Ακόμα και οι μη-φανατικοί του Χάρι Πότερ άνετα θα μπορούσαν να γοητευτούν από αυτή την ταινία, επικροτώντας, κυρίως, τη σκοτεινή στροφή που άρχισε στο προηγούμενο μέρος και συνεχίζεται, για να αποκαλύψει ενδιαφέρουσες πτυχές των βασικών χαρακτήρων και αθέατες λεπτομέρειες.

Πριν καλά καλά γυρίσει στο Χόγκουαρτς για το πέμπτο του έτος, ο Χάρι συνειδητοποιεί ότι η επιστροφή του Βόλντεμορτ δεν είναι το μόνο μεγάλο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει. Ολοι γύρω του, ακόμη και το υπουργείο Μαγείας, αρνούνται να παραδεχτούν ότι ο Βόλντεμορτ επέστρεψε. Ο ίδιος ο υπουργός μάλιστα υποπτεύεται ότι ο Ντάμπλντορ θέλει να του πάρει τη θέση χρησιμοποιώντας το Τάγμα του Φοίνικα, μια ομάδα ορκισμένων εχθρών του Βόλντεμορτ. Ετσι τοποθετεί στο σχολείο μια νέα δασκάλα (η εξαιρετική Ιμέλντα Στόντον του «Μυστικού Της Βέρα Ντρέικ»), η οποία υποτίθεται ότι θα ελέγχει τον Ντάμπλντορ, αλλά στην πραγματικότητα επιβάλει μια νέα τάξη παράλογης αυστηρότητας.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ο κόσμος του Χάρι Πότερ παραμένει κλειστός για τους αμύητους. Οσο είσαι έξω από αυτόν, τα πάντα μοιάζουν ακατανόητα και ανούσια. Μια λεπτή γραμμή χωρίζει αυτό το «ανούσιο» από το εξόχως «ουσιώδες» της βρετανικής παιδικότητας των βιβλίων και των ταινιών. Πέρα από αυτή τη γραμμή, υπάρχει ένας κόσμος μαγείας και θαυμάτων, όπου η διόγκωση του ασήμαντου αναδεικνύεται σε δραματουργική τέχνη. Το ερώτημα πάντως παραμένει: δεν είναι λίγο βαρετό να διασχίσεις αυτή τη γραμμή;

Ο σχεδόν άγνωστος, τέταρτος σκηνοθέτης της σειράς έχει στο ενεργητικό του δύο ενδιαφέρουσες τηλεταινίες και ανέλαβε ήδη και τον επόμενο «Χάρι Πότερ Και Ο Ημίαιμος Πρίγκιπας». Η εξυπνάδα του είναι ότι συνέχισε το σκοτεινό κλίμα που εισήγαγε ο Αλφόνσο Κουαρόν στον «Αιχμάλωτο Του Αζκαμπάν». Από τα νέα πρόσωπα, η Στόντον είναι ιδανική στο ρόλο της στριμμένης δασκάλας, ενώ η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, δυστυχώς, εμφανίζεται ελάχιστα.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ