Ένας χρόνος από τον χαμό του ντοκιμαντερίστα Γιώργου Κολόζη

25.10.2010
Την προηγούμενη Τετάρτη, 20 Οκτωβρίου, ο Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος Φυλής πραγματοποίησε μια εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του διακεκριμένου ντοκιμαντερίστα Γιώργου Κολόζη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από περίπου ένα χρόνο, στις...
Την προηγούμενη Τετάρτη, 20 Οκτωβρίου, ο Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος Φυλής πραγματοποίησε μια εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του διακεκριμένου ντοκιμαντερίστα Γιώργου Κολόζη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από περίπου ένα χρόνο, στις 15 Σεπτεμβρίου, από ανακοπή καρδιάς.

Στον ιδιαίτερο χώρο της αίθουσας «Τάκης Παπατσώνης» στην Τεχνόπολη, οι φίλοι και συνεργάτες του Έλληνα κινηματογραφιστή, Νίκος Αλευράς, Χρήστος Λάμπρης, Πηνελόπη Ματσούκα και Τάκης Ντάσιος, μίλησαν γι’αυτόν και το έργο του, ενώ ακολούθησε η προβολή του ντοκιμαντέρ «Όλυμπος» και η ταινία μεγάλου μήκους «Το πήδημα του Κατσαντώνη και ο μπάρμπα Λάμπρος».

Ο Γιώργος Κολόζης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια φωτογραφία στο School of Modern Photography( S.M.P New Jersey) και σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου. Το μεγάλο του όνειρο από μικρός ήταν να κάνει ντοκιμαντέρ και η αγάπη του για τα βουνά και τη φύση τον οδήγησαν, παρά την αρχική αποδοκιμασία των φίλων του, στις κορυφές την Πίνδου.

«Αποφάσισα να χρηματοδοτήσω το πρώτο μου ντοκιμαντέρ, πήρα μια κουρδιστή Bolex 16mm και με τα χίλια ζόρια - δεν υπήρχε μία - κατάφερα να ολοκληρώσω τις "Δρακόλιμνες της Πίνδου". Δεν είχα χρήματα ούτε για να κάνω αντίγραφο της ταινίας, οπότε πήρα την κόπια εργασίας και την πήγα στους ιθύνοντες της κρατικής τηλεόρασης. Την επόμενη μέρα ήμουν παραγωγός και αμέσως ξεκίνησα την πρώτη μου σειρά "Τα βουνά της Ελλάδας"». ανέφερε σε συνέντευξη του στα "Νέα" το 2003.

Για τον Γιώργο Κολόζη, το να κάνεις ντοκιμαντέρ ήταν κάτι που απαιτούσε κόπο και πόνο, πάθος και εραστές. Το μεγάλο του πάθος του έδινε το κίνητρο και ο έρωτας του για την ελληνική φύση οδηγούσε τα βήματα του. Τα δύο μαζί είχαν ως αποτέλεσμα την πραγματοποίηση σημαντικών ντοκιμαντέρ όπως το «Τα μυστικά της φύσης» που τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ελληνικής τηλεόρασης, το «Πήδημα του Κατσαντώνη και ο Μπαρμπα Λάμπρος» που απέσπασε στη Ρωσία το βραβείο του Αργυρού Ιππότη και το σπουδαίο, όπως χαρακτηρίστηκε, κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ «Αιγαίο νυν και αεί», για τα σκαριά του Αιγαίου που οδηγούνταν στον αφανισμό. Μεταξύ των ντοκιμαντέρ που φέρουν την υπογραφή του είναι και τα «Τελευταίος παράδεισος» (1995), «Κάτω από το βλέμμα των Θεών» (19997), «Τα τραγούδια των νομάδων» (1999) «Λαύριον» (2001), «Ου τόπος» (2002). Η πιο πρόσφατη δουλειά του ήταν η σκηνοθεσία των επεισοδίων της σειράς «Οι μεγάλοι Έλληνες».

Ανήσυχη φύση, έλεγε με χαρά «τώρα που μεγαλώσαμε να πάρει άλλος τη σκυτάλη, να βγουν μπροστά νέα παιδιά στη δουλειά», όμως δεν ήθελε να σταματήσει. Είχε σκοπό κάποια στιγμή να φτιάξει ένα μεγάλο ντοκιμαντέρ για ολόκληρη την Ελλάδα από το υλικό που είχε μαζέψει όλα αυτά τα χρόνια. Μπορεί να μην πρόλαβε, όμως τα μέχρι τώρα έργα του θα μας δίνουν την ευκαιρία να δούμε κομμάτια μιας Ελλάδας όμορφης και αυθεντικής, όπως την αντίκρισε και την κατέγραψε μέσα από τον φακό του.