Ανταμ Σανκμαν: "Γιατί ο Τραβόλτα φόρεσε φουστάνια"!

22.10.2007
Καλοκαίρι, Λος Άντζελες. Λίγο πριν το «Ηairspray» κερδίσει τις καρδιές του αμερικανικού κοινού και ξεπεράσει τα 120.000.000 δολάρια σε εισπράξεις βρέθηκα σε μια πρώτη συνάντηση των συντελεστών της ταινίας με δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο.

Από τον Αλέξανδρο-Ρωμανό Λιζάρδο


Καλοκαίρι, Λος Άντζελες. Λίγο πριν το «Ηairspray» κερδίσει τις καρδιές του αμερικανικού κοινού και ξεπεράσει τα 120.000.000 δολάρια σε εισπράξεις βρέθηκα σε μια πρώτη συνάντηση των συντελεστών της ταινίας με δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο. Η ταινία στην πρώτη της προβολή μας ενθουσίασε. Το μιούζικαλ, χωρίς να γίνεται παλιομοδίτικο, ξανανιώνει μέσα από τις στάχτες του με την πολύχρωμη και δροσερή ταινία χαρακτήρων που κάνει και τον πιο στραβωμένο θεατή να χαμογελάσει.

Η συνάντηση με το σκηνοθέτη προηγήθηκε εκείνων με τους διάσημους ηθοποιούς που συμμετέχουν στην ταινία: Τζον Τραβόλτα, Κουίν Λατίφα, Μισέλ Πφάιφερ, Κρίστοφερ Γουόκεν. Ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα και τις πρώτες αντιδράσεις, ο σκηνοθέτης με ρώτησε για την καταγωγή μου. Του απάντησα ότι έχω γεννηθεί στην Ελλάδα και μένω εδώ. Ενθουσιάστηκε! «Ταξίδεψα από την Τουρκία και έφτασα στην Ελλάδα. Είναι ένα ταξίδι που θα ήθελα να το ξανακάνω, αλλά πού να βρω χρόνο;».

Το «ταξίδι μας» είχε μόλις αρχίσει!

Το «Ηairspray» κραυγάζει ότι αν έχεις ένα όνειρο που θέλεις να το πραγματοποιήσεις, δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο.

«Συμφωνώ... Μόνο που πρέπει να εστιάσεις σε καθετί θετικό. Να αποδέχεσαι την αλλαγή στον εαυτό σου και όχι στους ανθρώπους που σε περιβάλλουν».

Μπορούμε με ευκολία να αναθεωρήσουμε τις «σταθερές της ομορφιάς» ακόμα και στη βιομηχανία θεάματος, που οφείλει να στηρίζεται στην «εικόνα του όμορφου»;

«Ακόμα και τα κορίτσια από τα ταμπλόιντ βιώνουν αντίστοιχους προβληματισμούς. Όμως, επειδή όλες οι αλλαγές ξεκινούν από τη βιομηχανία του θεάματος στο Χόλιγουντ, μάλλον αυτή η εικόνα μπορεί εύκολα να αλλάξει. Η ομορφιά είναι κάτι το υποκειμενικό».

Πόσο έχει επηρεάσει αυτήν τη μετάβαση το μιούζικαλ «Ηairspray» και το «Μαρία η άσχημη»;

«Η Μαρία η άσχημη (σ.σ.: Ugly Betty στην αμερικανική της έκδοση) την έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Αυτή η τηλεοπτική σειρά έχει πολλή δύναμη! Η λέξη άσχημη από μόνη της έχει πολύ μεγάλη δύναμη αν το σκεφτείς. Η αρνητική της δύναμη μπορεί να μετατρέψει έναν άνθρωπο που βιώνει σταθερότητα σε απολύτως ανασφαλή. Στη σειρά, όπως και στην ταινία, η ηρωίδα υπομένει το manicure (σ.σ.: ανέχεται κάθε μορφής καλλωπισμό χωρίς να τον απολαμβάνει) και αυτό θεωρώ ότι της δίνει ακόμα περισσότερη δύναμη. Σε έναν πολιτισμό που εστιάζει εξολοκλήρου στα νιάτα και στην ομορφιά αυτό που συμβαίνει σήμερα φαντάζει εντελώς παλαβό! Η ιστορία αλλάζει και θα δεις ότι σύντομα την ασχήμια θα εκπροσωπούν οι σκατόψυχοι!».

Είσαι αισιόδοξος λοιπόν;

«Η κοινωνία μπορεί να κάνει μικρά βηματάκια για να αλλάξει τις σταθερές ασχήμιας και ομορφιάς κι εγώ πιστεύω ότι βοηθάω, γιατί το θεωρώ εξελικτική πορεία. Για παράδειγμα, στην πρωταγωνίστριά μας, τη Νίκη, το ταλέντο ξεχειλίζει και Χριστέ μου είναι τόσο όμοια με την ηρωίδα που ερμηνεύει. Αν η ταινία Hairspray δεν αφηγούνταν την ιστορία μιας παχύσαρκης και με θετική αύρα κοπέλας, ίσως να μην είχε ποτέ της τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει και να άφηνε τη δυναμική και το ταλέντο της να χαθούν. Όσο διευρύνονται οι απόψεις μας περί ομορφιάς, τόσο περισσότεροι ρόλοι θα βρεθούν για ανθρώπους διαφορετικούς».

Ξέρουμε ότι ο Τζον Τραβόλτα δεν ήθελε να φορέσει φουστάνια για το ρόλο του. Ένα χρόνο προσπαθούσαν οι παραγωγοί να τον πείσουν να ερμηνεύσει την Έντνα κι εκείνος είχε τις αμφιβολίες του. Δύο συναντήσεις μαζί του ήταν αρκετές για να πειστεί να φορέσει προσθετική σιλικόνη στο πρόσωπό του, στήθη και οπίσθια και να γίνει η πιο αγαπητή χοντρούλα του κινηματογράφου. Πώς τον έπεισες;

«Ήταν ουσιαστικό για εκείνον να συμπεριφέρεται σαν γυναίκα και όχι σαν τραβεστί. Του είπα ότι και για τις δύο περιπτώσεις έπρεπε να πάμε κατευθείαν στο συναισθηματικό πυρήνα ενός γυναικείου χαρακτήρα, που από μια όμορφη γυναίκα στα νιάτα της καταλήγει υπέρβαρη και παραιτείται από τη ζωή. Στην πορεία γίνεται αγοραφοβική, επειδή ντρέπεται για την εικόνα της. Μόνο η κόρη της καταφέρνει να τη βοηθήσει να το ξεπεράσει. Ο Τζον ενθουσιάστηκε, ως ηθοποιός, με αυτή την παρατήρηση. Του άρεσε το ευάλωτο του χαρακτήρα μιας χοντρής γυναίκας και αποφάσισε να την προσεγγίσει με σεβασμό και αγάπη. Όπως καταλαβαίνεις, δεν είναι εύκολο να ταυτιστείς με έναν ευάλωτο τραβεστί, διότι... δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι! Εγώ πάντως δεν έχω γνωρίσει». (Γέλια.)

Σε μια εποχή που η τηλεόραση αποδέχεται τους έγχρωμους ο ρατσισμός περιορίζεται μόνο στο θέμα χρώματος του δέρματος;

«Σιγά μην είναι ο ρατσισμός μόνο χρωματικό ζήτημα. Η μορφή ρατσισμού που είναι ακόμα πιο έντονη για εμένα σήμερα είναι αυτή των σεξουαλικών προτιμήσεων. Εγώ τον έχω βιώσει, πάντως, κι έχω δει το εύρος του».