Η υφυπουργός Υγείας, Ειρήνη Αγαπηδάκη μίλησε στην εκπομπή EQ για την παχυσαρκία και την εμπειρία της με αυτήν και έδωσε μερικά πολύτιμα μαθήματα ζωής όχι μόνο για το πώς αισθάνονται τα παχύσαρκα άτομα αλλά και πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται.
«Είναι πολύ εύκολο να φανταστείτε πώς αισθάνεται ένα παιδί που είναι παχύσαρκο στο σχολείο, σε οποιαδήποτε δραστηριότητα. Είχα και δυσκολίες, δεν μπορούσα να κάνω διάφορα αθλήματα που έκαναν άλλα παιδιά, δυσκολευόμουν ως έφηβη γιατί είχα φτάσει κάποια στιγμή στη νεαρή ενήλικη ζωή μου τα 100 κιλά. Υπέφερα, είχα προβλήματα στα γόνατα, πρήζονταν τα πόδια μου. Αυτό που θυμάμαι είναι τον πόνο που είχα στα πόδια μου! Όταν είσαι 100 κιλά και πρέπει να είσαι όρθιος για να δουλεύεις σε δουλειές όπως σέρβις, πονάει η μέση σου, πονάνε τα γόνατά σου! Χαίρομαι που πια δεν έχω αυτούς τους πόνους. Υπέφερα αρκετά και ήταν και ο βασικός ρόλος που πήρα την απόφαση να αδυνατίσω.
Έπαιξε και σε αυτό κομβικό ρόλο ο σύζυγός μου, γιατί με γνώρισε με τα περισσότερα κιλά και δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι είμαι τα κιλά μου. Όλοι μας είμαστε κάτι πολύ περισσότερο από τα κιλά μας, τα μαλλιά μας, αν φοράμε γυαλιά ή όχι. Συνηθίζουμε να κάνουμε έναν φοβερό “ακρωτηριασμό” στους ανθρώπους. Βλέπουμε μια λεπτομέρεια λες και αυτή η λεπτομέρεια είναι ένας ολόκληρος άνθρωπος. Με στήριξε σε αυτό και σε σχέση με τις υπηρεσίες, να πάρω διατροφολόγο που ήταν πολύ δαπανηρή υπόθεση κι ακόμα είναι.
Άρα ξέρω από πρώτο χέρι και τι κοστίζει οικονομικά και ψυχικά. Το πιο μεγάλο κόστος ήταν ότι αισθανόμουν ότι το σώμα μου με δυσκολεύει, με εμποδίζει, με μάχεται γιατί δεν το άκουγα. Ήταν σαν να μου έλεγε το σώμα μου “σταμάτα” και εγώ έλεγα “όχι, αυτό είμαι”. Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι είναι ένα στατικό πράγμα, ότι αυτό είναι. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπορεί να είναι διαφορετικά. Παίρνεις στήριξη και προχωράς, είναι ένας αγώνας διαρκείας, παίζω λίγο με το βάρος μου, δεν είμαι το απόλυτα πειθαρχημένο ον, αλλά δεν μπορώ να επιστρέψω σε εκείνη την κατάσταση, δεν μπορώ να το επιτρέψω στον εαυτό μου. Είμαι αρκετή αυστηρή με τον εαυτό μου. Πρέπει να έχω καλή επαφή με τις ανάγκες μου και να αναζητήσω βοήθεια» ανέφερε.
«Οι φτωχές οικογένειες έχουν περισσότερα παχύσαρκα παιδιά, οι φθηνότερες τροφές είναι και οι πιο ανθυγιεινές. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας αυτόν τον παράγοντα και να στοχεύουμε εκεί» είπε χαρακτηριστικά μιλώντας γενικά για το πρόβλημα από τη θέση που έχει στο Υπουργείο.
Μίλησε όμως και για τις γυναικοκτονίες. «Μετά από μια μακρά περίοδο που οι γυναίκες κέρδιζαν σε δικαιώματα είναι σαν να περνάμε μια περίοδο που είναι ένα μεταβατικό στάδιο που πάμε και λίγο προς τα πίσω. Έχουμε περισσότερες γυναίκες στην αγορά εργασίας και από την άλλη έχουμε δολοφονίες γυναίκών επειδή είναι γυναίκες και επειδή δεν επιτελούν τον κοινωνικό ρόλο που φαντάζεται ένας άνδρας και θεωρεί δικαίωμά του να τους αφαιρέσει τη ζωή. Αυτό ως φαινόμενο είναι πολύ πολύπλοκο. Πρέπει να δούμε τι υπάρχει πίσω από αυτό. Δεν γίνεται να βρίσκεσαι σε μια σχέση και να βάζεις σε κίνδυνο τη ζωή σου, να μένεις εκεί γιατί φοβάσαι ότι θα σε σκοτώσει. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μεγάλωσε με την αίσθηση ότι έχει εξουσία ζωής και θανάτου στον άλλον».
Τέλος, έστειλε πολλαπλά μηνύματα για την αξία της μαστογραφίας. «Κι εγώ έλαβα το sms μου για το πρόγραμμα Φώφη Γεννηματά, έκανα τη μαστογραφία μου, εντοπίσαμε κάποια ευρήματα και το παρακολουθώ. Θα ήταν ψέμα να πω ότι δεν τρόμαξα. Τρόμαξα με το άκουσμα του "κάτι βλέπω". Η μεγαλύτερη αγωνία μου ήταν πριν από την εξέταση. Είναι κοινό σε όλες τις γυναίκες, η μαστογραφία είναι μια εξέταση που μας φοβίζει γιατί είναι άμεσα συνυφασμένη με μια ασθένεια, τον καρκίνο του μαστού, οπότε σου προκαλεί στρες. Το ότι τρομάζεις το διαδέχεται το ό,τι κι αν είναι αντιμετωπίζεται. Όταν κάνεις πρόληψη και την κάνεις συστηματικά τότε έχεις τον έλεγχο πάνω στη νόσο. Εγώ μερικές μέρες μετά που ενημερώθηκα για το πρωτόκολλο που πρέπει να ακολουθήσω με τις εξετάσεις δεν νιώθω μόνο ανακουφισμένη, νιώθω δύναμη ότι έχω τον έλεγχο».
