ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Παιδί δυτικών προαστίων, μέλος μιας τυπικής, παραδοσιακής οικογένειας, ο Θάνος Πετρέλης βρέθηκε από το γιαπί στην πίστα πραγματοποιώντας το μεγάλο του όνειρο. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η καριέρα του απογειώθηκε, ενώ θεωρεί ότι η συνεργασία του με τον Φοίβο αποτελεί σταθμό στην πορεία του στο τραγούδι. Ταυτόχρονα είναι ευτυχισμένος και στην προσωπική του ζωή στο πλευρό της γυναίκας του Σοφίας και έχοντας αποκτήσει δύο πανέμορφα κοριτσάκια, δηλώνει ότι «Δεν έχει μάτια γι’ άλλες», παραφράζοντας την ομώνυμη επιτυχία του.

Σε πετυχαίνουμε σε φάση ξεκούρασης μετά τις εμφανίσεις σου στο «Θέα» με τον Νίκο Οικονομόπουλο. Πώς περνάς;

«Είμαι καλά, έχουμε όντως τελειώσει, βαφτίσαμε τη δεύτερη κόρη μου, που είναι εφτά μηνών, της δώσαμε το όνομα της μητέρας μου, Βασιλική, αλλά θα τη φωνάζουμε Σήλια, και τώρα είμαι σε περίοδο διακοπών. Μάλιστα, καταφέρνω να κάνω διακοπές έπειτα από πολλά χρόνια, γιατί συνήθως δούλευα συνέχεια τα τελευταία 5 χρόνια από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο. Ωστόσο, τέλος Αυγούστου ξεκινάω πάλι εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη στο "Όραμα" με νέους καλλιτέχνες, τον Ηλία Βρεττό, τη Χριστίνα Παπαδάκη, τους Μάστερ Τέμπο, σε ένα κατά βάση λαϊκό σχήμα».

Ωστόσο, μέσα στο καλοκαίρι κυκλοφόρησες νέο άλμπουμ;

«Ναι, το νέο άλμπουμ κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό. Είναι το πρώτο live άλμπουμ που κάνω, από μια εκδήλωση που είχαμε κάνει πριν από ένα χρόνο. Περιέχει δικά μου τραγούδια και επανεκτελέσεις παλιών τραγουδιών του Γιάννη Πάριου, της Κατερίνας Στανίση, αγαπημένα μου τραγούδια... Περιλαμβάνεται, φυσικά, και το "Ένα, δύο, τρία", που εδώ και δυόμισι μήνες ακούγεται πάρα πολύ».

Μίλησέ μου για τη σύζυγό σου, τη Σοφία. Είναι η γυναίκα της ζωής σου;

«Ναι, είναι, γιατί με τη Σοφία γνωριζόμαστε πάνω από 10 χρόνια. Είμαστε παντρεμένοι εδώ και 3 χρόνια, όσο είναι και η πρώτη μου κόρη, η Αγάπη, και είμαστε συνέχεια μαζί».

Σε ζηλεύει για την επιτυχία σου;

«Κοίτα, με τη Σοφία έχουμε μεγαλώσει μαζί. Είμαστε μαζί από τα 21 μας, οπότε έχει ζήσει από κοντά όλη αυτή την προσπάθεια που έχω κάνει. Ο κόσμος μπορεί να πιστεύει ότι ήρθα ουρανοκατέβατος, ότι πήγα σε ένα παιχνίδι και έγινα γνωστός, ενώ όλα αυτά τα χρόνια είχα άγχος και έτρεχα πολύ. Αυτά, βέβαια, μόνο καλό μου έκαναν, γιατί "ψήθηκα" και, όταν ήρθε το παιχνίδι, είχα την ανάλογη εμπειρία για να χειριστώ τη δημοσιότητα».

Έχεις μετανιώσει που πήρες μέρος σε ένα μουσικό ριάλιτι;

«Φυσικά και δεν το μετάνιωσα, και θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα ότι δεν βοήθησε το παιχνίδι. Μέσω αυτού με γνώρισε ο κόσμος και λόγω της τηλεθέασης μπαίνεις στα σπίτια του κόσμου. Όταν πήγα, ήμουν ήδη επαγγελματίας τραγουδιστής. Μου το έλεγε και η κριτική επιτροπή ότι ήμουν έτοιμος τραγουδιστής. Μάλιστα, το χρησιμοποιούσαν ως μειονέκτημα αν - θυμάσαι - σε σχέση με τους άλλους. Τσατιζόμουν τότε, θυμάμαι, γιατί με έκριναν πιο αυστηρά. Βέβαια, σε αυτά τα παιχνίδια η θέση που θα πάρεις δεν αλλοιώνει τη συνέχεια που θα έχεις, αν είσαι καλός».

Πριν ασχοληθείς με το τραγούδι έκανες εντελώς διαφορετική δουλειά...

«Δούλευα στην οικοδομή μαζί με τον πατέρα μου. Πριν πάω φαντάρος, στα 19 μου, δούλεψα ένα χρόνο και μετά το στρατιωτικό μου άλλα 2 χρόνια. Στα 23 ξεκίνησα να δουλεύω ως επαγγελματίας τραγουδιστής. Τέσσερα χρόνια πριν μπω στο παιχνίδι δούλευα ήδη σε νυχτερινά μαγαζιά. Είχα δουλέψει και στο Romeo το 2001 με την Έλλη Κοκκίνου και τον Γιώργο Τσαλίκη. Ήταν τότε που ο Γιώργος είχε κάνει μεγάλη επιτυχία με το "Με χαλάει" και τον ζήλευα, με την καλή έννοια πάντα. Ήθελα να έρθει και σ’ εμένα κάτι αντίστοιχο. Ευτυχώς, με αξίωσε ο Θεός και το έζησα».

Έχεις καβαλήσει ποτέ... καλάμι;

«Δεν έχω αισθανθεί κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος να μιλήσω γι’ αυτό. Αν κάποιες στιγμές μου έχει συμβεί αυτό χωρίς να το έχω καταλάβει, η Σοφία, που με ξέρει όλα αυτά τα χρόνια, είναι η πρώτη που με προσγειώνει, όπως και δυο τρεις άνθρωποι γύρω μου, που τους έχω φίλους μου 15 χρόνια».

Όταν ξεκίνησες να τραγουδάς, ποιο γνωστό καλλιτέχνη είχες ως πρότυπο;

«Ήμουν και είμαι θαυμαστής του Νότη Σφακιανάκη. Όταν ήμουν 20 χρόνων, ο Νότης ήταν Νο1, μακράν από όλους! Και τώρα, φυσικά, είναι πολύ επιτυχημένος και έχει γράψει την ιστορία του, αλλά θυμάμαι τότε ήταν στο peak της καριέρας του. Τότε τον έβλεπα και ζήλευα. Έλεγα "πώς θα νιώθει αυτός ο άνθρωπος στη σκηνή, να έχει από κάτω χιλιάδες άτομα να τον θαυμάζουν;". Δεν τολμούσα να πάω στο καμαρίνι του. Ευτυχώς, έχω περάσει κι εγώ στιγμές με τον κόσμο, που λέω: "Θεέ μου, σε ευχαριστώ που μου τις έχεις χαρίσει».

Τώρα, που είσαι το πρώτο όνομα, πώς νιώθεις;

«Έχεις αυτοπεποίθηση, αλλά έχεις και την ευθύνη. Αυτό είναι καλό και κακό. Γιατί ή θα είσαι τρίτος, τέταρτος μια ζωή ή θα πάρεις την ευθύνη να είσαι το πρώτο όνομα. Στη δουλειά μας η εξέλιξη είναι να μπορέσεις να πάρεις την ευθύνη. Μπορεί μια χρονιά να μην έχεις το τεράστιο σουξέ, που θα γίνεται χαμός, αλλά είναι σημαντικό να έχεις μια σταθερή πορεία. Και ο κόσμος δεν ξεχνάει όταν έχεις μια προίκα από τραγούδια. Στη δική μου περίπτωση με τον Φοίβο έχουμε φτιάξει μια καλή προίκα και έχουμε το δικό μας κοινό».

Υπάρχει κόντρα με τους συναδέλφους της γενιάς σου;

«Δεν υπάρχει. Δηλαδή, αν δω τον Νίκο Βέρτη, με τον οποίο έχουμε κοινή πορεία χρονικά, θα καθίσουμε, θα μιλήσουμε, θα πιούμε καφέ. Και πριν από λίγο καιρό πήγα και τον είδα στο μαγαζί, με ανέβασε στην πίστα, τραγουδήσαμε μαζί. Το ίδιο συμβαίνει και όταν πάω να δω την Πέγκυ. Όμως, όταν είσαι σε αντίπαλο μαγαζί, σίγουρα θέλεις να πας καλύτερα από τον άλλο, είναι φυσιολογικό. Αλλά δεν υπάρχει έχθρα».

Πώς κατάφερες να αντισταθείς στους πειρασμούς και στα φλερτ των θαυμαστριών;

«Είναι φυσιολογικό, και θα υπήρχε πρόβλημα αν δεν είχα θαυμάστριες. Θέλεις να έχεις κοινό το οποίο σε θαυμάζει. Είτε είσαι άντρας καλλιτέχνης είτε γυναίκα υπάρχει ένα πάρε δώσε με το κοινό, ένα είδος φλερτ. Ακόμα και αυτό που υπάρχει με τα λουλούδια από άτομα του αντίθετου φύλου είναι ένα είδος φλερτ και πρέπει να υπάρχει. Αν υπήρχε αδιαφορία και δεν γινόταν αυτό το παιχνίδι με τα μάτια ή με τα λουλούδια, δεν θα είχε νόημα. Μου αρέσει αυτό το πάρε δώσε, όπως επίσης ο κόσμος να χορεύει στο πρόγραμμά μου. Γιατί υπάρχουν κάποιοι που με το ύφος τους είναι σαν να σου λένε ?δεν θέλω να ανέβεις στην πίστα, δεν θέλω να φωτογραφηθείς μαζί μου, δεν θέλω να χορέψεις?. Εγώ είμαι από την αντίθετη πλευρά. Επιδιώκω ο κόσμος να είναι πάνω στην πίστα ή στα τραπέζια. Αν δεν χορέψει ο κόσμος, είναι σαν να μην έκανα καλά τη δουλειά μου».

Τα μοντέλα που έγιναν τραγουδίστριες κάνουν κακό στη δουλειά σας;

«Νομίζω όχι. Η ίδια η δουλειά θα τις αποβάλει ή όχι. Και ο κόσμος κρίνει. Θυμάμαι και για εμάς, τα παιδιά των ριάλιτι, έλεγαν ότι ήρθαμε για να ?φάμε? τις δουλειές άλλων. Κανένας όμως δεν σου ?τρώει? τη δουλειά, αν εσύ είσαι καλός. Φυσικά, πάντα υπάρχει το νέο αίμα και κάθε τραγουδιστής κάνει τον κύκλο του. Μακάρι να κάνω κι εγώ έναν κύκλο επιτυχημένης 15ετίας και βάλε».

Η κακή κριτική σε στεναχωρεί;

«Σίγουρα δεν είναι καλό να σου χρεώνουν πράγματα που δεν ισχύουν. Όταν κάνεις επιτυχία, υπάρχουν κάποιοι που εξυπηρετούν τα συμφέροντα άλλων και θέλουν να μειώσουν την επιτυχία σου. Έχω δει σε περιόδους επιτυχίας μου σε μαγαζιά κάποιους εσκεμμένα να προσπαθούν να με μειώσουν και να λένε ότι είμαι ψώνιο, ?σιγά ποιος είναι? και πράγματα που δεν ισχύουν. Δεν με ρίχνουν, απλώς λες ότι κάποιοι τους έχουν βάλει. Για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του μαγαζιού που είναι δίπλα, να εξυπηρετήσουν τον καλλιτέχνη που έχει το ίδιο ρεπερτόριο μ’ εσένα και έχετε το ίδιο κοινό, το οποίο μπορεί εκείνη τη στιγμή να του το έχεις πάρει, υπάρχουν τέτοια πράγματα».

Αλήθεια, πώς έγινε η πρώτη σου επαφή και συνεργασία με τον Φοίβο;

«Δεν έκανα δισκογραφία αμέσως μετά το ριάλιτι. Η πρώτη μου δουλειά έγινε τέλος Φεβρουαρίου του 2004. Το πρώτο μου άλμπουμ ήταν να κυκλοφορήσει Οκτώβριο του 2003, αλλά έγινε μια εκδήλωση, όπου τραγούδησα live και ήταν εκεί ο Φοίβος και με άκουσε. Ήμουν πραγματικά τυχερός, γιατί του άρεσα χωρίς να γνωριζόμαστε ή να έχουμε μιλήσει ποτέ. Όταν τελείωσε η εκδήλωση, ήρθε ο Γιώργος Λεβέντης και μου είπε: "Θάνο, σου έχω μια έκπληξη. Αντί να κυκλοφορήσει τώρα το άλμπουμ, θέλεις να περιμένουμε να κυκλοφορήσει από τη νέα χρονιά, για να σου γράψει κι ο Φοίβος δυο τραγούδια". Του είπα ότι θα μπορούσα να περιμένω και ένα χρόνο για να πάρω τραγούδια του και αυτή η αναμονή μόνο καλό μου έκανε, αφού έφερε πολύ μεγάλη επιτυχία. Είχε το "Αίμα" και το "Δεν έχω μάτια γι’ άλλη", που αμέσως αγαπήθηκαν από τον κόσμο, γιατί με τα τότε νούμερα είχε γίνει γρήγορα χρυσό!».

Μπορεί να βγάλει ένας τραγουδιστής πολλά χρήματα ή είναι μύθος τα μεροκάματα που ακούμε;

«Αυτά σίγουρα είναι μύθος. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, που τα πράγματα έχουν αλλάξει τελείως. Οι πωλήσεις πλέον δεν υπάρχουν, άσχετα που κάποιοι δίσκοι γίνονται χρυσοί και πλατινένιοι. Γιατί και τα νούμερα έχουν πέσει, αφού περίπου με 6.000 πωλήσεις κάνεις χρυσό. Άλλαξε και η μορφή της δισκογραφίας, με το "κατέβασμα" των τραγουδιών από το Internet. Βέβαια, αυτό κάνει περισσότερο κακό στις εταιρείες, όχι στον καλλιτέχνη. Γιατί εμένα ως τραγουδιστή με ενδιαφέρει το τραγούδι μου να κάνει επιτυχία. Όταν θα έχω, για παράδειγμα, πέντε επιτυχίες, θα απαιτήσω καλύτερο μεροκάματο από το αν είχα λιγότερες. Έχουν μειωθεί και οι μέρες των εμφανίσεών μας. Ούτως ή άλλως, δεν είναι καλό. Μάλιστα, όταν υπάρχει και η κρίση και ο κόσμος δεν πηγαίνει στα μαγαζιά, υπάρχει πρόβλημα. Ακόμα και τα μεγάλα ονόματα, όλοι μας, για να βοηθηθούμε, βάζουμε τους χορούς στο πρόγραμμα, που δεν είναι κακό, ούτε είναι τσάμπα. Εννοώ ότι κινείται διαφορετικά κάθε φορά η επιχείρηση. Επομένως, έχουν πέσει, όπως είναι φυσικό, και τα μεροκάματα».