Ο λόγος για την Καίτη Φίνου που είπε χαρακτηριστικά: «Το τηλέφωνο σταμάτησε να χτυπάει το 1998, για δουλειές που θα ήθελα να κάνω εγώ. Ήρθε κάποια στιγμή η στεναχώρια τότε και με χτύπησε στον θυρεοειδή και άρχισα να παχαίνω. Άρχισα να πρήζομαι, να φουσκώνω, είχα έκτακτες συστολές πάνω στην σκηνή, ένα πνίξιμο στο λαιμό που νομίζεις ότι πεθαίνεις, όταν δεν ξέρεις τι είναι, ψιλοκρίσεις πανικού, όλα αυτά μαζί. Πήγα στον γιατρό, οι τιμές του θυρεοειδούς ήταν… άστα να πάνε και έπρεπε να κάνω κάποια θεραπεία. Έμεινα ένα χρόνο χωρίς δουλειά, το χρόνο που πάχυνα και έφτασα 100 κιλά και, και έβαψα τα μαλλιά μου καστανά γιατί με σιχαινόμουν τόσο πολύ, σιχαινόμουν να με δω, μόνο τον καθρέφτη μου που δεν είχα σκεπάσει και δεν ήθελα να βγω έξω. Κάποια μέρα ήρθε η μικρή μου αδερφή και μου λέει “πάμε μια βόλτα στη θάλασσα”. Σηκώθηκα, πήγαμε βόλτα, δεν έβγαινα καθόλου από το σπίτι και μου λέει “πρέπει να βρεις μια δουλειά, μια οποιαδήποτε δουλειά, ας μην είναι αυτή που αγαπάς, θα έρθει κι αυτή στην ώρα της” και βρίσκω τα βιβλία».