Η Κοραλία Καράντη μίλησε για πολλά, μεταξύ αυτών και για τη διάσημη νονά της, που δνε ήταν άλλη από τη σπουδαία ηθοποιό, Έλλη Λαμπέτη.
«Η Έλλη Λαμπέτη ήταν μαγικό πλάσμα. Ανήκει σε εκείνη την κατηγορία καλλιτεχνών που δε συναντάει κανείς εύκολα δύο φορές στη ζωή του. Όταν την παρακολουθούσες να παίζει, ήθελες να έχεις περισσότερα αυτιά για να ακούς και περισσότερα μάτια για να βλέπεις. Ήταν πολύ γοητευτικός άνθρωπος κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη σκηνή, αλλά και για την προσωπική επαφή που μπορεί να είχε κάποιος μαζί της. Ακόμα και ο τρόπος που μιλούσε, ή που απλώς υπήρχε στον χώρο, σε μάγευε. Δε μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Στεκόσουν απλώς και τη χάζευες», δήλωσε χαρακτηριστικά στο περιοδικό ΟΚ!.
Και προσθεσε: «Στο θέατρο δεν πρόλαβε να με δει, γιατί, όταν βγήκα εγώ, είχε ήδη αρρωστήσει και λίγο μετά έφυγε από τη ζωή. Με είχε δει στην τηλεόραση. Το “Φως του Αυγερινού”, η πρώτη μου τηλεοπτική συμμετοχή, προβλήθηκε το 1981». Ωστόσο, όπως εξήγησε, δεν πρόλαβαν να συζητήσουν επ’ αυτού. «Για να καταλάβεις, ούτε όταν πήρα την απόφαση να πάω στη δραματική σχολή της είπα τίποτα. Μου φαινόταν σχεδόν ύβρις εγώ το κοριτσάκι να πω σε αυτή τη θεά ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Παρόλο λοιπόν που τα κομμάτια που ερμήνευσα στις εισαγωγικές εξετάσεις τα είχε επιλέξει ο Μάριος Πλωρίτης, πρώην άντρας της, η νονά μου το έμαθε πολύ αργότερα».
Η Καράντη αναφέρθηκε και στην αντίδραση της νονάς της όταν έμαθε ότι η βαφτιστήρα της μπήκε στη δραματικά σχολή.
«Φαντάζομαι ότι θα στενοχωρήθηκε, γιατί θα ήθελε να με βοηθήσει. Αλλά ήταν τέτοια η ντροπή που ένιωθα, που δεν σκέφτηκα καν αυτό το πράγμα. Ακόμα και στους γονείς μου το είπα κυριολεκτικά τελευταία στιγμή. Ο μόνος που γνώριζε τα πάντα από την αρχή ήταν ο Μάριος Πλωρίτης, τον οποίο αποκαλώ πνευματικό μου πατέρα. Ήταν, αν θέλεις, μια συνωμοσία που κάναμε οι δυο μας. Με είδε τόσο αποφασισμένη, γιατί από τα 13-14 μου χρόνια ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, που με συμβούλευσε ακόμα και σε ποια σχολή να δώσω εξετάσεις», είπε.
