Το σπίτι αυτό είναι χτισμένο στη νότια πλευρά του βουνού που περιβάλλει τον κόλπο του Οτζιά στην Κέα (ή Τζια), το πιο κοντινό νησί των Κυκλάδων στην Αττική. Ολα τα υλικά δόμησης (πέτρα, καλάμι και ξύλο) έχουν τα ίδια χρώματα με το τοπίο και έτσι το σπίτι μοιάζει να «κάθεται» ήσυχα πάνω στην πλαγιά. Είναι μέρος ενός από τα συγκροτήματα που κατασκευάζει με συνέπεια εδώ και 15 περίπου χρόνια ο πολιτικός μηχανικός Νίκος Ζουλαμόπουλος, υλοποιώντας μελέτες και σχεδιασμούς επίλεκτων αρχιτεκτόνων, ολοκληρώνοντας έτσι στο νησί πολλά και όμορφα πέτρινα σπίτια, όλα με κύριο υλικό τις λιθοδομές από ντόπια πέτρα και παραδοσιακό ύφος. Το σπίτι είναι «συμπληρωματικό στοιχείο» της υπέροχης, μακρόστενης βεράντας του με την καταπληκτική θέα στον κόλπο που μοιάζει με φιόρδ. Η βεράντα είναι καλυμμένη με καλαμωτή που στηρίζεται σε ξύλινους δοκούς και έξι πέτρινες κολόνες. Η πίσω της πλευρά βλέπει στον προσεγμένο κήπο με την πέτρινη ψησταριά και το νεροχύτη. Ο κήπος είναι κατάφυτος από γιασεμιά, μπουκαμβίλιες και πολλά άλλα λουλούδια, δημιουργώντας μια όαση πράσινου μέσα στο ξερό, κυκλαδίτικο τοπίο. Από τη μέση και πέρα η βεράντα είναι ανοιχτή και από τις τρεις πλευρές, σαν γέφυρα πλοίου. Στην άκρη της υπάρχει ένα σιδερένιο τραπέζι με μια μαρμάρινη πλάκα δουλεμένη στο χέρι και ένα χτιστό καθιστικό.Το σπίτι έχει σχεδιαστεί πολύ προσεκτικά, με βάση τον προσανατολισμό και τον αέρα. Το σημείο που βρίσκεται το τραπέζι είναι η πιο δροσερή γωνιά του σπιτιού, καθώς εκμεταλλεύεται το αεράκι που μπαίνει μέσα στον κόλπο από το ανοιχτό πέλαγος. Ετσι, το σημείο αυτό συνδυάζει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να γίνει η πιο αγαπημένη γωνιά του σπιτιού, αφού προσφέρει δροσιά, σκιά και καταπληκτική θέα. Ο πολιτικός μηχανικός Νίκος Ζουλαμόπουλος έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στον περιβάλλοντα χώρο, προς μεγάλη ικανοποίηση των ιδιοκτητών.
Το σπίτι εκτείνεται σε δυο επίπεδα. Επάνω βρίσκεται το καθιστικό και η κουζίνα και κάτω τα υπνοδωμάτια. Το τζάκι που βρίσκεται στο καθιστικό είναι φτιαγμένο παραδοσιακά με μονοκόμματη, πέτρινη μετώπη. Η κουζίνα σε χρώμα θαλασσί, που βρίσκεται ένα σκαλί πιο πάνω από το καθιστικό, αν και σύγχρονη, εναρμονίζεται απόλυτα με το ύφος του υπόλοιπου σπιτιού. Μια δεύτερη, μικρή βεράντα έχει διαμορφωθεί έξω από το υπνοδωμάτιο, η οποία έχει πρόσβαση στον κήπο και βρίσκεται κάτω από μια καλαμωτή και μια ανθισμένη, κόκκινη μπουκαμβίλια. Ενας ιδανικός χώρος πρωινού μέσα στο φροντισμένο κήπο, κάτω από ολάνθιστα φυτά και με τη θάλασσα ακριβώς απέναντι. Μια πολύ έξυπνη, ημιυπαίθρια τραπεζαρία έχει δημιουργηθεί δίπλα από την κουζίνα, έτσι ώστε το καλοκαίρι να σερβίρεται το φαγητό έξω. Ο χώρος αυτός μοιάζει με καταφύγιο και είναι απόλυτα προστατευμένος από τα μελτέμια του Αυγούστου και τη ζέστη του καλοκαιριού.Το σπίτι είναι επιπλωμένο με αντίκες και έπιπλα φερμένα από την Οδησσό και τη Βενετία που έχουν μια διάθεση παλιού, γαλλοευρωπαϊκού και νησιώτικου ύφους. Ομορφα, κοφτά ασπροκέντια και κουρτίνες, δημιουργούν μια ρομαντική διάθεση. Οι ευρωπαϊκές αντίκες ταιριάζουν ιδιαίτερα στα νησιώτικα σπίτια, που είναι παρόμοιας σύστασης, καθώς αποτελούνται από μια μίξη επίπλων που έφερναν οι ναυτικοί από τα ταξίδια τους και άλλων που κατασκευάζονταν στα νησιά. Παρότι το σπίτι είναι μέρος ενός συγκροτήματος παρόμοιων κατοικιών, προσφέρει ιδιωτικότητα και απόλυτη απομόνωση από τα διπλανά. Είναι αξιοθαύμαστο ότι από κανένα σημείο του σπιτιού ή της αυλής δε φαίνονται τα διπλανά, κάτι που αποτελεί μεγάλη επιτυχία των σχεδιαστών του. Το καλύτερο σημείο του σπιτιού είναι η βεράντα, με μια καραβίσια αίσθηση και ο κήπος με τις κατακόκκινες μπουκαμβίλιες, τις λεβάντες, τα γιασεμιά και τα άλλα λουλούδια, που δημιουργούν ένα περιβάλλον που θέλεις να κάθεσαι όλη μέρα. Ο Ν. Ζουλαμόπουλος κατόρθωσε να δώσει όλη αυτή την αίσθηση της ποιότητας, της εξοχής, της άνεσης και, γιατί όχι, της πολυτέλειας, σε ένα σχετικά μικρό σπίτι, χωρίς να παραβεί τις αρχές του που σχετίζονται με την παραδοσιακού τύπου κατασκευή που σέβεται το χώρο της.
