Μεταφορά της υβριδικής μαύρης κωμωδίας/φιλμ νουάρ των αδελφών Κοέν «Μόνο αίμα» (1984) από τις ερημικές κωμοπόλεις του σύγχρονου Τέξας στη σκονισμένη κινεζική επαρχία του 19ου -πιθανότατα- αιώνα, όπου άπληστος ιδιοκτήτης εστιατορίου στη μέση του πουθενά, αφού μαθαίνει πως η σέξι γυναίκα του τον απατά με τον μάγειρά του και σχεδιάζει να τον ξεφορτωθεί, αναθέτει στον τοπικό βοηθό αστυνόμου να δολοφονήσει τους παράνομους εραστές και να τους θάψει στην έρημο.

Δεν λείπουν τα ευρήματα στη διασκευή του παραγωγικότατου Ζανγκ Γιμού (που έχει σκηνοθετήσει από το αξέχαστο «Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια» και τον ζαλιστικό «Ηρωα» μέχρι... τελετές έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων), ιδίως σε ό,τι αφορά τη χρήση της ηχητικής μπάντας ως δημιουργικό εργαλείο της αφήγησης, υπάρχει όμως και μια υστερία στην κινηματογράφηση που γρήγορα κουράζει, ιδίως όσους θυμούνται τους μεθοδικούς ρυθμούς του πρωτότυπου φιλμ.

Τεράστιο εμπορικό σουξέ στην Κίνα, το φιλμ εισέπραξε πάνω από 38 εκατ. δολάρια στα κινηματογραφικά ταμεία της χώρας.

Ρ.Ε.