«Ο τελευταίος χρόνος όµως ήταν τρομερά δύσκολος. Μπαινοβγαίναµε στα νοσοκοµεία κάθε 10 µέρες. Τα παιδιά του ασθενοφόρου, τα ήξερα µε το µικρό τους. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα τη χάσω, πίστευα πάντα ότι θα είναι εδώ, ότι θα κερδίσουµε άλλη µια µέρα. ∆εν το συνειδητοποίησα ποτέ ότι θα τη χάσω… Είναι µια νοοτροπία της ιατρικής της Ελλάδας όπου δεν σου λένε ποτέ την πλήρη αλήθεια. Και αυτό, για µένα, είναι λάθος. Ήλπιζα µέχρι τελευταία στιγµή. Και αν ήξερα, θα µπορούσα να έχω µια διαφορετική συµπεριφορά απέναντί της» ανέφερε στο Down Town Κύπρου.
Στη συνέχεια πρόσθεσε πως ήταν ένα πολύ ενωμένο ζευγάρι, είχαν αναπτύξει μία τρομερή σχέση και μπορεί να είχαν κατά καιρούς εντάσεις όπως όλα τα ζευγάρια αλλά αγαπιόντουσαν χωρίς στεγανά κι εγωισμούς ή εκείνο το κράτημα που έχουν οι σχέσεις όπως λέει χαρακτηριστικά.
«Έβγαινα κάθε βράδυ. ∆εν ήθελα να είµαι στο σπίτι. Αλήτεψα πολύ… Και όταν έµπαινα σπίτι, άνοιγα την τηλεόραση για να κοιµηθώ ενώ άφηνα ανοικτό το φως. ∆εν µπορούσα αλλιώς. Ήταν µια σκέτη ανωµαλία. Κοιµόµουν πρωινές ώρες, ξυπνούσα µετά από µια ώρα. Ήµουν ανακατωµένος…» εξομολογήθηκε για το τι ακολούθησε αφού την έχασε.
