Λεπτομέρειες σχετικά με την εχθρότητα μεταξύ της Charlize Theron και του Tom Hardy αναφέρονται λεπτομερώς σε ένα νέο βιβλίο σχετικά με τη δημιουργία υπερπαραγωγής του George Miller το 2015, "Mad Max: Fury Road". Οι συμπρωταγωνιστές ήταν γνωστό ότι είχαν μια κακή σχέση κατά τη διάρκεια των μακροχρόνιων γυρισμάτων στην έρημο της Ναμίμπια, αλλά το νέο βιβλίο του Kyle Buchanan Blood, "Sweat & Chrome: The Wild and True Story of Mad Max: Fury Road" υποδηλώνει ότι η Theron ένιωθε αρκετά απειλούμενη για να ζητήσει προστασία από τον "επιθετικό" Hardy.
Ο Hardy πρωταγωνίστησε ως ο χαρακτήρας του τίτλου στην ταινία, ενώ την Theron είδαμε ως την Imperator Furiosa, μια υπολοχαγό του κακού Immortan Joe που στρέφεται εναντίον του αρχηγού της για να συνεργαστεί με τον Max ενώ συνοδεύει νεαρές γυναίκες σε ασφαλές μέρος. Μιλώντας στον Buchanan, η Theron και άλλα μέλη της ταινίας κάνουν λόγο για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά από την πλευρά του Hardy, συμπεριλαμβανομένης της επίμονης καθυστέρησης του, κάνοντας τους συναδέλφους του να περιμένουν για ώρες στο πλατό. Παρά το γεγονός ότι οι παραγωγοί είχαν κάνει "ειδικό αίτημα" να είναι στην ώρα του, καθυστέρησε πάνω από τρεις ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων η Theron παρέμεινε στη θέση της, έτοιμη να γυρίσει. Όταν τελικά έφτασε ο Hardy, η Theron τον ρώτησε: "Πόσο ασεβής είσαι;" και είπε ότι οι παραγωγοί θα πρέπει "να επιβάλλουν πρόστιμο εκατό χιλιάδες δολάρια στο γα****νο μ***ί για κάθε λεπτό που κάνει όλο το cast να περιμένει. Όταν ο Hardy της απάντησε, φαινόταν "αρκετά επιθετικός" και έκανε την Theron "να αισθανθεί ότι απειλείται". "Αυτό ήταν το σημείο καμπής, γιατί τότε είπε: 'Θέλω κάποιον για προστασία'.
Συζητώντας τη σχέση ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, ο Houston Yang από την εταιρεία παραγωγής Open Road Entertainment, είπε: "Δεν ήθελαν να αγγίξουν ο ένας τον άλλον, δεν ήθελαν να κοιτάξουν ο ένας τον άλλον, δεν έβλεπαν ο ένας τον άλλον παρά μόνο όταν έγραφαν οι κάμερες".
Η απάντηση του Hardy
Ο Hardy παραδέχτηκε την κακή συμπεριφορά του, δηλώνοντας ότι "ήταν εκτός εαυτού για πολλούς λόγους. Κοιτάζοντας τώρα τα γεγονότα, διαπιστώνω ότι δεν είχα αρκετή ενσυναίσθηση για να καταλάβω τι πραγματικά ήταν να μπαίνω στα παπούτσια του Mel Gibson. Ήταν τρομακτικό. Και νομίζω ότι εξαιτίας του δικού μου φόβου, υψώσαμε τοίχους για να προστατεύσουμε καθένας τον εαυτό του, αντί να πούμε ο ένας στον άλλο: ‘Αυτό είναι τρομακτικό για σένα και άλλο τόσο για μένα. Ας είμαστε καλοί ο ένας με τον άλλο’. Κατά έναν περίεργο τρόπο, λειτουργούσαμε όπως οι χαρακτήρες που ενσαρκώναμε: Όλα αφορούσαν την επιβίωση".
