Η αίθουσα τέχνης Artshot - Sophia Gaitani παρουσιάζει την ομαδική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο "Βιώνοντας αντιθέσεις"

15.01.2019

Η έκθεση εγκαινιάζεται την Τρίτη 15 Ιανουαρίου, στις 20:00

Για τη ξεχωριστή αυτή έκθεση που ανοίγει τις πύλες της στην αίθουσα τέχνης Artshot - Sophia Gaitani και παρουσιάζει έργα των Δανάη Βαμβάκου - Εβίτα Κακαράτζα - Γωγώ Καλύβα μιλά ο Γιώργος Καζάζης, Εικαστικός, Καθηγητής ΑΣΚΤ.

Πιστεύω ότι το καλλιτεχνικό έργο πρέπει να εγκαταλείπει νωρίς τον χώρο του εργαστηρίου και να τίθεται σε δημόσια θέαση και κρίση, πρωτίστως με την ευθύνη του δημιουργού. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφασίσαμε με τον συνεργάτη του ΣΤ’ εργαστηρίου, Παναγιώτη Σιάγκρη,
κυρίως να οργανώσουμε και λιγότερο να επιμεληθούμε τη συγκεκριμένη έκθεση. Υπήρξαν χρόνια όπου οι καλλιτέχνες γίνονταν δεκτοί σε κάποια αίθουσα τέχνης μόνο μετά από μια σχεδόν πλασματική ωριμότητα, ωστόσο χωρίς τη φρεσκάδα της εικαστικής νιότης και τα τόσο αναγκαία λάθη που την ακολουθούν.
Τότε πίστευα ότι αυτό ήταν το σωστό και ότι ο νέος εικαστικός έπρεπε να περιμένει στην χρονική ουρά εμπειρίας τη σειρά του. Έπειτα από μακροχρόνια επαγγελματική διαστροφή, ερευνώντας την κάθε εικαστικότητα που μου προσφερόταν, αποφάσισα ότι είναι πια καιρός να τη νιώσω, να την αφήσω επιτέλους να με αγγίξει.
Ταυτόχρονα με την καθημερινή μου επαφή και ενασχόληση με πολύ νέους δημιουργούς, συνειδητοποίησα ότι τις περισσότερες φορές έχουν να κοινωνήσουν ζητήματα, καταστάσεις και συναισθήματα δυνατότερα από πολλούς καταξιωμένους εικαστικούς.
Η πόρτα άνοιξε όταν πριν λίγα χρόνια κάποιες αίθουσες τέχνης έδωσαν λόγο και βήμα σε νέους, χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις και περγαμηνές, γιατί πίστεψαν στην ενέργεια και στη φρεσκάδα του έργου τους.
Στη συγκεκριμένη έκθεση κοινό στοιχείο των Δανάη Βαμβάκου, Εβίτα Κακαράτζα και Γωγώ Καλύβα, είναι η πρόθεση για μια πολυεπίπεδη και παράλληλη ανάγνωση βιωματικών καταστάσεων μέσα από τη ζωγραφική εικόνα. Η κάθε μία αναπτύσσει έναν ιδιότυπο προσωπικό χώρο ο οποίος συνδιαλέγεται με τις έννοιες του καλού με το κακό, του αρνητικού με το θετικό, του ιδιωτικού με το δημόσιο, του είναι με αυτό του φαίνεσθαι.
Το μέσον της ζωγραφικής είναι συνειδητή επιλογή και στις τρεις, θέτοντας όμως τους κανόνες του στην υπηρεσία της εννοιακής πρόθεσης και στη ζηλευτή πολυπλοκότητα του φύλου τους.