Γιώργος Τσούκαλης: "Φοβήθηκα για τη ζωή μου"!

30.05.2007
Αρκούσαν μερικά ζευγάρια έμπειρα αλλά και έκπληκτα μάτια παρευρισκομένων - έστω και μέσα στον πανικό τους - για να μας το επιβεβαιώσουν, όταν το βράδυ της 14ης Μαϊου τα «παιδιά», για άλλη μια φορά, έδιναν το «μήνυμά» τους πολύ εκφραστικά, με τα γνωστά έκτροπα εναντίον της απογευματινής εφημερίδας.

Αρκούσαν μερικά ζευγάρια έμπειρα αλλά και έκπληκτα μάτια παρευρισκομένων - έστω και μέσα στον πανικό τους - για να μας το επιβεβαιώσουν, όταν το βράδυ της 14ης Μαϊου τα «παιδιά», για άλλη μια φορά, έδιναν το «μήνυμά» τους πολύ εκφραστικά, με τα γνωστά έκτροπα εναντίον της απογευματινής εφημερίδας. Αυτόπτες μάρτυρες μας ανέφεραν ότι το συγκεκριμένο βράδυ είδαν να συμμετέχουν και αρκετές κοπέλες στους βανδαλισμούς. Κορίτσια που έμοιαζαν με μανεκέν από την κουκούλα και κάτω κι έχουν υιοθετήσει την ιδεολογία του σφυριού και της σιδερόβεργας!

«Έζησα έναν εφιάλτη»
«Φοβήθηκα γιατί απειλήθηκε η ζωή μου. Δεν περιγράφονται οι σκηνές», μας είπε ο γνωστός ντετέκτιβ Γιώργος Τσούκαλης, ο οποίος είχε την ατυχία να βρεθεί στο δρόμο των καλοντυμένων 17χρονων παιδιών και φωτογράφισε τις εφιαλτικές στιγμές και τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια του και στους υπόλοιπους περαστικούς που το βλέμμα τους είχε παγώσει.

«Δεν είχα φοβηθεί ποτέ πριν στη ζωή μου. Ούτε ακόμη και όταν έκανα τις επικίνδυνες έρευνες για αρχαιοκαπηλία. Μέσα από τη δουλειά μου έχω κινδυνέψει πολλές φορές και το αντιπετώπισα πολύ ψύχραιμα», μας διηγήθηκε για εκείνο το βράδυ, που η ομάδα των 20 ατόμων έβαζε ξανά μπροστά την «επιχείρηση μπουρλότο» σπάζοντας με πέτρες τα γραφεία της εφημερίδας. Να θυμίσουμε ότι παρόμοια επίθεση είχε δεχτεί και πάλι η ίδια εφημερίδα το 2002.

Ο Γιώργος Τσούκαλης εκείνη τη στιγμή πλησίαζε στο πάρκιν που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την είσοδο της εφημερίδας για να πάρει το αυτοκίνητό του, όταν ακούστηκαν κάποιοι δυνατοί θόρυβοι, κάτι σαν έκρηξη, όπως μας είπε. Και αμέσως είδε τους κουκουλοφόρους με τα κράνη να χτυπούν τα αυτοκίνητα με σφυριά και να σπάζουν τις λαμαρίνες και τα τζάμια.

Έβριζαν τους δημοσιογράφους και ήταν σαφείς ως προς τους στόχους τους. «Η επίθεση ήταν ευθεία βολή κατά της ελευθερίας του Τύπου», μας δήλωσε. «Εγώ κινδύνεψα γιατί με αναγνώρισαν. Λόγω της δουλειάς μου, ίσως με ταυτίζουν λανθασμένα με αστυνομικό», σχολίασε προσπαθώντας να εξηγήσει το ανεξήγητο της επίθεσης εναντίον του.

«Κατευθύνθηκαν προς εμένα σε κατάσταση αμόκ απειλώντας με και τότε άρχισα να τρέχω προς το πάρκιν, ενώ συνέχιζαν να με βρίζουν χυδαιότατα. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα βάζουν με ανύπαρκτους αντιπάλους», κατέληξε με απόγνωση.

Κατερίνα Χριστακοπούλου