Δύο είναι τα αξιοπερίεργα στην περίπτωση αυτού του Κορεάτη «Επισκέπτη»: αφενός, ο τρόπος που συνδυάζει τα είδη, καθώς χωράει μέσα του στοιχεία από τρόμο, δράμα, κωμωδία, επιστημονική φαντασία και κοινωνική καταγγελία.

Το συγκεκριμένο ποτ πουρί, σε συνδυασμό με τα αξιόλογα για ασιατική παραγωγή οπτικά εφέ της εικονογράφησης του τέρατος και τη διεθνών επαγγελματικών προδιαγραφών εκτέλεσή του φιλμ, σαφώς δικαιολογεί το εισπρακτικό του σουξέ στην πατρίδα του - χωρίς όμως αυτό να εγγυάται μια μεγαλύτερη από απλώς περιθωριακή παρουσία στις αίθουσες του εμπορικού κυκλώματος της Δύσης. Γεγονός που μας οδηγεί τελικά, με τον τρόπο του, στο δεύτερο αξιοπερίεργο: τι δουλειά έχει σε διεθνή φεστιβάλ σαν εκείνο των Καννών μια παραγωγή που, αν ήταν αμερικανική, θα είχε ήδη χαθεί στους λαβυρίνθους της βιντεοαγοράς;
Οι απαντήσεις δεν θα βοηθούσαν το πρεστίζ της λαμπερής κινηματογραφικής γιορτής στη γαλλική Ριβιέρα περισσότερο από την αβέβαιη πορεία του «Επισκέπτη» στις αφιλόξενες, ανοιξιάτικα, arthouse αίθουσες της χώρας μας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΟΛΑΝΗΣ