-Φετινός στόχος της εκπομπής ποιος είναι;
Στόχος μας είναι να κρατήσουμε συντροφιά για τέταρτο πλέον χρόνο στους τηλεθεατές. Βέβαια πάντα αναζητάμε και αποζητάμε όσοι δουλεύουμε στην τηλεόραση -πόσω μάλλον τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα- και την ανταμοιβή από τον κόσμο που, δυστυχώς ή ευτυχώς, στον χώρο μας μεταφράζεται με νούμερα τηλεθέασης. Οχι ότι σημαίνει πλέον κάτι αυτό.
-Ο σταθμός είναι ικανοποιημένος από τα νούμερα της εκπομπής...
Δόξα τω Θεώ, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, γιατί έχουμε καταφέρει και έχουμε κρατήσει πολύ υψηλά νούμερα τηλεθέασης όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε στον αέρα. Αλλά, πλέον, νομίζω ότι αλλάζουν τα πράγματα. Φέτος, όπως βλέπετε και εσείς, εκπομπές με πολύ υψηλά νούμερα τηλεθέασης κόπηκαν και αναμένεται να κοπούν και άλλες. Οπότε, ούτε η τηλεθέαση και τα νούμερα αυτής, μπορούν να εξασφαλίσουν ένα μέλλον σε ένα τηλεοπτικό πρόσωπο ή έστω να το καθησυχάσουν. Οπότε έχουμε μια νέα τάξη πραγμάτων και θα πάψουμε να ασχολούμαστε με τα νούμερα τόσο πολύ.
-Εχει «δαιμονοποιηθεί» το λάιφ στάιλ, λόγω των όσων περνά η χώρα; Οτι την ώρα που «καιγόμαστε» κάποιοι ασχολούνται με... ανάλαφρα θέματα.
Σαφώς υπάρχει αυτή η άποψη και την ακούω. Και πολλές φορές τη δέχομαι και σε προσωπικό επίπεδο, είτε στον δρόμο είτε στους λογαριασμούς που έχω στο διαδίκτυο. Δεν συμφωνώ με αυτή τη φιλοσοφία. Καταλαβαίνω ότι έχουμε προβλήματα. Ο καθένας μας ως πρόσωπο έχει προβλήματα και όλοι μαζί ως κοινωνία. Θα σας φέρω ένα απλό παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Θα μιλά γι’ αυτό το πρόβλημα όλη μέρα; Σε όλους; Στον εαυτό του, στον διπλανό του; Δεν γίνεται! Πρέπει λιγάκι να αλλάξεις και παραστάσεις, να ακούσεις μια καλή κουβέντα, να γελάσεις. Αυτός είναι ο δικός μας ρόλος. Δεν είναι να βγούμε να αναλύσουμε, τα προβλήματα που έχουμε αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν άλλες εκπομπές που έχουν τον ρόλο τους στην ελληνική τηλεόραση και κάνουν αυτό ακριβώς.
Εμείς αποτελούμε την άλλη όψη του νομίσματος. Αποδεχόμαστε ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα, αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτήν την πραγματικότητα και να φροντίζουμε και τις άλλες διαστάσεις της ζωής μας. Που είναι και το γέλιο. Το γέλιο χωράει παντού. Και το εύπεπτο χωράει παντού. Δεν σημαίνει ότι γυρίζουμε την πλάτη μας στα προβλήματα της κοινωνίας, ούτε ότι ο κόσμος χάνεται και η... γριά χτενίζεται. Καμία σχέση.
-Ως πρόσωπο έχετε δεχτεί και στο twitter αγανάκτηση από τον κόσμο. Σας επηρεάζει αυτό; Πού εν μέρει φέρετε «ευθύνη»...
Δηλαδή αν δεν ήμουν η Ελεονώρα Μελέτη της τηλεόρασης αλλά ιδιωτική υπάλληλος που έχει twitter και έγραφα ότι σήμερα έφαγα το ωραιότερο γλυκό της ζωής μου, θα έβγαινε κανείς να με βρίσει;
-Οχι.
Αρα δεν είναι δική μου η ευθύνη, είναι η ρατσιστική διάθεση του άλλου. Επειδή, ενδεχομένως, κάνω αυτή τη δουλειά που κάνω, μπορεί και έχει το δικαίωμα και λογοκρίνει οτιδήποτε εγώ γράψω, που αν όμως δεν ήμουν άνθρωπος της τηλεόρασης δεν θα έδιναν καν σημασία. Εγώ αντιμετωπίζω το twitter για χαβαλέ. Θα γράψω ό,τι μου κατέβει. Και δεν υπολογίζω καθόλου αν θα υπάρξουν οι κακοπροαίρετοι που θα πουν «χέστηκε η φοράδα στο αλώνι».
-Επίσης όλη αυτή η υπεδραστηριότητα στο twitter, με φωτογραφίες, ενημέρωση για τις διακοπές σας, κ.ά. θεωρείτε ότι μπορεί να παρεξηγηθεί ή ότι υπερεκτίθεστε;
Εγώ αντιμετωπίζω τα τουίτ μου ως απλά, καθημερινά του οποιουδήποτε. Κάποιοι τα αναπαράγουν ως είδηση.Εγώ δεν φέρω ευθύνη σε αυτό. Δεν μπορώ να σκέφτομαι και να περιορίζομαι και να προβληματίζομαι τι θα ανεβάσω στο twitter μου φοβούμενη ότι μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους αφορμή για αναπαραγωγή.
-Επειδή έχετε την ταμπέλα του διάσημου προσώπου...
Εγώ δεν έχω καμία ταμπέλα. Τις ταμπέλες τις φοράνε. Αν κάποιος θέλει να μου τις φορέσει ευχαρίστως, αλλά δεν σημαίνει ότι εγώ θα τη φέρω. Δεν τις αποδέχομαι.
-Τα τελευταία τρία χρόνια διαχειρίζεστε μόνη τη δημόσια εικόνα σας. Εχετε πει ότι τα παλαιότερα χρόνια δεν είχατε τη διαχείριση και...
Βασικά να σας πω πού δεν συμφωνώ. Στον όρο διαχειρίζομαι. Εγώ δεν διαχειρίζομαι την εικόνα μου, είμαι αυτή που είμαι. Αν κάτι με πειράξει θα το πω, αν κάτι με ενοχλήσει θα απαντήσω, δεν διαχειρίζομαι κάτι. Απλώς υπάρχω. Παλαιότερα, ενδεχομένως, επιβλέπανε τον τρόπο με τον οποίο υπάρχω. Αλλά είναι λογικό. Γιατί όταν είσαι καινούργια και φρέσκο πουλέν, είναι λογικό να κάνεις λάθη και να πετάς πατάτες και να πέφτεις σε παγίδες. Είδα πώς λειτουργεί το σύστημα, πώς μπορείς να πέσεις σε παγίδα, πώς μπορείς να κάνεις ένα επικοινωνιακό λάθος και τι επιπτώσεις έχει και έμαθα τα κατατόπια. Από κει και πέρα, εγώ έχω πληρώσει πάρα πολλές φορές το γεγονός ότι έχω βγει και έχω απαντήσει σε κάποιο δημοσίευμα ή έχω πει κάτι που με πείραξε. Αλλά δεν θα αλλάξω. Θα νιώσω πολύ χειρότερα αν το κρατήσω και σκάσω, παρά αν πω αυτό που θέλω και μετά μου την πέσουν όλοι.
-Σας την έχουν πέσει...
Σαφώς. Μα δεν με ενδιαφέρει να αρέσω σε όλους. Δεν γίνεται να τα έχεις με όλους καλά.
-Εχετε μπει σε μία λογική να απαντάτε σε όλα.
Οχι και σε όλα. Απαντάω μόνο στις μεγάλες βλακείες. Τις μέτριες και τις μικρές τις αφήνω να πέσουν κάτω.
-Αυθόρμητη, ακομπλεξάριστη και σέξι, είναι μερικά σχόλια του κόσμου στο διαδίκτυο.
Πολύ ωραίο. Τέλειο. Αλλά δεν θα μου πείτε και κάτι κακό; Το κοινό δεν έχει πει καμία κακιά κουβέντα;
-Εχει γραφτεί για εσάς πως μιλάτε για τη ζωή σας μέσα από την εκπομπή σας ή για την εμφάνισή σας ή...
Δεν με νοιάζει τι λένε οι δημοσιογράφοι. Συνάδελφοι είμαστε. Μπορούνε να πούνε ό,τι θέλουν και δεν θα τους παρεξηγήσω γιατί κάνουν τη δουλειά τους. Του κοινού η γνώμη με ενδιαφέρει και αν έχετε κακά σχόλια θα τα ακούσω με μεγάλο ενδιαφέρον.
-Για τα ίδια πράγματα σας «κατηγορεί» και το κοινό.
Χαίρομαι λοιπόν που με κατηγορούν για πράγματα που κάνω και όχι για πράγματα που είμαι.
-Εχετε σκεφτεί να αφήσετε το πρωινό ξύπνημα;
Προς το παρόν αντέχω ακόμα. Υπήρξε μία πιθανότητα αλλά δεν έγινε. Ποτέ δεν ήθελα να αφήσω την πρωινή ζώνη. Πέρυσι μου προτάθηκε, το συζητήσαμε, αλλά φέτος ήμασταν κάθετοι ότι θα μείνουμε το πρωί.
Αν ξεσπούσα κάπου θα ήταν στο φαγητό, όχι στα μαλλιά
-Πρεμιέρα αύριο Δευτέρα. Xωρίς πολλές αλλαγές.
Δεν θα έχουμε γενικές αλλαγές, γιατί το σκεφτήκαμε και με τους ιθύνοντες του σταθμού και καταλήξαμε στο ότι πραγματικά δεν θέλουμε να αλλάξει κάτι. Τουλάχιστον όσον αφορά τη σύνθεση της ομάδας γιατί πραγματικά έχουμε πετύχει μία συνταγή, και είναι σαν τη ζαχαροπλαστική, λίγο λιγότερο, λίγο παραπάνω μπορεί να χαλάσει το γλυκό, οπότε τα πρόσωπα μένουνε ως έχει. Θα έχουμε μία τονωτική ένεση, τον Γιώργο Σόμπολο για πιο εξειδικευμένο ρεπορτάζ, δικαστικό-αστυνομικό.
-Η παρουσιάστρια όμως άλλαξε...
Καλά η παρουσιάστρια... γενικά αλλάζει. Είπαμε να κάνουμε το μαλλί κόκκινο, να φύγουμε από το τετριμμένο ξανθό που έχω χρόνια. Είναι η πρώτη φορά που τολμάω μια αλλαγή στο χρώμα, δεν το σκέφτηκα καθόλου και είναι κάτι που το επιθυμούσα πολλά χρόνια. Να με δω με κόκκινα μαλλιά. Και το τόλμησα, δεν το σκέφτηκα καθόλου.
-Λένε ότι οι γυναίκες αλλάζουν μαλλιά όταν θέλουν να κάνουν μια νέα αρχή.
Αυτό σε μένα δεν ισχύει γιατί τότε θα έπρεπε να κάνω νέα αρχή κάθε εξάμηνο. Δεν ξεσπάω στα μαλλιά. Γενικά δεν ξεσπάω κάπου. Και αν θα ξεσπούσα κάπου, θα ήταν στο φαγητό. Γιατί εκεί βρίσκω απόλαυση. Από κει και έπειτα το μαλλί δεν σημαίνει ούτε αλλαγές ούτε ξέσπασμα εσωτερικό, εξωτερικό ή οτιδήποτε.
-Σχολιάστηκε...
Δεν το περίμενα καθόλου. Γιατί ο κόσμος δέχεται τις αλλαγές αλλά όχι τις πολύ ακραίες. Δεν το φοβήθηκα βέβαια κιόλας, γιατί ήξερα ότι ακόμα και να μη μ’ αρέσει, θα μπορούσα να το στηρίξω για ένα χρονικό διάστημα. Εχουν υπάρξει και ελάχιστοι που μου λένε ξανθό.
Λευτέρης Μπιντέλας
