Μετά από 2,5 χρόνια ταραχώδους σχέσης και πολλά κύματα, εκεί που βρήκαμε μια ισορροπία και προχωρούσαμε μαζί, αποφάσισε ότι δεν με θέλει πια. Το δέχτηκα χωρίς πολλά πολλά. Απέφυγα ακόμη έναν δραματικό καβγά και τον άφησα να φύγει... ήσυχα.
Σκέφτομαι να του στείλω πίσω διάφορα δώρα που μου έχει κάνει (άλλα μικρής, άλλα μεγαλύτερης αξίας). Όχι από εγωισμό, αλλά γιατί ο λόγος που μου τα έκανε ήταν απλά από ενοχή για όλα όσα έκανε πίσω από την πλάτη μου. Και αυτό με πνίγει. Από τη μία σκέφτομαι ότι είναι «κατινιά», ανοίγω διάλογο μαζί του, μπορώ απλά να τα πετάξω ή να τα χαρίσω αλλού. Από την άλλη ότι θα βάλω τα πράγματα στη θέση τους με την κίνηση αυτή. Και δεν ξέρω τι να κάνω. Βοήθεια;
Γίνε φίλος της θείας Λουκίας και στο FaceBook
Δήμητρα μου, καταλαβαίνω τη διάθεση σου να ξεφορτωθείς ό,τι σου θυμίζει τον πρώην σου και να του δείξεις με τον τρόπο σου ότι τον έχεις διαγράψει, αλλά δεν χρειάζεται να φτάσεις στα άκρα και να του δώσεις λάθος εντυπώσεις.
Βλέπεις αν του επιστρέψεις τα δώρα του δεν είναι ακριβώς "κατινιά" αλλά ένδειξη αδυναμίας, αφού είναι σαν να του λες ότι αυτά τα υλικά αγαθά έχουν κάποια συναισθηματική αξία για σένα, ότι τον υπολογίζεις ακόμα κι ότι επιθυμείς να τον πληγώσεις επιστρέφοντας του τα. Αν όντως έχουν συναισθηματική αξία αυτά τα πράγματα, δεν πρόκειται να τα αξιοποιήσεις και σε εμποδίζουν να ξεπεράσεις αυτή τη σχέση τότε μπορείς να τα ξεφορτωθείς με άλλον τρόπο, χωρίς φανφάρες και χωρίς εκείνος να το μάθει ποτέ.
Πιο πρακτικά μιλώντας, αν πρόκειται για πράγματα που έχουν κάποια χρησιμότητα (ρούχα ή αντικείμενα σπιτιού) μπορεί να τα δωρίσεις σε κάποια οργάνωση από τις πολλές που υπάρχουν στις μέρες μας και να προσφέρεις λίγη χαρά σε κάποιους λιγότερο τυχερούς συνανθρώπους μας.
Αν πάλι πρόκειται για κοσμήματα που έχουν κάποια ανταλλακτική αξία μπορείς να τα φυλάξεις σε μια γωνιά και κάποια στιγμή να τα δώσεις σε έναν χρυσοχόο προκειμένου να τα λιώσει και να σου φτάξει κάτι καινούργιο που σου αρέσει, συμπληρώνοντας ίσως την απαραίτητη ποσότητα και με κάποια άλλα κομμάτια που μπορεί να έχεις και να μην φοράς.
Εξαίρεση σ' όλα αυτά αποτελούν τα κοσμήματα που μπορεί να σου έχει χαρίσει εκείνος και ανήκουν στην οικογένεια του ή κοσμήματα που συμβολίζουν σαφώς μια υπόσχεση δέσμευσης από την πλευρά του. Δηλαδή, αν σου είχε χαρίσει κάποιο κόσμημα που ανήκε π.χ. στη γιαγιά του, ή αν οι γονείς του σου είχαν δωρίσει κάποιο κομμάτι από την οικογενειακή συλλογή, θα πρέπει οπωσδήποτε να το επιστρέψεις, συνοδεύοντας το μαζί με ένα ευχαριστήριο σημείωμα για την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση που σου έδειξαν οικογενειακώς. Το ίδιο ισχύει και για τις βέρες ή τα δαχτυλίδια αρραβώνα που πρέπει επίσης να επιστρέψεις εφόσον η σχέση σας δεν προχώρησε σε γάμο.
Αν όμως εκείνος σου είχε αγοράσει κοσμήματα, ανεξαρτήτως αξίας με αφορμή κάποια επέτειο σας, γενέθλια ή γιορτές, τότε θα ήταν αγένεια να τα επιστρέψεις, αφού τα είχε διαλέξει με εσένα και μόνο στο μυαλό του, άσχετα αν τώρα πιστεύεις ότι οι προθέσεις του ήταν ύποπτες.
Καταλαβαίνεις ότι το θέμα είναι πιο λεπτό απ' όσο φαίνεται και δεν οφείλεις να το χειριστείς αναλόγως. Για να συνοψίσουμε, αν θέλεις να του δείξεις ότι τον έχεις ξεπεράσει και δεν σημαίνει τίποτα πια για σένα αρκεί να εξαφανιστείς από τη ζωή του εντελώς, εκτός κι αν κάπου είχε εμπλακεί η οικογένεια του την οποία πρέπει να αποχαιρετήσεις με ευγένεια και χάρη.
