Ο ζωγράφος και λογοτέχνης Κώστας Ευαγγελάτος δεν λέει να ησυχάσει. Από τους πιο γνωστούς και παραγωγικούς εκπροσώπους της γενιάς του, πρωτοπόρος και αυτόφωτος, έχει κάνει ρεκόρ εικαστικών εμφανίσεων.

Πέρυσι και φέτος εκθέσατε στο Αργοστόλι, στην Τήνο, στην Κέρκυρα, στη Θεσσαλονίκη, στο Παρίσι... Και τώρα πάλι στην Αθήνα, στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων, με τίτλο «Scriptorium II». Πώς κι έτσι;

«Οι πολλές παρουσίες μου προκύπτουν από προτάσεις στις οποίες όφειλα επαγγελματικά να ανταποκριθώ με τον καλύτερο τρόπο. Πέρυσι οι δύο εκθέσεις έργων μου στο Παρίσι ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Εκτός αυτών, συμμετείχα σε πολλές εκθέσεις σε πόλεις της Ευρώπης και της Ασίας. Αυτή η αναδρομική μου έκθεση στο Πάρκο Ελευθερίας με ζωγραφικά έργα από το 2000 μέχρι το 2010 σηματοδοτεί την πολυμορφική και βιωματική καλλιτεχνική μου αναζήτηση».

Ξέρει από τέχνη ο Έλληνας ή είναι οπαδός του στυλ «αγοράζω για να επιδεικνύομαι»;

«Οι σύγχρονοι Ελληνες δεν έχουν εξοικειωθεί ακόμη με την αισθητική παιδεία των άλλων ευρωπαϊκών λαών και ειδικά σε θέματα τέχνης έχουν ακόμη μεγάλη σύγχυση. Βέβαια, υπάρχει μέσα τους η έμφυτη τάση για την ομορφιά. Δεν βιώνουν όμως τα έργα τέχνης σαν πνευματικά αγαθά, αλλά σαν επενδυτικά αντικείμενα οι πλούσιοι και σαν διακοσμητικά χώρου οι λοιποί».

Ποια μηνύματα περνάτε μέσα από τα έργα σας;

«Αν και το έργο τέχνης σαν αποτέλεσμα είναι αντικείμενο ποικίλων αναγνώσεων, προσπαθώ να προσδίδω εκφραστική απλότητα και πνευματικό περιεχόμενο, τολμηρό και άνευ όρων, αλλά με βάση πάντα την πραγματικότητα. Πολλά έργα μου, ιδιαίτερα οι performances μου, έχουν κοινωνική διάσταση, όπως η ζωντανή εικαστική παράσταση μπροστά στο κτίριο που έζησε και δολοφονήθηκε ο Τζον Λένον στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, το "Μνημείο για τους νέους που πέθαναν", αφιερωμένο στα πρώτα θύματα του AIDS, το "Αντιπολεμικό μνημείο" που έκανα στη Γλασκόβη. Οι "Σωματογραφίες" μου απαρτίζουν μια συνεχή μελέτη πάνω στο γυμνό σώμα σε όλες τις στάσεις και λειτουργίες του. Για μένα το σώμα συμβολίζει ένα μικρό σύμπαν. Από κάποιους χαρακτηρίστηκαν προκλητικές, ενώ προκλητικές είναι οι παρωπίδες και η σεμνοτυφία για την ίδια μας την ύπαρξη».

Το ερωτικό στοιχείο τι ρόλο παίζει στα έργα σας;

«Ο έρωτας είναι μια θαυμάσια σωματική και ψυχική έκφραση του καθενός μας. Είναι ο μόνος "πόλεμος" που σε ανακουφίζει...».

Είναι εύκολο για έναν εικαστικό να γίνει διάσημος; Με κάποιο σκάνδαλο ίσως ή απλώς μετά θάνατον;

«Το μετά θάνατον είναι πλέον ντεμοντέ. Διάσημοι εικαστικοί σήμερα είναι όσοι έχουν συνδεθεί διεθνώς με την εμπορική σοουμπίζ, με διφορούμενες ακρότητες, με πολιτικά και οικονομικά κέντρα εξουσίας και κολακεύουν τους ιθύνοντες. Τα σκάνδαλα ίσως βοηθούν σχετικά όταν κρύβουν στη σύλληψή τους κάποια ανατρεπτική ιδέα. Συνήθως όμως είναι στημένα για το θόρυβο που επιδιώκουν κάποιοι ατάλαντοι».

Η τέχνη για να ενδιαφέρει πρέπει να έχει στοιχεία straight ή gay;

«Σαν να με ρωτάς ποια η διαφορά μεταξύ μπαρόκ και ροκοκό. Το παράδοξο πάντοτε έλκει και η εποχή μας έχει ήδη συγχωνεύσει τους ρόλους. Ήδη από τη δεκαετία του 1970 κυρίες του Κολωνακίου είχαν για πρότυπα ανδρισμού κάποια μοντέλα του αείμνηστου Τσαρούχη, στον οποίο οφείλουμε σίγουρα πολλά. Ζητούμενο πάντα είναι η αυθεντικότητα».

Ποιο είναι το πορτρέτο του τέλειου άντρα και ποιο της τέλειας γυναίκας;

«Αυτό που απεικονίζει τον εσωτερικό τους κόσμο, που εν δυνάμει προσδιορίζει και το φύλο τους».

Είναι ακριβή η τέχνη στη χώρα μας σήμερα;

«Τα έργα των εδώ καταξιωμένων είναι πολύ ακριβά σε σχέση με ανάλογα πρωτογενούς έμπνευσης ξένων και οι τιμές πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται στην ποιότητά τους. Η οικονομική κρίση με όλες τις αρνητικές της παραμέτρους προς το παρόν έχει παγώσει την αγορά. Νομίζω όμως ότι τα έργα ποιότητας θα βρουν την απαιτούμενη αναγνώριση και υποστήριξη και θα ξεπεραστεί η κρίση της αισθητικής, που είναι πιο ουσιαστική από αυτήν της οικονομίας».

• Οι εικαστικές δημιουργίες του Κώστα Ευαγγελάτου, τις οποίες συνέθεσε ο ζωγράφος τα 10 τελευταία χρόνια, παρουσιάζονται από τον Πολιτισμικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων στην αναδρομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Scriptorium ΙΙ» από 15 έως 29 Οκτωβρίου 2010 στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΥΚΑΣ