Ο Ορφέας Αυγουστίδης είναι γνωστός από τη γέννησή του αφού και οι δύο ηθοποιοί γονείς του, η Μαρία Τζομπανάκη και ο Ντίνος Αυγουστίδης ήταν διάσημοι. Οπότε κι ο Ορφέας μεγάλωσε μέσα στα φώτα της δημοσιότητας και δεν φανταζόμασταν πως υπάρχει κάτι για εκείνον που δεν γνωρίζουμε. Κι όμως υπάρχει.

Το αποκάλυψε η ίδια του η μαμά, Μαρία Τζομπανάκη με ένα μήνυμα που έστειλε πρωί πρωί στη Ζωή Κρονάκη για να την ενημερώσει να πούνε στον γιο της που ήταν καλεσμένος στο «Καλημέρα είπαμε;» Χρόνια πολλά καθώς έχει και δεύτερο όνομα, που είναι Ελευθέριος και σήμερα γιορτάζει!

Με τον γνωστό ηθοποιό να αποκαλύπτει πως όντως έχει και το όνομα του παππού του από την πλευρά του πατέρα του και συνέχισε την παράδοση κι ο ίδιος δίνοντας στον γιο του διπλό όνομα Αχιλλέας-Κωνσταντίνος, ένα που τους άρεσε και αυτό του πατέρα του.

«Κάθε μέρα με το παιδί είναι μια έκπληξη. Και λιώνεις και βουτάς και αγχώνεσαι, είναι φοβερό, ας πούμε.
Αυτό που με αγχώνει είναι να ξέρεις ότι θα βρει τον τρόπο κάποια στιγμή το παιδί σου να νιώθει σε στιγμές πραγματικά ευτυχισμένο, αυτό. Γιατί και αυτό μια ρύθμιση είναι. Δεν είναι οι συνθήκες ή το περιβάλλον. Η ευτυχία είναι μια ρύθμιση, ναι. Είναι στον τρόπο που βλέπεις και υποδέχεσαι τα πράγματα.

Δεν είναι μια συνθήκη που χτίζεις γύρω σου. Ίσα-ίσα μπορούμε να δούμε ότι πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι ευτυχισμένοι με αυτό που έχουν καταφέρει και δεν είναι κανείς τους, κανείς τους.
Γιατί μπορεί αυτά που φτιάξανε, να τα φτιάξανε ακριβώς επειδή ήταν σε μια συνεχόμενη αγωνία για να βρίσκονται στο ασφαλές σημείο, που δεν είναι ευτυχισμένοι και απλώς αυτό τους έκανε να δουλεύουν τόσο πολύ…» είπε αρχικά για τον ερχομό του γιου του και αυτά που άλλαξε στη ζωή του, ο Ορφέας Αυγουστίδης και συνέχισε:

«Προσέχω περισσότερο τον εαυτό μου για να δίνεις ένα τέτοιο παράδειγμα, ξέρεις ενεργητικά. Αλλά έχει πέσει και ένα τοίχος που είχα σηκώσει πολύ νωρίς στη ζωή μου, που άφηνε τον Ορφέα, το παιδί να μην φαίνεται πίσω, τον είχα αποκλείσει εντελώς.

Ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου, η παιδικότητα, το όνειρο, ο ρομαντισμός, η φαντασία, που από πολύ νωρίς δεν τα αποδεχόμουν σε εμένα. Ξέρω γιατί, αλλά τώρα τρέχα γύρευε. Αυτό το έριξε ο ερχομός του Αχιλλέα. Βρήκα μέσα μου πολλές αθώες ποιότητες, που τις είχα πολλή ανάγκη προκειμένου να νιώθω καλά με αυτό που είμαι και μου έφταιγε κάτι που τις είχα αποκλείσει από εμένα»