Αφορμή για αυτό ήταν μια εκδήλωση του Δήμου Ραφήνας Πικερμίου και του συλλόγου Ιωννίδων που έγινε από την ίδια για την ευαισθητοποίηση του κόσμου για τη βία κατά των γυναικών. Η Χριστίνα Λαμπίρη ως Πρόεδρος της επιτροπής ισότητας του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου μίλησε στην εκπομπή «Buongiorno»

«Είναι τόσα τα χρόνια εκτός τηλεόρασης που δεν θυμάμαι πώς ήταν η ζωή εντός τηλεόρασης, πραγματικά. Δεν είναι μόνο ο δήμος, είναι τα εγγόνια μου, η κόρη μου, είναι τόση η χαρά αυτή. Είναι η ευκαιρία να ξαναζήσω την παιδική ηλικία της Μαρίσας μέσα από εμένα.

Τα κακομαθαίνω τα εγγόνια μου. Κάθε γιαγιά που σέβεται τον εαυτό της κακομαθαίνει τα εγγόνια της, ασφαλώς… Δεν με φωνάζουν γιαγιά τα εγγόνια μου, με φωνάζουν με ένα όνομα πολύ αστείο: Πιπίτς» είπε αρχικά η Χριστίνα Λαμπίρη.

- Η τηλεόραση είναι κάτι που υπάρχει στα σχέδιά σας;

«Στα σχέδια όχι δεν υπάρχει η τηλεόραση. Μπορεί να έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος. Κάποια στιγμή ολοκληρώνεται ο κύκλος, είμαστε και μιας ηλικίας. Εκ των πραγμάτων»

-Πώς τη βλέπετε την τηλεόραση ως τηλεθεατής πια;

«Είναι μια διαφορετική τηλεόραση από αυτή που κάναμε εμείς. Ως θεματολογία δεν διαφοροποιείται πολύ αλλά όλη αυτή η ένταση που βλέπω δεν υπήρχε τότε, εκτός κι αν δεν το καταλάβαινα».

-Η τηλεόραση σας λείπει;

«Για λίγο. Γιατί την ώρα που σου λείπει σκέφτεσαι το καλό κομμάτι. Όταν βάλεις δίπλα το κακό λες ουφ ευτυχώς»

-Πώς σας φαίνεται η αυτοαναφορικότητα της τηλεόρασης;

«Δεν είναι ωραίο αυτό της εσωτερικής ανακύκλωσης. Η τηλεόραση δεν γίνεται για εμάς, γίνεται για τον κόσμο. Αυτός είναι ο δικός μας μικρόκοσμος. Και δεν έχουμε, κατά τη γνώμη μου το δικαίωμα να σπαταλάμε αυτόν τον πολύτιμο χρόνο στα δικά μας. Σήκωσε το τηλέφωνο να μιλήσετε να τα λύσετε»

-Μετανιώσατε που σταματήσατε από την τηλεόραση;

«Όχι. Γιατί τη στιγμή που έγινε, έτσι έπρεπε να γίνει»