπιο. Πρόκειται για προσωπικές και ξεχωριστές στιγμές της ζωής μου, τις οποίες πίστευα ότι θα μπορούσα να προστατεύσω από τη δημοσιότητα. Προφανώς ονειρευόμουν»! Κανένα ανακοινωθέν δεν προσδιόρισε την ακριβή αιτία του θανάτου του. Η επικρατέστερη είναι απώλεια των αισθήσεων από χρήση βαρβιτουρικών χαπιών. Και η τραγικότερη ειρωνεία από όλες: Δύο χρόνια πριν, για την ερμηνεία του στην ταινία «Candy» στο ρόλο ενός ναρκομανούς, δήλωνε περήφανα ότι για να προσεγγίσει το ρόλο του πήρε συνεντεύξεις από νεαρούς ναρκομανείς. Η τέχνη επιβεβαίωσε τον εαυτό της για ακόμα μία φορά, αν και το αποτέλεσμα ήταν άκρως αρνητικό!

Το δικό μας «αντίο» έρχεται μέσα από μία ατάκα του από την ταινία «Το μυστικό του Brokeback Μountain»: «Well... Ι guess Ill see you around, huh?».