Οπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενα κείμενά μου, πραγματικά οι εκδηλώσεις στις οποίες αποδεικνύονται έμπρακτα οι φιλανθρωπικές προθέσεις των σωματείων αξίζουν, όχι μονάχα προβολής, αλλά και στήριξης από όλους μας. Όχι ότι θα είχα ποτέ αμφιβολίες από ένα σοβαρό φιλανθρωπικό ίδρυμα, αλλά, όταν βλέπεις δέκα μικρά παιδάκια να «κάνουν μια ευχή» και με τη βοήθεια επιφανών και μη προσωπικοτήτων αυτές να πραγματοποιούνται, τα συναισθήματα συγκίνησης και περηφάνιας μπερδεύονται μεταξύ τους δημιουργώντας μια υπέροχη αίσθηση, που μπορεί να εκφραστεί μονάχα από ένα δάκρυ. Βέβαια, για λόγους τακτ, όταν βρίσκεσαι σε ένα soiree όπως το δείπνο για τα «10 χρόνια Κάνε μια Ευχή», προσπαθείς να το κρύψεις, αλλά η ικανοποίηση σε ακολουθεί για πολύ καιρό. Με ένα καταπληκτικό δείπνο στο Μουσείο Νάσιουτζικ, το ελληνικό παράρτημα του «Κάνε μια Ευχή» γιόρτασε το 10ετές έργο του. Δέκα παιδιά που αντιπροσώπευαν κάθε χρόνο λειτουργίας του άνοιξαν την εκδήλωση και δέχτηκαν το θερμό και ειλικρινές χειροκρότημα των επώνυμων καλεσμένων για τον αγώνα που δίνουν στη (και για τη) ζωή. Η παιδική χορωδία του κ. Τσολάκη γέμισε με ήχους και χρώμα τη βραδιά και μέσα από τις μαγικές φωνές των παιδιών όλοι οι παρευρισκόμενοι ένιωσαν τη ζεστασιά που προσφέρει ο διεθνής οργανισμός «Μake a Wish». Το Μουσείο Νάσιουτζικ, παρότι προσέφερε το χώρο, δεν αμέλησε τα εδέσματα και ετοίμασε ένα μοναδικό menu για τη βραδιά, καθώς και καταπληκτικό art de la table. Η εκδήλωση ξεχώρισε στα κοσμικά δρώμενα των ημερών και, παρόλο που η βραδιά ήταν κοσμικά φορτωμένη, τελικά ήταν η καλύτερη επιλογή και αυτό φάνηκε από τις ξεχωριστές προσωπικότητες που έδωσαν το «παρών».