Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ
- Είναι καλή η απομυθοποίηση στον καλλιτεχνικό χώρο;
«Ναι, να είσαι μέσα στο μύθο, αλλά να μη ζεις μόνο με αυτόν. Να τελειώνει ο μύθος μόλις σβήνουν τα φώτα. Όταν σε κυνηγάει και στο σπίτι σου και νομίζεις ότι έχεις κοινό ή μια κάμερα και σε βλέπει, μετά είναι αρρώστια. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, τις έχω συναντήσει. Έμαθα από μικρή με το που τελειώνω τη δουλειά μου να αλλάζω ρόλο και να είμαι αυτό που πρέπει. Κόρη, μητέρα, σύζυγος όταν ήμουν παντρεμένη. Δεν κουβαλάω τους ρόλους σπίτι μου, δεν έχω κοιμηθεί ποτέ αγκαλιά με ρόλο. Κοιμάμαι μ’ εμένα. Μόνη μου... τώρα πια!».
- Θέλετε να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας;
«Να την ξαναχαλάσω εννοείς! Όχι, είμαι πολύ καλά όπως είμαι τώρα. Ειλικρινά, πίστεψέ με. Αλλιώς θα το είχα κάνει. Μέχρι στιγμής δεν έχω καμία έλλειψη, δόξα τω Θεώ. Όταν θα νιώσω κάπως, μπορεί. Ποτέ μη λες ποτέ! Τώρα νιώθω 1.000% πληρότητα. Νομίζεις ότι δεν υπάρχουν "γκόμενοι"; Απλώς δεν υπάρχουν αυτοί που αρέσουν σ’ εμένα. Δεν έχει βρεθεί ακόμα».
- Είστε πάντα έτσι αυθόρμητη ή οι συνθήκες διαμορφώνουν τη διάθεσή σας;
«Πάντα. Όλα τα πράγματα κάποια στιγμή τελειώνουν, είτε άσχημα είτε καλά. Πρέπει να υπάρχει ψυχραιμία. Δουλεύω από 5 χρόνων. Έπαιρνα τα χρήματά μου, αγόραζα τα βιβλία, τις τσάντες μου. Με άφηνε ο πατέρας μου να τα διαχειρίζομαι μόνη μου. Είμαι ψύχραιμη και στα καλά και στα άσχημα. Βγάζω το μεροκάματό μου πριν από το 1960. Πληρωνόμουν από τότε, δεν είχε τζάμπα... No money, no play! Είμαι επαγγελματίας από παιδί».
- Υπήρξαν έντονες στιγμές στη ζωή σας;
«Βέβαια, αλλά κρατιόμουν. Όλα αυτά μου τα έμαθε ο πατέρας μου. Στα πατώματα "δεν έχω πέσει, γιατί δεν αξίζει για κανέναν και για τίποτα. Όλο αυτό το "υπερ-δράμα" μας βολεύει, μας αρέσει. Όχι ψυχρότητα. Με τον εαυτό μας γεννιόμαστε και με αυτόν πεθαίνουμε μόνο!».
- Ακούγεστε πολύ ισορροπημένη...
«Εξακολουθώ και κάνω πολλές βλακείες στη ζωή μου. Πριν από λίγες μέρες έριξα ένα μπουκάλι τσικουδιά στη γλάστρα, γιατί νόμισα ότι ήταν νερό. Κάνω χιλιάδες λάθη, αλλά ποτέ τα ίδια. Θα κάνω λάθη μέχρι να πεθάνω. Πέντε λεπτά πριν πεθάνω θα σου πω τι έγινε. Αν κάνεις το ίδιο λάθος, πιάνεσαι κορόιδο. Δεν λέει... Μαθαίνω όμως. Θεωρώ εγωιστικό αυτό που λένε ότι "αν ξαναγεννιόμουν θα έκανα τα ίδια λάθη". Άρα, δεν έχεις καταρρεύσει ως άνθρωπος. Αν έκανα τα ίδια, θα ήθελα κρέμασμα στην Ομόνοια».
- Έχετε μετανιώσει για κάτι που δεν έχετε κάνει;
«Όχι. Γιατί μπορώ να το κάνω τα επόμενα 5 λεπτά».
- Η κόρη σας, η Φιόνα, πού βρίσκεται αυτόν τον καιρό;
«Πήρε το δίπλωμά της με άριστα παμψηφεί, μάλιστα έψαχναν και έπαινο για να της δώσουν. Θα αρχίσει να διδάσκει φωνητική. Τώρα είναι μαζί με τον Γιώργο Κατσαρό και κάνουν συναυλίες. Τραγουδάει Αττίκ και διάφορα τέτοια υπέροχα τραγούδια».
- Πώς την έχετε μεγαλώσει;
«Ψύχραιμα. Με τις ίδιες αρχές που μεγάλωσα κι εγώ. Είναι καλό αυτό το... βιβλιαράκι. Έχει το δικό της χαρακτήρα, γιατί πολλά δεν τα έχει ακολουθήσει. Θα πάθει και αυτή, για να μάθει. Αλλιώς θα της διηγούμουν τι είναι η ζωή και από τη διήγηση θα το μάθαινε».
- Η ζωή υπήρξε γενναιόδωρη για εσάς;
«Δόξα τω Θεώ. Έχω τη μαμά μου, την κόρη μου υγιείς, υπάρχει ωραιότερο δώρο απ’ αυτό;».
- Υπάρχει κάτι που λείπει από τη ζωή σας;
«Αυτή τη στιγμή όχι. Όταν δεν δουλεύω, από επιλογή, για να ξεκουραστώ, παίρνω κιλά, γενικά "πέφτω"! Έπειτα από 15 μέρες, που ξεκουράζομαι, επειδή έχω φοβερή ενέργεια μέσα μου -το ίδιο και οι γονείς μου, μηχανάκια ενέργειας-, βαριέμαι και αρχίζω να σκάβω τον κήπο... Τότε μου λέει η κόρη μου: "Σιγά, χριστιανή μου, θα ανοίξεις κανένα τούνελ να βγεις στην εθνική. (Γέλια.) Μένουμε τρεις γυναίκες μαζί».
- Πώς είναι η συμβίωση;
«Καταπληκτική. Έχουμε τρία σκυλιά και δύο γατιά, αρσενικά. Είναι οι αρσενικοί του σπιτιού μας! Δεν ενοχλεί η μία την άλλη. Όταν θέλουμε να είμαστε μαζί, είμαστε. Όταν η καθεμία θέλει το χώρο της και το χρόνο της, τον έχει. Είναι βασικό αυτό».
- Ο αείμνηστος Ζανίνο, ο πατέρας σας, ήταν αυστηρός;
«Αυστηρός και δίκαιος. Τον έβλεπαν οι γκόμενοι και στρίβανε στη γωνία. "Αμάν! Έρχεται ο αρκούδος" έλεγαν, και τέτοια».
- Αναφέρεστε σε εκείνον σαν να βρίσκεται στη ζωή.
«Δεν θα φύγει ποτέ από τη ζωή μου. Έχει "φύγει" εδώ και 17 χρόνια, αλλά είναι κοντά μου καθημερινά. Ορισμένες φορές είμαι κι εγώ αυστηρή μητέρα. Στην εφηβεία της κόρης μου παραήμουν αυστηρή. Έτσι είχα μάθει κι εγώ. Το μετάνιωσα όμως και της ζήτησα συγγνώμη. Είχαν αλλάξει οι καιροί και δεν το είχα πάρει χαμπάρι».
- Την αφήσατε με ευκολία να ακολουθήσει το επάγγελμά σας;
«Βέβαια, βέβαια. Είχε ταλέντο, οπότε θα ήταν έγκλημα αν την κρατούσα. Φέτος πήγε σε μια σχολή, για χόμπι, προκειμένου να μάθει να φτιάχνει κοσμήματα. Τα πάμε καλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τσακωνόμαστε... Ελληνική οικογένεια».
- Θέλετε να τη δείτε νυφούλα;
«Όχι, όχι, όχι. Ό,τι θέλει αυτή. Το μοντέλο του γάμου που είχαμε από τους γονείς έχει τελειώσει. Δύο άνθρωποι πρέπει να είμαι μαζί μόνο επειδή αγαπιούνται. Και παιδί μπορούν να κάνουν τότε. Να τους κρατάει ένα στεφανοχάρτι είναι γελοίο. Αν μου πει η Φιόνα να κάνει παιδί εκτός γάμου, θα το δεχθώ. Να φύγει όταν πάψει να τον αγαπάει».
- Δηλαδή, θέλετε ένα εγγονάκι πιο πολύ από το γάμο;
«Θα το κάνω εγώ... κομάντο! Αυτό μου έλεγε ο πατέρας μου. Έτοιμη για τα πάντα. Να κοιμάμαι με το ένα μάτι ανοιχτό».
- Έχετε βιώσει το αίσθημα της ζήλιας;
«Όχι, ποτέ. Το ξεκαθάριζα από την αρχή. Η δουλειά μου δεν είναι κάτι άλλο εκτός από μένα».
- Τι άλλαξε στον άνθρωπο Σόφη Ζανίνου όλα αυτά τα χρόνια;
«Τι να αλλάξει; Να γίνω σνομπ; Αυτά τα κάνουν οι ανόητοι. Η ανοησία δεν είναι δικαιολογημένη. Οι πρυτάνεις του πανεπιστημίου τι πρέπει να πουν; Να μη λένε "καλημέρα" ούτε στον εαυτό τους στον καθρέφτη; Δεν κάνουμε τίποτα φοβερό».
- Η αυλαία της ζωής σας...
«Δεν έχω σταματήσει να δουλεύω. Έκανα και δύο και τρεις δουλειές μαζί. Ήρθε όμως η ικανοποίηση. Ένα πρωί με πήραν τα κλάματα από την κούραση. Τραγουδούσα το βράδυ ως αργά και το πρωί δεν μπορούσα ούτε να βαφτώ για να πάω σε πρωινή μου υποχρέωση. Εγώ το επέλεξα».
- Ποια ήταν η μεγαλύτερη επανάσταση που έχετε κάνει;
«Όταν άφησα τον πατέρα μου και τη μητέρα μου, χωρίς να τους πω τίποτε, και έφυγα από το σπίτι. Πέρασα μεγάλες πείνες τότε, όμως από εγωισμό και ντροπή δεν χτύπησα την πόρτα τους, παρά μόνο όταν έμεινα έγκυος και παντρεύτηκα».
_ Αναφέρεστε στον πρώην σύζυγό σας;
«Ναι. Ήταν άσχημο αυτό που είχα κάνει στον πατέρα μου. Δεν το περίμενε από μένα κάτι τέτοιο. Το έχω μετανιώσει, δεν έπρεπε να φερθώ έτσι. Ήμουν πιτσιρίκα... Αν το έκανα αυτό τώρα, θα ήθελα πολλές κλοτσιές.
- Είστε και χορεύτρια. Πώς βλέπετε τα ριάλιτι χορού;
«Μ’ άρεσε η Ευγενία Μανωλίδου. Χόρεψε πάρα πολύ καλά. Φοβερή ψεύτρα σε όλα τα άλλα, δεν το συζητώ. Με συγκίνησε ο σύζυγός της μέσα σε όλο αυτό, το πώς της στέκεται και τη στηρίζει. Συνήθως οι άντρες ζηλεύουν όταν η γυναίκα πάει καλά. Αυτός όμως συμπλέει και τη βοηθάει».
