Ο Τσάπλιν έμεινε πιστός (για τελευταία φορά) στον βωβό κόντρα στην επέλαση του ομιλούντος, για να κάνει αδιαμφισβήτητα αντιληπτή την έλλειψη επικοινωνίας του Αλητάκου με την τεχνολογία (σαν το ρομπότ ταϊσματος) και τα ήθη (που, βιαστικά και αβάσιμα, τον χρίζουν αφενός τρελό και αφετέρου κομουνιστή) της νέας βιομηχανικής εποχής. Οχι γιατί φοβήθηκε το μέλλον. Απλά για να υπενθυμίσει ότι το σινεμά είναι η τέχνη της εικόνας και σαν κάθε άλλη τέχνη (ή τεχνολογία) είναι υφιστάμενη και όχι προϊστάμενη του ανθρώπου. Ι.Π.