Στην ερώτηση αν αισθάνεται λίγο σαν τον Ηρακλή στη ζωή του με την έννοια του θάρρους ο καταξιωμένος ραγουδιστής και πλέον ηθοποιός απάντησε:

«Νομίζω ότι πάντα στη ζωή μου ήθελα να τολμώ και να δοκιμάζω πράγματα. Φυσικά και έχω φοβηθεί πολλές στιγμές, αλλά θεωρώ πως το κέρδος μου ήταν ότι δεν άφηνα το φόβο να με καθηλώνει.»

Ο μεγαλύτερος φόβος γενικά στην πορεία του είναι εκείνος της... αποτυχίας.

«Το να θέλεις να κάνεις κάτι, αλλά να φοβάσαι ότι θα αποτύχεις σε αυτό που προσπαθείς. Αν αφήσεις αυτό το συναίσθημα να σε κυριεύσει, θα σε παγώσει. Δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα. (...) Πολλές φορές μου συνέβη στη ζωή μου, όμως δεν το άφησα να εξελιχθεί.»

Πώς το διαχειρίστηκε;

«Έκανα ψυχοθεραπεία εντατικά και για πολλά χρόνια. Έμαθα τον εαυτό μου. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.»

Για την υποψηφιότητά του στα θεατρικά βραβεία «Κάρολος Κουν» για την περσινή του παράσταση αισθάνεται πολύ ευτυχής γιατί αναγνωρίζεται η προσπάθεια που έκανε με τους συνεργάτες του: « Τώρα αν έρθει και το βραβείο ή όχι, δεν έχει τόση σημασία. Το μεγαλύτερο κέρδος για εμένα ήταν πως οτιδήποτε έχω φανταστεί και έχω θελήσει στη ζωή μου, δουλεύοντας με επιμονή, υπομονή και σωστή ενέργεια, έχω καταφέρει να καρποφορήσει. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.»

Όσο για το σημαντικότερο μότο στη ζωή του, είναι ίσως η ατάκα από έναν ρόλο: «Να μη φοβάσαι το φόβο».