Σερβιρισμένη σε φινετσάτο ποτήρι και με αλατάκι στο χείλος, είναι από τις κλασικές επιλογές της βραδινής εξόδου των γυναικών αλλά και από τις πρώτες unisex προτιμήσεις για δροσιστικό κοκτέιλ στην πισίνα. Είναι επίσης από τα κοκτέιλ αυτά που επιτρέπουν πειραματισμούς και διαφοροποιήσεις. Χυμοί φρούτων αλλά και straight ή frozen μορφή κάνουν τη Μαργαρίτα να έχει τόσες παραλλαγές. Ωστόσο, η τέλεια κλασική Μαργαρίτα θέλει τεκίλα, λάιμ κι αλάτι!
Η ιστορία της Μαργαρίτας: Ένα πέπλο μυστηρίου
Υπάρχουν πολλές αναφορές για την προέλευση της Μαργαρίτας. Κάποιες αναφέρονται σε μια τυχαία ανακάλυψη μετά από λάθος ενώ άλλες κάνουν λόγο για μια γυναίκα προς τιμήν της οποίας το ποτό φέρει το ονομά της. Κανείς πάντως δεν μπορεί να πει με ακρίβεια ποιός και πότε ανακάλυψε το διάσημο κοκτέιλ.
Για τα μάτια της κόρης του πρέσβη;
Από τις πιο αποδεκτές ιστορίες θέλει το κοκτέιλ να δημιουργήθηκε το 1941 στο Μεξικό από τον μπάρμαν Don Carlos Orozco, που συχνά πειραματιζόταν με αναμείξεις ποτών. Τους πειραματισμούς του δέχτηκε να δοκιμάσει η Μαργαρίτα Χένκελ, κόρη Γερμανού πρέσβη, εξού και η ονομασία του περήφημου κοκτέιλ. Σύμφωνα με την ιστορία αυτή, η πρώτη Μαργαρίτα περιείχε τεκίλα, λικέρ πορτοκάλι (Damiana) και λάιμ, σερβιρισμένη σε ποτήρι με πάγο και στο στόμιο υπήρχε αλατάκι. Το ποτό δηλαδή ληταν κάπως διαφορετικό σε σχέση με την κλασική Μαργαρίτα που όλοι ξέρουμε και η οποία περιέχει cointreau.
Μήπως η ποτοαπαγόρευση γέννησε τη Μαργαρίτα;
Μια ακόμη ιστορία αναφέρει ως δημιοουργό της Μαργαρίτα την... ποτοαπαγόρευση στην Αμερική! Οι αναμείξεις και οι πειραματισμοί των παράνομων ποτοπαραγωγών οδήγησαν σύμφωνα με αυτή τη θεωρία στη δημιουργία του κοκτέιλ. Παράνομη τεκίλα κι έμπνευση κι εγέννετο Μαργαρίτα.
Για το λίκνισμα μιας χορεύτριας;
Από τις δημοφιλείς ιστορίες για τη δημιουργία της είναι κι αυτή βάσει της οποίας, το γνωστό κοκτέιλ δημιουργήθηκε στο Rancho La Gloria Hotel, μεταξύ της Τιχουάνα και του Ροσαρίτο στο Μεξικό από τον Carlos Danny Herrera, για μια χορεύτρια τη Marjorie (κοινώς Μαργαρίτα) King, εξού κι η ονομασία.
Ή για τη φωνή μιας τραγουδίστριας;
Υπάρχει κι η φήμη που συνδέει το ποτό με μια τραγουδίστρια του θρυλικού κλαμπ Balinese Room, του Τέξας. Ο μπάρμαν Santos Cruz φέρεται να εμνεύστηκε από την τραγουδίστρια Peggy (Margaret) Lee κι έφτιαξε το διάσημο κοκτέιλ.
Από το El Paso ή καταγωγή από τo... Daisy;
Άλλες αναφορές κάνουν λόγο για καταγωγή από το El Paso ενώ υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν πως το άλλοτε δημοφιλές αμερικανικό ποτό Daisy υπήρξε η αιτία για τη δημιουργία του κοκτέιλ. Το Daisy φτιαχνόταν με κονιάκ μέχρι που κάποιος έκανε πειραματισμό με τεκίλα και το αποτέλεσμα ήταν... μια Μαργαρίτα!
Όπως και να έχει η καταγωγή της Μαργαρίτας καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου.
Τ΄απαραίτητα συστατικά για την τέλεια Μαργαρίτα
Τα απαραίτητα συστατικά για την τέλεια Μαργαρίτα
Η λογική της κλασικής συνταγής είναι απλή: τρεις μεζούρες τεκίλας με μία μεζούρα κουαντρό και μία φρέσκο χυμό λάιμ αναμειγνύονται όλα μαζί μέσα στο σέικερ και μπαίνουν σε φινετσάτο ποτήρι του Μαρτίνι, το χείλος του οποίου έχουμε επικαλύψει με αλάτι!
Η τέλεια Μαργαρίτα βέβαια φτιάχνεται με τα σωστά συστατικά. Καταρχήν χρειάζεσαι καλή - ποιοτική τεκίλα. Πρώτο και βασικό! Ο διεθνής σύλλογος μπάρμεν συνιστά το Cointreau ως το δεύτερο συστατικό ενώ απαραίτητος είναι και φρεσκοστημμένος χυμός λάιμ. Τέλος, χρειάζεται αλατάκι (συνίσταται χοντρό αλάτι) για το φινίρισμα στο χείλος του ποτηριού αλλά και το σωστό ποτήρι (τύπου Μαρτίνι).
*Εννοείται φυσικά πως χρειάζεσαι και σέικερ και πάγο για το χτύπημα.
Η σωστή δοσολογία για κοκτέιλ Μαργαρίτα
60 ml λάιμ
30 ml τριπλ σεκ
60 ml τεκίλα
Για το σερβίρισμα
αλάτι
τριμμένος πάγος
φέτα λάιμ
Στην επόμενη σελίδα: Παραλλαγές της Μαργαρίτα
Παραλλαγές του κοκτέιλ Μαργαρίτα
Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του κοκτέιλ Μαργαρίτα είναι πως μπορεί εύκολα να δώσει γευστικές παραλλαγές, είτε με αντικατάσταση του λάιμ από άλλους χυμούς φρούτων ή απλά δίνοντάς της frozen μορφή για ακόμη πιο καλοκαιρινές απολαύσεις.
Σου δίνουμε μερικές ιδέες για τέσσερις απίθανες παραλλαγές της της κλασικής συνταγής για να επιλέξεις αυτήν της αρεσκείας σου.
