Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Ποια είναι η Ράνια Σχίζα;

«Μακάρι να ήξερα... Ξέρω κάποια πράγματα για μένα? Είμαι ένας άνθρωπος που παλεύω για τις ισορροπίες μου κοιτάζοντας γύρω μου. Η δουλειά μου με βοηθάει να βρω τις ισορροπίες μου, όπως και οι άνθρωποί μου. Τη Ράνια τη βρίσκω και τη χάνω στα πάντα μέσα στη δοκιμασία της καθημερινότητας. Θέλω να σέβονται τη διαφορετικότητά μου, όπως κάνω κι εγώ με τους άλλους. Μόνο έτσι προχωρούν οι σχέσεις: να υποβάλεις τον άλλο να σε σεβαστεί, όχι να επιβάλεις».

Οι σχέσεις σας με τις άλλες τρεις συμπρωταγωνίστριές σου στο σίριαλ πώς είναι; «Κούκλες» 4 γυναίκες μαζί...

«Δεν υπάρχουν μαλλιοτραβήγματα. Δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό, απλώς είναι αυτό που "φοριέται". Εύκολο θέμα για να κάθεται ο τηλεθεατής να παρακολουθεί σε εκπομπές με τέτοια θέματα. Να "φεύγει" από τη δική του ζωή. Το αρνητικό σχόλιο δεν μπορεί να κάνει καλό».

Μίλησέ μου για τη δουλειά σου στο Θέατρο «Εμπορικόν» στο έργο «Αττική Οδός»...

«Είναι ένα έργο των Ρέππα-Παπαθανασίου με κοινωνικοπολιτική χροιά. Σ’ αυτό το έργο δεν πηγαίνεις για να γελάσεις... Θα γελάσεις σίγουρα, αλλά ανήκει στα δραματικά έργα. Έχει θέμα ένα σπίτι στη Μεταμόρφωση, το οποίο πρέπει να δοθεί για απαλλοτρίωση προκειμένου να περάσει η Αττική Οδός. Μια αστική οικογένεια, ηλικιωμένοι, που δεν θέλουν, επειδή αυτό είναι η ζωή τους. Όχι όπως το βλέπει η νέα γενιά, που, αν το δώσουν, με τα χρήματα που θα πάρουν θα κάνουν καλύτερη τη ζωή τους. Εκεί είναι η τομή που μπαίνει με αυτό το έργο. Η παλιότερη γενιά μας έδωσε μια κληρονομιά ήθους και αξιών την οποία εμείς έχουμε χάσει. Και δεν ξέρω τι έχουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας και για ποιο λόγο θα μας ευχαριστούν. Θίγονται πολλά πράγματα με αυτόν το λόγο».

Έχεις νιώσει το συναίσθημα της μοναξιάς;

«Μοναχική είμαι και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα. Δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Έχει να κάνει με το ότι σ’ αρέσει να κάνεις παρέα με τον εαυτό σου, ο οποίος είναι η πιο δύσκολη παρέα. Μπορώ να κάτσω μόνη μου με τις σκέψεις μου και δεν νιώθω μοναξιά. Αν μπορείς να αντέξεις τη μοναχικότητα, δεν νιώθεις μοναξιά. Όταν αντέχεις τον εαυτό σου, δεν έχεις θέμα με τη μοναξιά».

Υπήρξε στιγμή που η δουλειά σου σε επηρέασε ψυχολογικά σε κάποιον τομέα;

«Η δουλειά μου είναι ίαση. Μου αρέσει πολύ που είμαι ηθοποιός. Είναι δύσκολο γιατί είναι μια συνεχής πάλη μ’ εμένα. Ο ηθοποιός πρέπει να είναι "ανοιχτός". Το να είσαι εξωστρεφής δεν σημαίνει ότι είναι κόντρα στη μοναχικότητα».

Περιέγραψέ μου τη ζωή σου έως τώρα;

«Είμαι ευλογημένη. Νιώθω έτσι? Είμαι από μια οικογένεια που έχω νιώσει την αγάπη, ένα παιδί που έχει αγαπηθεί. Μου αρέσει αυτό και θέλω να δίνω κι εγώ αγάπη. Έχω μια οικογένεια την οποία λατρεύω. Θέλω να είναι καλά οι άνθρωποί μου».

Πώς συνδυάζεται επαγγελματική και προσωπική επιτυχία;

«Ισορροπίες θέλει. Πέφτουμε στο ένα και χάνουμε το άλλο».

Τι έχεις χάσει εσύ;

«Όταν είναι να επιλέξω κάτι, συζητάω με τους δικούς μου ανθρώπους. Εμπιστεύομαι τη γνώμη του άντρα μου πάρα πολύ. Εκ των πραγμάτων χάνεις κάτι... Χρόνο. Τώρα, που κάνω θέατρο και τηλεόραση, χάνω χρόνο από τα παιδιά μου ? δεν μπορώ να παραβρεθώ σε κάποια πράγματα. Έχω αφήσει δουλειά, με πόνο ψυχής, επειδή ήθελα το καλοκαίρι να είμαι με την οικογένειά μου, γιατί δεν μπορεί να τα έχεις όλα με τίποτα».

Τα παιδιά σου παρακολουθούν τις δουλειές σου;

«Βεβαίως, τις αφήνω. Εκτός από ένα έργο που είχα κάνει πριν από 3 χρόνια, το ?Ενός πουλιού μόνο η φωνή?, ήταν σκληρό έργο. Η Κατερίνα μου, να σκεφτείς, είχε διαβάσει το θεατρικό, αλλά δεν την είχα αφήσει. Τώρα που είναι 15μισι θα την άφηνα. Είχε βίαιες σκηνές. Το φτηνό έργο έχει μια αρκετά σκληρή σκηνή που λέγονται τα πράγματα με το όνομά τους, οπότε τα παιδιά που έρχονται τα βγάζουμε έξω εκείνη την ώρα. Οι κόρες μου ήρθαν στην πρεμιέρα και τη μικρή, τη Ναταλία, την ενόχλησε λίγο. Κουβεντιάζουμε πάρα πολύ με τα παιδιά μου και δεν είχα κάποιο πρόβλημα. Προσέχω πάντα, αλλά δεν πρόκειται μια επιλογή μου να τη σταματήσει το γεγονός ότι δεν θα μπορέσουν να το δούνε τα παιδιά μου. Γενικότερα, θέλω να παρακολουθούν θέατρο».

Θέλεις να γίνει κάποια από τις δύο ηθοποιός;

«Θέλω να γίνουν αυτό που θέλουν. Αυτό που λένε πολλοί συνάδελφοι και το καταλαβαίνω ?να μη γίνει ηθοποιός, για να μην παιδευτεί?? Να παιδευτεί, γιατί να μην παιδευτεί;».

Οι γονείς σου ήθελαν να γίνεις ηθοποιός;

«Όχι. Είχα περάσει στο μαθηματικό. Τώρα τα παιδιά θέλουν να γίνουν ηθοποιοί για να βγουν στην τηλεόραση. Η δύναμη της εικόνας. Δεν βλέπω φανατικά τηλεόραση, λόγω χρόνου. Έχω κάνει τις επιλογές μου, γιατί θέλω να κάνω πράγματα που μου αρέσουν».

Όταν έχεις εκπληρώσει τα όνειρά σου κι έχεις φτάσει κάπου, υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα για το τι θα κάνεις στη συνέχεια;

«Δρούμε πολλές φορές σε σχέση με αυτό που περιμένουν οι άλλοι από εμάς για να μας δώσουν το χαρακτηρισμό του επιτυχημένου. Το θέμα της επιτυχίας είναι προσωπικό και πρέπει να το βρει ο καθένας ξεχωριστά γα τον εαυτό του. Αν πω κάποια στιγμή ότι θέλω να απέχω ή να ζήσω κάπου έξω από την Αθήνα ?επιλογή ζωής?, αυτό είναι προσωπική επιτυχία».

Το έχεις σκεφτεί αυτό;

«Μου περνάει από το μυαλό. Σε στιγμές που λέω: "Δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ". Δεν έχω πάρει μια τέτοια απόφαση ακόμα. Μου περνάει σαν" φυγή. Θα ήθελα να έχω τη σοφία που ανεπηρέαστη για το τι θα πει ο ένας ή ο άλλος να είμαι ήσυχη. Δεν έχω ακόμα αυτή την ησυχία, την πληρότητα. Να μη με απασχολεί αν "σιωπήσω" για 2 χρόνια, να μην έχω το άγχος και να μη λέω: "Μήπως σιωπήσω για πάντα στο θέμα της δουλειάς;". Τώρα δεν θα μπορούσα να διανοηθώ κάτι τέτοιο».

Οι γυναίκες με προσωπικότητα τρομάζουν τους άντρες;

«Τα αγόρια είναι μεγαλωμένα ξεχωριστά από εμάς τις γυναίκες. Είναι το παιδί και το κορίτσι. Οι άντρες είναι μεγαλωμένοι σαν βασιλιάδες. Κάθονται πάνω στο θρόνο τους χωρίς να τον έχουν κατακτήσει, γι’ αυτό και όταν το συνειδητοποίησαν οι γυναίκες, αυτόματα ήταν παρούσες, συνειδητοποίησαν και τη δύναμή τους. Τη δύναμη την έχουμε σαν ένα αρσενικό στοιχείο, ενώ δεν είναι. Ο άντρας πρέπει να έχει τρομερή αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό του για να μπορέσει πραγματικά να εκτιμήσει και να δεχθεί μια γυναίκα ισοδύναμα δίπλα του. Δεν έχουμε μόνο βιολογική διαφορά».

Εσύ τα έχεις καταφέρει με το σύζυγό σου.

«Ο άντρας μου είναι 3Α, δεν το συζητώ! Μια δυναμική γυναίκα τρομάζει, γιατί η γυναίκα δεν είναι μόνο γατούλα. Όταν βγήκε στην παραγωγή και απέκτησε δικά της χρήματα, αυτόματα ο άντρας ένιωσε κάπως" Ήταν ο "κουβαλητής", αλλά πλέον δεν τον έχεις ανάγκη τον "κουβαλητή" όσο τον είχες παλιά. Δεν αντέχεται εύκολα μια δυναμική γυναίκα».

Έχεις περάσει δυσκολίες;

«Ναι, έχω περάσει οικονομικές δυσκολίες. Ο πατέρας μου ήταν φούρναρης κι έχω δουλέψει πάρα πολύ στο φούρνο. Αυτό ήταν το καλύτερο πράγμα που μου προσέφεραν οι δικοί μου, αν και τότε δεν ήθελα. Μετά όμως συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι, γιατί εκτιμάς πολλά πράγματα και τον κάθε άνθρωπο στο πόστο του. Εργάτες είμαστε όλοι».

Έχεις πικραθεί;

«Στο μικρόκοσμό μας το "τόσο" το κάνουν τεράστιο. Είμαστε όλοι "κούκλες", με την έννοια ότι καθοδηγούμαστε, ενώ μπορούμε να καθορίσουμε λίγο τη ζωή μας. Έχω χάσει ανθρώπους που αγαπώ κι αυτό είναι πίκρα...».

Σου αρέσει ο τίτλος του καλλιτέχνη;

«Σημαίνει καλός τεχνίτης, και βέβαια μου αρέσει. Το "καλός" είναι ένα επίθετο που αρέσει σε όλους μας. Είναι ένας τίτλος τον οποίο διεκδικείς καθημερινά. Είμαστε υπό κρίση και όχι υποκριτές. Δηλαδή, λέω ψέματα; Όχι, λέω αλήθειες».

Οι κόρες σου είναι αυστηροί κριτές;

«Τα παιδιά είναι οι σκληρότεροι κριτές. Δεν μπορεί ένα παιδί, όμως, να ξέρει όπως ένας ενήλικας. Τα παιδιά μου δεν επεμβαίνουν, αλλά σαφώς με επηρεάζουν. Στο σπίτι μου υπάρχει περίεργη δημοκρατία, η οποία δεν είναι και πολύ εύκολη. Όχι ότι συμβαίνει πάντα και δεν ξέρω αν είναι και πολύ καλή. Καθόμαστε να συζητήσουμε πού θα βγούμε να φάμε και ακούς τέσσερις διαφορετικές γνώμες. Γίνεται μπάχαλο μεγάλο!».