Τρεις ταινίες του Ζακ Τατί δεν είναι ποτέ αρκετές. Αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ικανές να σου αλλάξουν όλα όσα πίστευες για τον μάταιο τούτο κόσμοκαι το σινεμά του. Με ηγέτη το Playtime του 1967 και πιστούς ακόλουθους το Μέρα Γιορτής (Jour De Fete) του 1949 και το Ο Θείος Μου (Mon Oncle) του 1958. Ο κόσμος του κυρίου Ιλό είναι η μεταμοντέρνα εκδοχή της ανόδου και της πτώσης του δυτικού πολιτισμού μέσα από έναν κινηματογράφο τόσο κλασικό ώστε μοιάζει ακόμη και σήμερα μοντέρνος.