ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΩΣΤΟΡΙΖΟΥ

Η Θεοφανία Παπαθωμά βρίσκεται σε δημιουργικό σταυροδρόμι σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά της. Συναντήσαμε τη δημοφιλή ηθοποιό λίγο πριν ξεκινήσει την περιοδεία της με τον «Τέλειο εραστή» του Νιλ Σάιμον, όπου υποδύεται όχι ένα, όχι δύο, αλλά τρεις ρόλους συμπρωταγωνιστώντας με τον άντρα της. Συζητώντας μαζί της, διαπιστώνει κανείς πως είναι διαφορετική όταν μιλάει για τον Πασχάλη Τσαρούχα και το γιο τους Αχιλλέα. Παράλληλα, αξιοποιώντας προσόντα της που μέχρι πριν δεν γνωρίζαμε, η γνωστή ηθοποιός προσπαθεί να κερδίσει το επόμενο μεγάλο στοίχημά της, που είναι η κυκλοφορία των δικών της παραμυθιών , αυτών που διηγείται στο γιο της.

Πώς είναι να σκηνοθετεί κανείς τον εαυτό του;

«Είναι δύσκολο, αλλά και πιο ωραίο. Είναι δύσκολο, γιατί δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου πώς είσαι. Εντάξει, ρωτάω τον Πασχάλη, με βοηθάει».

Να σκηνοθετείς τον άντρα σου;

«Να σκηνοθετείς τον άντρα σου είναι ακόμη πιο δύσκολο. Γιατί αλλάζουν οι ρόλοι, πρέπει να τους επαναπροσδιορίσεις. Εντάξει, έχουμε συνηθίσει. Με τον Πασχάλη τα βρίσκουμε».

Αν μάθαινες ότι σε έχουν απατήσει, τι θα έκανες;

«Θα θύμωνα πάρα πολύ, θα έφευγα ίσως. Εντάξει, μας έχουν μάθει ότι η απιστία είναι συνώνυμο της προδοσίας. Μπορεί να ναι κι έτσι. Δεν φτάνω στα άκρα ποτέ. Συναισθηματικά. Δεν κάνω υστερίες. Δεν κάνω σκηνές. Όσο και αν πονάω, βρίσκω τη δύναμη και το αντιμετωπίζω. Είμαι πολύ πειθαρχημένη σ' αυτό».

Είσαι ζηλιάρα;

«Όχι».

Ο Πασχάλης είναι πιο ζηλιάρης από σένα;

«Χμμμ... Δεν ξέρω, ούτε ο Πασχάλης είναι ζηλιάρης. Νομίζω δεν ζηλεύεις όταν νιώθεις ασφαλής. Όταν σου δώσει δικαίωμα, τότε ζηλεύεις».

Όταν έγινες μητέρα, το αντιμετώπισες έτσι όπως το περίμενες;

«Όταν έγινα μητέρα, αν και ήμουν πάρα πολύ έτοιμη γι αυτό, ήρθαν τα πάνω κάτω. Το απόλαυσα, το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Έμεινα δύο χρόνια έξω από τη δουλειά, για να μείνω κοντά στο παιδάκι μου, και πραγματικά αυτό ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω και δεν το έχω μετανιώσει, αλλά όντως η ζωή μου ήρθε άνω κάτω, γιατί ένα παιδί σου αλλάζει τη ζωή τελείως, και όχι μόνο τη ζωή. Άλλαξα κι εγώ πάρα πολύ. Σχεδόν δεν με αναγνωρίζω».

Σκεφτήκατε κάποια στιγμή να μην παντρευτείτε και να συμβιώσετε, όπως συνηθίζουν να κάνουν τον τελευταίο καιρό πολλά ζευγάρια;

«Εμένα δεν θα με πείραζε να μην παντρευτώ. Ούτως ή άλλως έχω δηλώσει πολλές φορές κατά του γάμου. Ο Πασχάλης είναι λίγο πιο παραδοσιακός από μένα. Δηλαδή, ήθελε να παντρευτούμε, κι εγώ το ήθελα βέβαια. Γιατί όχι, δεν μου δημιουργεί αυτό πρόβλημα. Ούτως ή άλλως, όταν έχεις ένα παιδί, το να παντρευτείς ή όχι δεν κάνει διαφορά. Όταν ζεις με τον άλλο μαζί».

Σε ποιον μοιάζει ο μικρός;

«Μοιάζει και στους δυο μας».

Τι έχει πάρει από τη μαμά και τι από το μπαμπά του;

«Έχει πάρει το σώμα του Πασχάλη, το πιγούνι του, τη μύτη του και από μένα τα μάτια, αλλά σε άλλο χρώμα. Νομίζω και το χαρακτήρα μου».

Σε τι δεν θα ήθελες να μοιάσει ο μικρός σ' εσένα και στον Πασχάλη αντίστοιχα;

«Θα πω πρώτα για τον Πασχάλη, γιατί, ξέρεις, βρίσκεις πιο εύκολα των άλλων. Δεν θα ήθελα να γίνει τόσο τακτικός, όπως ο Πασχάλης, που θέλει τα πράγματα στη θέση τους και είναι προγραμματισμένος και όλα αυτά. Αν και κάποιες φορές είναι καλό αυτό. Από εμένα δεν θα ήθελα να πάρει τον τόσο ατίθασο χαρακτήρα μου, γιατί εγώ κάνω πάντα αυτό που μου αρέσει. Δεν συμβιβάζομαι. Για μένα είναι καλό, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει πάντα να κάνεις αυτό που θες. Με οποιοδήποτε κόστος; Ή πρέπει κάποιες φορές να συμβιβάζεσαι. Δεν το ξέρω αυτό».

Να φανταστώ ότι ο Πασχάλης θέλει να τον κάνει ΑΕΚτζή και μηχανόβιο;

«Τον έχει κάνει ήδη και ΑΕΚτζή και μηχανόβιο. Καβαλάει ήδη μηχανή και τη βάζει μπροστά, όχι τη δική του, του Πασχάλη!».

Ο γάμος σας γιατί έγινε στη Ρώμη;

«Το αποφάσισε ο Πασχάλης. Μου έκανε έκπληξη. Μου έφερε την εφημερίδα κι εγώ το έμαθα από εκεί ουσιαστικά ότι θα παντρευτούμε στη Ρώμη. Για πιο μοντέρνα και πιο ρομαντικά».

Γιατί δεν ήρθαν οι γονείς σας;

«Ήμασταν οι δυο μας μόνο. Κανείς άλλος. Δεν είχαμε ούτε καν μάρτυρα».

Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;

«Ναι. Το δικό μου όμως δεν τον σκότωσε ακόμη. Δόξα τω Θεώ. Και ελπίζω βέβαια να μην τον σκοτώσει και ποτέ».

Ποιο είναι το μυστικό;

«Τα μυστικά είναι να μη συναντιέται πάρα πολύ το ζευγάρι. Να κάνουν κοινά πράγματα, να έχουν κοινούς στόχους, κοινή πορεία, κοινά ενδιαφέροντα, αλλά παρ όλα αυτά να μη συναντιούνται πολύ. Πώς γίνεται αυτό τώρα δεν ξέρω».

Υπήρξαν στιγμές που να θεώρησες πως η καριέρα σου κινδύνευε;

«Έχω μια ησυχία και μια σιγουριά πάνω σ' αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι την καριέρα μας τη φτιάχνουμε λίγο πολύ μόνοι μας. Δηλαδή, ανάλογα με το πόσο διαθέσιμοι είμαστε, πόσο κόπο διαθέτουμε σ' αυτό που κάνουμε. Νομίζω ότι αυτό φέρνει και τα ανάλογα αποτελέσματα. Δεν μπορεί η καριέρα μου να τελειώσει μόνη της. Πρέπει εγώ να θέλω να την τελειώσω. Δηλαδή, πρέπει να θέλω να φύγω από αυτόν το χώρο και να πάω σε κάποιον άλλο. Όσο θα είμαι εδώ και θα προσπαθώ, θα είμαι εδώ. Καλώς ή κακώς».

Λένε πάντως πως πρέπει να είσαι συνέχεια στην τηλεόραση για να μη βρεθείς εκτός κυκλώματος.

«Εγώ έχω φύγει από την τηλεόραση πολλές φορές. Έχω απουσιάσει για μεγάλα διαστήματα. Πάντα όμως ξαναγυρίζω. Δεν με απασχολεί και πάρα πολύ. Όταν ακούω δημιουργικά πράγματα, δεν με απασχολεί τόσο πολύ η τηλεόραση. Όταν βρίσκω κάποιο ρόλο που με ενδιαφέρει πολύ, τον κάνω. Αν δεν βρω, μένω κι έξω, έχω κι άλλα πράγματα να κάνω. Μπορώ να ταξιδεύω... Το έχω κάνει κι αυτό».

Η Θεοφανία Παπαθωμά τώρα και συγγραφέας;

«Αυτή την περίοδο είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη, γιατί αυτή την εβδομάδα κυκλοφορούν τα 4 παιδικά βιβλία που έχω γράψει. Είναι ο Ηρακλής Μπιμπερό, αυτός ο μπόμπιρας, ο δεύτερος γιος μου, που μοιάζει πάρα πολύ με τον πρώτο και μας διηγείται τις περιπέτειές του από τη στιγμή που οι γονείς του τον συνέλαβαν, που μπήκε στην κοιλιά της μαμάς του μέχρι που γεννήθηκε. Είναι τρία τεύχη: η σύλληψη, η κύηση και η γέννηση, για να μάθουν οι μπόμπιρες πώς τελικά γίνονται τα παιδιά. Πώς έρχονται στη ζωή και τι διαδικασίες περνούν για να δουν το φως του ήλιου για πρώτη φορά. Και ακόμη ένα, το Ήρθαν τα Χριστούγεννα, που είναι ένα χριστουγεννιάτικο μιούζικαλ για να παίζουν τα παιδάκια θέατρο στο σχολείο από πολύ νωρίς».

Υπάρχουν άλλα προσόντα που δεν έχεις αξιοποιήσει;

«Εγώ θέλω να κάνω ταινίες. Αυτός είναι ο έρωτάς μου, ο κινηματογράφος. Και ελπίζω κάποια στιγμή να το καταφέρω. Να γίνει αυτό η δουλειά μου, η αποκλειστική μου απασχόληση».

Ποια είναι η σχέση σου με το χρόνο;

«Όταν ο χρόνος περνάει, το αισθάνεσαι. Εγώ δεν έχω έρθει ακόμη σε αυτή την ηλικία. Νομίζω ότι το δύσκολο είναι μετά τα 45, ίσως μετά τα 50. Νομίζω ότι αισθάνεσαι κάπως, αλλά ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να χαίρεται όλες τις ηλικίες του. Ακόμη και όταν φτάνει κοντά στο θάνατο, νομίζω ότι είναι προετοιμασμένος γι αυτό. Η γιαγιά μου πριν πεθάνει έλεγε: Άντε να με πάρει ο Θεός. Δεν αντέχω άλλο. Μα, γιαγιά, θες να πεθάνεις;. Ναι. Είμαστε φτιαγμένοι για όλες τις ηλικίες».

Θα έκανες πλαστική;

«Αν φτάσει το πρόσωπό μου σε τέτοιο σημείο που να μην μπορώ εγώ η ίδια να το βλέπω, θα κάνω. Ευτυχώς, έχω καλό κύτταρο. Η μαμά μου είναι 60 και είναι κούκλα».

Την ηλικία σου τη λες;

«Την έχω πει σε όλους. Δεν την κρύβω».

Ποια είναι τελικά η Θεοφανία Παπαθωμά;

«Έχω γίνει με το παιδί, ενώ δεν ήμουν, παρά πολύ υπομονετική. Επίσης, έχω αποκτήσει μεγάλη κατανόηση για τους ανθρώπους και το χαρακτήρα τους. Καμιά φορά, όμως, είμαι λίγο νευρική, ίσως. Τι να σου πω άλλο. Δεν έχω πολλά ελαττώματα».