Eπιστρέφεις στην τηλεόραση με την εκπομπή «Χωρίς συνταγή» του Mega. Τι διαφορετικό θα έχει από το «Μπουκιά και συχώριο» του Ηλία Μαμαλάκη;
Ο Ηλίας σίγουρα ήταν ο πρωτοπόρος τέτοιου είδους εκπομπών της ελληνικής τηλεόρασης. Η διαφορά θα είναι ότι εμείς επικεντρωνόμαστε στους παραγωγούς τοπικών προϊόντων. Με άξονα πάντα τον τόπο, που παίζει μεγάλη σημασία, θα αναδεικνύουμε τις γεύσεις και τους παραγωγούς πίσω από τα προϊόντα. Θα έχει διαφορά και στη σκηνοθεσία, ενώ θα είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε εξωτερικούς χώρους. Δεν έχουμε ούτε κουζίνα, ούτε στούντιο, ούτε πλατό. Εχουμε γκάζι, φωτιά και πέτρες...
Υπάρχουν ακόμη πολλές γεύσεις να δοκιμάσουμε από την ελληνική κουζίνα;
Πάρα πολλές. Γεύσεις που δεν έχουμε φανταστεί. Ακόμη κι εγώ, που είμαι επαγγελματίας και δουλεύω στην Ελλάδα τα τελευταία 13 χρόνια, ταξιδεύοντας και γνωρίζοντας πράγματα, έχω πάθει πλάκα. Γιατί δεν ήξερα ότι αυτά τα πράγματα υπάρχουν. Από υπέροχα τυριά και αλλαντικά μέχρι βότανα, αλάτια, λάδια, γλυκά του κουταλιού, παραδοσιακά γλυκά, πίτες. Είναι πράγματα που τα ανακαλύπτουμε ξανά καθώς, λόγω κρίσης, γύρισε το όλο πράγμα και αρχίσαμε να καλλιεργούμε και να παράγουμε δικά μας προϊόντα. Πρόκειται για ξεχασμένες συνταγές από τα παλιά, ανακατεμένες με καινούργιες από μικρούς παραγωγούς και νέους ανθρώπους που ακόμη ψάχνουν τον δρόμο τους.
Πόσο καιρό το συζητούσες με το Mega;
Αρκετό καιρό. Είναι μια εκπομπή που έχει πολύ κόπο. Είναι σημαντικό που αυτούς τους δύσκολους καιρούς το Mega με αφήνει να κάνω μια εκπομπή όπως θελώ εγώ. Ελπίζω το αποτέλεσμα να βγει καλό και ικανοποιητικό για όλους. Ουσιαστικά με το «Χωρίς συνταγή» κάνω ένα πράγμα που θέλω εγώ να κάνω πάρα πολύ.
Γιατί δεν έγινε νωρίτερα; Ηταν θέμα κόστους;
Οχι, δεν ήταν θέμα κόστους. Ούτε εγώ μπορούσα πιο πριν να διαθέσω τόσο χρόνο, γιατί θέλει πολύ ψάξιμο αυτή η εκπομπή πριν πάμε να κάνουμε το γύρισμα, για να βρούμε τους κατάλληλους ανθρώπους αλλά και μετά. Υπάρχει, ας πούμε, πολλή δουλειά στο μοντάζ και μετά στο σπικάζ...
Επειτα από τόσες ώρες στην κουζίνα, δεν ήρθε μια στιγμή που να είπες ότι κουράστηκες; Κάθε φορά που βάζω το τηγάνι στη φωτιά η ευχαρίστηση είναι η ίδια. Ακόμη και στα γυρίσματα, που είναι κουραστικά για μένα, γιατί νιώθω ακόμη έξω από τα νερά μου, όταν έρχεται η ώρα της μαγειρικής -και παρά το γεγονός πως έχω μια φιάλη υγραερίου που νομίζω ότι θα ανατιναχτεί από στιγμή σε στιγμή- όταν δω τη φωτιά, νιώθω πολύ μεγάλη ευχαρίστηση...
Γιατί μας αρέσουν οι εκπομπές μαγειρικής;
Η μαγειρική ήταν πάντα στο αίμα μας, απλώς για λίγο την είχαμε ξεχάσει. Ενώ παλιά τρώγαμε από ευχαρίστηση, ξαφνικά αρχίσαμε να τρώμε επειδή θέλαμε να δείξουμε ότι τρώμε καλά. Τώρα που γύρισε ο τροχός, ο κόσμος είτε επειδή μαγειρεύει μόνος του περισσότερο, είτε επειδή ξέρει τι είναι καλό και τι κακό, επέστρεψε πάλι στις ρίζες του.
Η χώρα μας έχει μεγάλη μαγειρική κουλτούρα και γι’ αυτό έχουμε τόσες τοπικές κουζίνες.
Δεν είναι πολλές όμως;
Ναι, και φέτος θα έχει πολλές εκπομπές μαγειρικής. Από τη μία αφορά την τοποθέτηση των προϊόντων και τη διαφήμιση σίγουρα. Από την άλλη, αν υπήρχε κορεσμός δεν θα τις έβλεπε ο κόσμος. Εγώ νομίζω ότι ο κόσμος γουστάρει. Το ξέρω από τον κόσμο που μου μιλάει απ’ έξω. Κι εκεί αντιλαμβάνομαι κιόλας πόσο σωστός πρέπει να ’ναι είναι κανείς σε αυτά που λέει στην τηλεόραση. Τις συνταγές που δίνει και τον τρόπο που τις εκτελεί?
Με όλο αυτό τον ανταγωνισμό δεν έχεις σκεφτεί πως το στυλ σου -με τα τατουάζ, για παράδειγμα- μπορεί να είναι απωθητικό για μερίδα τηλεθεατών;
Δεν μπορώ να αλλάξω κάτι πάνω μου. Δεν θέλω ούτε και με ενδιαφέρει, προφανώς. Αυτοί που με έβγαλαν στην τηλεόραση ήξεραν ποιος είμαι, άλλωστε. Δεν προσπάθησα ποτέ να αλλάξω. Θεωρώ ότι αν χαράξεις τη δική σου πορεία, κάποιοι θα ταυτιστούν μαζί σου και σε κάποιους δεν θα αρέσεις. Το ότι έχει παραγίνει το πράγμα με τα τατουάζ, ναι, έχει! Να ’ναι καλά οι φίλοι μου οι τατουατζήδες, που έχουν δουλειά! Εχει πλάκα όμως. Στην αρχή η αντιμετώπιση των ανθρώπων απέναντί μου, λόγω των τατουάζ, ήταν εντελώς διαφορετική. Τα τελευταία χρόνια, όμως, που όλοι έχουν ένα και δύο και παραπάνω τατουάζ, βλέπω τεράστια διαφορά. Υπάρχει αποδοχή από όλες τις ηλικίες.
Πώς ένας τύπος με το δικό σου αντισυμβατικό προφίλ κάνει επιτυχία στην TV;
Η επιτυχία είναι σχετικό πράγμα. Αν εννοείς επιτυχία στο επάγγελμά μου, που είναι μάγειρας, ναι, αλλά το τηλεοπτικό κομμάτι είναι συμπληρωματικό, οπότε αν πηγαίνει καλά, είμαι απλά ικανοποιημένος. Συνεχίζω να πηγαίνω στα ίδια μέρη, γιατί τα παιδιά που παίζουν σε διάφορες μπάντες είναι φίλοι μου χρόνια. Δεν έχει αλλάξει κάτι στη ζωή μου ή την πορεία μου, απλώς κάνω ένα τηλεοπτικό διάλειμμα...
Οταν πέρασες το σκαλοπάτι του τηλεοπτικού σεφ, υπήρξε κάποια στιγμή εσωτερικής σύγκρουσης;
Ναι, και ακόμα υπάρχει. Επειτα από τρία χρόνια που είμαι στην τηλεόραση, με ενοχλεί όταν κάποιοι που, ενώ ξέρουν την πορεία μου κι ότι δουλεύω 25 χρόνια ως μάγειρας, με χαρακτηρίζουν τηλεοπτικό σεφ. Αν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ο οποίος τρώει τις περισσότερες ώρες του μέσα στην κουζίνα να χαρακτηρίζεται τηλεοπτικός σεφ επειδή έτυχε κι έκανε δύο εκπομπές μαγειρικής!
Αρνείσαι δηλαδή την ταμπέλα του τηλεοπτικού μάγειρα;
Τηλεοπτικός σεφ όχι, σε καμία περίπτωση. Αν ήμουν καινούργιος, ναι, αλλά όταν έχω μια πορεία στη μαγειρική, όχι. Το αποδέχομαι, βέβαια, γιατί ξέρεις ότι είναι λίγο «κακία», είναι λίγο ότι δεν γνωρίζουν την ορολογία, είναι πολλά μέσα... Τηλεοπτικός σεφ είναι και ο Γκόρντον Ράμζι... Νομίζω ότι όποιος τον ρωτήσει, θα του πει το ίδιο πράγμα. Ο Γκόρντον Ράμζι είναι καταπληκτικός μάγειρας. Οσοι τον γνωρίζουν μαγειρικά, δεν υπάρχει περίπτωση να τον αποκαλέσουν τηλεοπτικό σεφ.
Τι δεν σου αρέσει στην ελληνική τηλεόραση; Εχει μερίδιο ευθύνης για όσα ζούμε;
Δεν βλέπω πάρα πολύ γιατί δεν προλαβαίνω, αλλά όλη η πορεία της έχει δείξει ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτήν. Εννοείται πως έχει μερίδιο ευθύνης, Καταρχάς, όταν τη μία μέρα υποστηρίζουν αυτό και την άλλη μέρα το ακριβώς αντίθετο, δεν υπάρχει συνέπεια σε αυτά που λένε. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, βέβαια, το έχουν επειδή τρομάζουν τον κόσμο. Δεν υπάρχει λόγος να τρομοκρατούν τον κόσμο μέσα από την τηλεόραση, ο κόσμος είναι ήδη τρομοκρατημένος. Η τηλεόρασή μας, πάντως, δεν διαφέρει και πολύ από αυτήν της Αμερικής, γιατί ό,τι έχουμε κάνει το έχουμε διδαχθεί απ’ έξω...
Ποιο είναι το πιο παράξενο μέρος όπου έχεις μαγειρέψει;
Ηταν πολύ δύσκολο στο Ναυάγιο, στη Ζάκυνθο και ήταν πολύ όμορφο στην άκρη της λίμνης Κερκίνης στις Σέρρες, με έναν ήλιο να πέφτει και ένα καταπληκτικό τοπίο.
Ποιο είναι το φαγητό με το οποίο έχεις εντυπωσιάσει μια κοπέλα;
Δεν μαγειρεύω ποτέ με αυτό τον σκοπό. Θα μαγειρέψω για τον γιο μου. Εδώ δεν μαγειρεύω για μένα!
Πιο είναι το αγαπημένο σου ποτό; Δεν πίνω τα τελευταία 13 χρόνια. Είμαι πρώην αλκοολικός, έχω περάσει από πρόγραμμα απεξάρτησης και τώρα τελευταία το ποτό μου είναι νερό με χυμό από αγγούρι και μέντα!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
- Σε ηλικία 18 ετών πήγε στην Αμερική, όπου σπούδασε Οικονομικά στο UCLA και κατόπιν φοίτησε στην Culinary Institute of America.
- Στα παιδικά του χρόνια έζησε σε διάφορα σπίτια στην Αργυρούπολη, στην Ηλιούπολη, στο Ελληνικό και στη Γλυφάδα και ακόμη και σήμερα δεν μένει για πολύ στο ίδιο μέρος Τα τελευταία χρόνια μένει στο κέντρο. Εξάρχεια. Κολωνάκι. Μόλις μετακόμισε ξανά σε ένα νέο σπίτι, στο οποίο νιώθει ότι θα μείνει για καιρό...
- Στην Αμερική δούλεψε στο French Laundry μαζί με τον διάσημο σεφ Thomas Keller, αλλά και σε μεγάλη αλυσίδα ξενοδοχείων. Με αυτήν τη δουλειά ταξίδεψε στο Χονγκ Κονγκ, στη Σαμόα, στις Παρθένες Νήσους και στη Σενεγάλη.
- Το 2000 άρχισε να εργάζεται ως μάγειρας σε εστιατόρια των Χανίων. Στη συνέχεια, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου το 2010, έχοντας ήδη γίνει γνωστός ως σεφ του εστιατορίου «Αλάτσι», ήταν μαζί με τον Γιάννη Λουκάκο και τον Λευτέρη Λαζάρου στην κριτική επιτροπή του «Master Chef» και του «Master Chef Junior» στο Mega.
Info
Η εκπομπή «Χωρίς συνταγή», με τον Δημήτρη Σκαρμούτσο, θα κάνει πρεμιέρα τον Νοέμβριο στο Mega και ανάμεσα στους πρώτους προορισμούς της βρίσκονται η Σαντορίνη, η Ζάκυνθος, η Νάξος, η Μάνη και η Λίμνη Κερκίνη.
Νατάσα Παπανικολάου
