«Φασαρίες και ξύλο, σφαγές και καψίματα, συμμορίες και ομερτά, εξεγέρσεις και πανικός», λέει το μοντέλο με χιουμοριστική διάθεση και συμπληρώνει: «όχι, αστειεύομαι, αν και το τελευταίο είναι πολύ κοντά στην αλήθεια και θέμα πολιτικού περιεχομένου που αξίζει κάποια στιγμή να συζητηθεί. Το χρόνο μου τον γέμιζα με διάβασμα και συγγραφή. Αυτοβιογραφικά σημειώματα, αυτοδίδακτη σπουδή στην ψυχολογία, στον ελληνικό πολιτισμό, εκμάθηση και άλλης ξένης γλώσσας (σ.σ. ισπανικά) και πολλές εργασίες. Ποτέ δεν είχα χρόνο για συγγραφή στο παρελθόν και ανακάλυψα πόσο ψυχοθεραπευτικό είναι. Έφτασα σε σημείο να μη μου φτάνουν οι ώρες της ημέρας».
Αναφερόμενος στις συνθήκες κράτησης, είπε: «Το πόσο τραγική μπορεί να είναι μια κατάσταση συνήθως εξαρτάται από το πόσο έμφαση της δίνουμε εμείς. Ωστόσο, είναι αλήθεια πως οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια εκμηδενίζεται στο έσχατο».
«Κάποια στιγμή θεώρησαν πως είχα αρχίσει να τα χάνω. Με ρωτούσαν πού θα ήθελα να είμαι και τους απαντούσα “εδώ που είμαι” ή τι θα έκανα αν αποφυλακιζόμουν την επομένη και τους έλεγα πως δεν ήθελα ακόμη, γιατί όλα όσα είχα ξεκινήσει θα έμεναν ατελή. Ήξερα πως έξω θα είχα να αντιμετωπίσω άλλα θέματα, πολύ σημαντικά, και όλα αυτά θα έμεναν πίσω. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον δεν πρέπει να είχα και πολύ… σώας τας φρένας τελικά!», συνεχίζει το μοντέλο.
Σήμερα, έχοντας αποφυλακιστεί, ο Τεό αποκαλύπτει ότι ετοιμάζει πράγματα στον χώρο της ναυτιλίας, αλλά και την δραματική τέχνη και την μόδα, ενώ παραδέχεται το μάθημα που πήρε: «διακρίνω πια το πόσο είχα διασκορπιστεί. Δεν θαμπώνομαι τώρα από τη χλιδή, τις ανέσεις και την καλοπέραση. Ασχολήθηκα παράλληλα με πολλά και διαφορετικά πράγματα, που είχαν ως αποτέλεσμα να χάνω σταδιακά όλο και περισσότερο τον εαυτό μου. Οι όποιες εξωγενείς “υποβοήθειες” το μόνο που κατάφερναν ήταν να με μπερδεύουν περισσότερο και να με οδηγούν σε ηθική αλλοτρίωση. Σιγά σιγά, άρχισα να με χάνω τελείως».
