30 χρόνια αφότου ο Ρομάν Πολάνσκι διώχτηκε από τις αμερικανικές αρχές, κατηγορούμενος για το βιασμό μιας ανήλικης, η Ζένοβιτς ανακινεί τη θρυλική δικαστική υπόθεση.

Καμιά από τις αποκαλύψεις αυτές δεν δικαιώνει ασφαλώς την πράξη του Πολωνού δημιουργού. Ξεσκεπάζει ωστόσο για πρώτη φορά την παροιμιώδη υποκρισία του δικαστή που ανέλαβε την υπόθεση και ο οποίος την μετέτρεψε σε μια απροκάλυπτη απόπειρα αυτοπροβολής του, φροντίζοντας να μεροληπτήσει εναντίον του κατηγορούμενου σκηνοθέτη.

Αυτή είναι, ίσως, και η σημαντικότερη αποκάλυψη της Ζένοβιτς στη διάρκεια ενός φιλμ που προσπαθεί αφενός να αναζητήσει νέα και διαφωτιστικά στοιχεία για ένα συμβάν το οποίο ανέκαθεν έβριθε εικασίας και αφετέρου να σκιαγραφήσει ένα σύνθετο πορτρέτο του Πολάνσκι μέσα από την ταραχώδη ζωή και την πολυσυζητημένη φιλμογραφία του. Κι ενώ στο δεύτερο σκέλος αποτυγχάνει, σκοντάφτοντας σε μια σειρά σχηματικών συμπερασμάτων, στον τομέα που αφορά τη δικαστική υπόθεση η ταινία καταφέρνει να θίξει μερικά πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα πάνω στα ελαττώματα του αμερικανικού δικαστικού συστήματος και στις σκοτεινές πτυχές που επιφυλάσσει μια κοινωνία που αρέσκεται να τρέφεται με μύθους και σκάνδαλα.

ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ