Η μεταφορά του «The Wall» των Pink Floyd στην μεγάλη οθόνη ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια, ενός ωραιοποιημένου video clip μεγάλου μήκους. Ο Άλαν Πάρκερ δεν προσπάθησε απλά να ντύσει με εικόνες ένα από τα μεγαλύτερα rock album όλων των εποχών, εξάλλου κάτι τέτοιο δεν θα το επιθυμούσε ούτε και το συγκρότημα.
Ο σκηνοθέτης ξεκινώντας από την προσωπική ιστορία ενός ροκ σταρ, ξεδιπλώνει σταδιακά την ιδεολογική θεματολογία του δίσκου «The Wall». Οι Pink Floyd υπήρξαν ένα από τα συγκροτήματα που εκτός από την μουσική τους ιδιοφυΐα, διέθεταν και ένα πλούσιο πολιτικό περιεχόμενο. Οι στίχοι τους αποτελούσαν ένα είδος κοινωνικής διαμαρτυρίας για το αντιδραστικό κατεστημένο που είχε δημιουργηθεί στην Γηραιά Αλβιόνα και το οποίο εκφράστηκε πολιτικά με το σκληρό προσωπείο του Θατσερισμού.
Ο Πάρκερ σε άμεση συνεργασία με τον ηγέτη των Floyd Γούοτερς καυτηρίασαν στην ταινία «The Wall» όλα τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής (που συνεχίζουν ακόμα να υφίστανται) ξεκινώντας από το βάναυσο εκπαιδευτικό σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας και συνεχίζοντας στις προσωπικές σχέσεις και τον ενδόμυχο συντηρητισμό του αγγλικού κοινωνικού ιστού. Δένοντας αυτές τις απόψεις με ένα κινηματογραφικό δημιούργημα που συνδυάζει τις ψυχεδελικές εικόνες με τα ανατρεπτικά κόμικς και τις αλληγορικές αναφορές, η ταινία «The Wall» αποτελεί ακόμα και σήμερα, ένα σημείο αναφοράς στο χώρο των μουσικών ταινιών.
Γιάγκος Αντίοχος
