Το να βρίσκεσαι με φίλους για κυριακάτικο ούζο και όχι για κανονικό φαγητό θα μπορούσε να ανακηρυχθεί στην απολαυστικότερη αφορμή για να περάσεις πραγματικά καλά χωρίς καν να το σχεδιάσεις. Ίσως είναι το ίδιο το ποτό που με την αδρή ευχάριστη επιθετικότητα στη γεύση του σε πάει απ’ την μια κουβέντα στην άλλη, οδηγώντας περισσότερο τη χαλαρή σου διάθεση να αραδιάζει εμπειρίες και παραστάσεις παρά να κάνει μια απολύτως συγκροτημένη τοποθέτηση σε θέματα. Καθώς μάλιστα το πρωτόκολλο του ούζου επιβάλλει ποιοτική απλότητα και μοίρασμα, αφού στα ατομικά σκεύη δεν περιλαμβάνονται πιάτα, καθώς τσιμπολογάς τα γεγονότα όπως τους μεζέδες, δίνεις το προβάδισμα στη συντροφικότητα και στην κουβέντα της παρέας, χασομερώντας σε όλα για να αφουγκραστείς όχι μόνο τα λεγόμενα αλλά την ίδια την ευχαρίστηση αυτής της ώρας.
Το ούζο έχει την δική του ιεροτελεστία και το δικό του επιβεβλημένο αργό ρυθμό, πράγμα στο οποίο συνηγορεί και η αραίωσή του με το νερό, η οποία επιβραδύνει συν τοις άλλοις τον αντίκτυπο της δύναμης του αλκοόλ που περιέχει. Ωστόσο, αν και τα τελευταία χρόνια έχω ενδώσει στη συγκεκριμένη ελάφρυνση της σύνθεσης, πρέπει να ομολογήσω πως ανέκαθεν το απολάμβανα περισσότερο σκέτο, κι αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που έκανε πάντα το κυριακάτικο ουζάκι συνδυασμένο με την λιγότερη δυνατή υποχρεωτική δραστηριότητα, τόσο, μα τόσο ωραίο.
Οι μεζέδες για το ούζο έχουν ορίζονται από την απλότητα και ταυτόχρονα την ένταση ώστε να μπορούν να συνδιαλέγονται ισότιμα με τον ιδιότυπο χαρακτήρα του. Τα θαλασσινά, τα αλμυρά, τα πικάντικα και τα καπνιστά μεζεδάκια έτσι, το συνοδεύουν με ιδανικό τρόπο. Χωρίς ωστόσο να υποβιβάζω τα βασικά έσκορτ της κατηγορίας όπως είναι οι ελιές, τα τουρσιά ή οι σαρδέλες, βρίσκω πως τα θαλασσινά και ανάμεσά τους το χταπόδι συγκαταλέγονται στις καλύτερες μίνιμαλ επιλογές.
Η συνταγή για το χταπόδι που μαγειρεύεται με τους χυμούς του είναι ομολογουμένως εξαιρετικά απλή αλλά, όπως ήδη γνωρίζετε, όλα έχουν την ώρα τους και στο pandespani μας αρέσει ιδιαίτερα το παιχνίδι με τις εναλλαγές του. Την κάναμε πρόσφατα μεταξύ άλλων, βρισκόμενοι ως team σε πλήρη απαρτία και περνώντας μια καταπληκτική Κυριακή μέχρι αργά, μαγειρεύοντας και κουβεντιάζοντας, πίνοντας αργά και ακροβατώντας ανάμεσα σε άγευστη επικαιρότητα, ζωντανό brainstorming και γευστικές συνταγές και ιδέες.
Σας την μεταφέρω λοιπόν εδώ, προτείνοντας να την δοκιμάσετε σε πρώτη ευκαιρία με το ουζάκι σας (νερωμένο ή ανέρωτο δεν έχει σημασία), αποφεύγοντας πάση θυσία τον πειρασμό να την κάνετε πιο περίπλοκη στην εκτέλεση, σε υλικά ή σάλτσες ή επιπλέον μαγείρεμα. Στην υγειά σας!
Προετοιμασία: 5 λεπτά και κάτι παραπάνω από μισή ώρα το μαγείρεμα. Κάντε το νωρίτερα, ακόμη και την προηγουμένη, χωρίς πρόβλημα. Εύκολη και γρήγορη συνταγή.
Υλικά (μεζές για 4-6 άτομα)
1 χταπόδι περίπου 1 κιλού
1 σφηνάκι (50 ml) ούζο
2 φύλλα δάφνη
ελαιόλαδο και ξίδι από λευκό κρασί για το σερβίρισμα
αλάτι, πιπέρι
ρίγανη
Ετοιμάζετε το χταπόδι: Το πλένετε καλά και στην κοιλιά και αφαιρείτε τα μάτια και το στόμα. Το βάζετε όπως έχει στην κατσαρόλα (χωρίς νερό) με την δάφνη. Μόλις πάρει τη βράση, κατεβάζετε τη φωτιά σε μέτρια (πρός χαμηλή), και σκεπάζετε την κατσαρόλα. Μαγειρεύετε έτσι για 25-30 λεπτά. Προσθέτετε το ούζο, ανεβάζετε τη φωτιά σε μέτρια προς δυνατή και μαγειρεύετε χωρίς το καπάκι για άλλα 5-8 λεπτά να εξατμιστεί. Αποσύρετε.
Σερβίρισμα: Βγάζετε το χταπόδι, κόβετε πρώτα τα πλοκάμια και μετά σε κομμάτια και προσθέτετε ελαιόλαδο, λίγο ξίδι, ρίγανη, αλάτι και πιπέρι.
