Η Ντενίση θυμάται στη Real:

«Η Αλίκη είχε ανεβάσει το θεατρικό έργο «Τζούλια» σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή και έκανα εκεί την πρώτη μου εμφάνιση στο θέατρο. Ήταν κομμένα τα πόδια μου»

«Σε μια σκηνή που είχαμε, η ηρωίδα που έπαιζε πέταγε τα ρούχα της σε μια βαλίτσα. Έλεγε τις ατάκες της και παράλληλα έλεγε πιο σιγά σε μένα που με συμπαθούσε: «Θέλει να μου πάρει τον Γιαννάκη, δεν θα τον αφήσω, δεν θα τον αφήσω!". Είχε μαλώσει με τον Παπαμιχαήλ και ήταν έξαλλη, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί με τίποτα! Έγινα στήλη άλατος. ∆εν είχα σκηνική εμπειρία και δεν πίστευα αυτό που ζούσα.

Δείτε επίσης: 20 χρόνια από το θάνατο της Αλίκης - Ανέκδοτες πόζες πρόκληση! [photos]

Εκείνη να συνεχίζει: "Θα μου το πληρώσει ακριβά!". Μη γελάς - εκείνη την ώρα ήταν τραγικό... Περνούσε η ώρα, έκανα να φύγω και με σταμάτησε: "Πού πας, Άλισον; Έχουμε πολλά να πούμε!" και άρχιζε τα ίδια. Έπειτα κλαίγαμε από τα γέλια που ’χα μείνει κάγκελο!

Μια άλλη φορά, στην ίδια πάντα παράσταση, ήμουν στη σκηνή και την περίμενα. ∆εν έβγαινε, γιατί μιλούσε στο τηλέφωνο με τον Κοκό Ηλιάδη, τον άντρα της... Πάλι με κομμένα πόδια εγώ. "Μα πού είσαι, Τζούλια;", ψέλλισα σε πανικό. "Καλά ντε, μην κάνεις έτσι, Άλισον, δεν μπορώ ούτε να μιλήσω στο τηλέφωνο;".

Ήταν υπέροχο πλάσμα η Αλίκη. Με χιούμορ και με αυτοσαρκασμό. Και της άρεσε να με πειράζει. Μας λείπει πολύ! Μας λείπει αφάνταστα πολύ».