Το ντοκιμαντέρ Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του πρώην "οικονομικού εκτελεστή" της αμερικανικής κυβέρνησης, Τζον Πέρκινς. Σ΄αυτό, ο Στέλιος Κούλογλου καταπιάνεται με την αθέατη πλευρά της αμερικανικής εταιρειοκρατίας και ρίχνει φως στους άγνωστους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν αυτοί που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο μας.
Από το 1971 έως το 1981, ο Τζόν Πέρκινς εργάστηκε ως οικονομολόγος στην πολυεθνική εταιρία συμβούλων "Chas T.Main". Στην πραγματικότητα, δούλευε για τις μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών ως "οικονομικός δολοφόνος", χρησιμοποιώντας ψευδείς οικονομικές αναφορές, εξαγορές, εκβιασμούς, σεξ και φόνους για την εξάπλωση της αμερικανικής κυριαρχίας. Όπως είχε ορκιστεί όταν στρατολογήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση, ο Τζον Πέρκινς κράτησε το στόμα του κλειστό για πολλά χρόνια. Τα γεγονότα ωστόσο, της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 ήταν για εκείνον η αφορμή για να εκθέσει τις εμπειρίες του δημοσίως. Έτσι συνέγραψε το το βιβλίο "Confessions of an Economic Hit Μan" (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Αιώρα", σε μετάφραση του Βασίλη Αθανασιάδη και με εισαγωγή του Στέλιου Κούλογλου).
Ο Κούλογλου προσπάθησε -και κατάφερε ως έναν βαθμό- να δημιουργήσει ένα πολιτικό θρίλερ με ατμόσφαιρα φιλμ νουάρ. Έχοντας στα χέρια του ένα φοβερά ιντριγκαδόρικο θέμα, αυτό των οικονομικών δολοφόνων, τον ίδιο τον Τζον Πέρκινς -τον οποίο και έπεισε να απολογηθεί δημόσια στο λαό του Εκουαδόρ και να μιλήσει με την κόρη του πρώην προέδρου της χώρας, Μάρθα Ρόλντος- μαζί με άφθονο σπάνιο και εκρηκτικό αρχειακό υλικό έδεσε μια ιστορία πάνω στον γνωστό και επιτυχημένο δημοσιογραφικό καμβά του Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα, αλλά και με κάποιες κινηματογραφικού ύφους προσθήκες, με αμφίβολο αποτέλεσμα.
Αναμφίβολα όμως, το να δέσει σεναριακά κάποιος με πειθώ και ρεαλισμό το παρελθόν με το παρόν, τις σε βάθος συνεντεύξεις με τη σπονδυλωτή δράση και την αφήγηση με την ιστορική πραγματικότητα, συνιστά μία εξαιρετικά απαιτητική αποστολή με ευαίσθητες ισορροπίες και πολλαπλές παγίδες, τις οποίες ο Κούλογλου δεν κατάφερε να αποφύγει.
Ανώριμες μπορούν να χαρακτηριστούν οι φιλμ νουάρ παραπομπές της ταινίας και οι πολεμικές αναπαραστάσεις του πολέμου του Ιράκ, ενώ οι σκηνοθετικοί χειρισμοί του έλληνα δημοσιογράφου και σκηνοθέτη, διακρίνονται από ένα τόνο αδεξιότητας και αμηχανίας, ιδιαίτερα στις εναλλαγές των πλάνων.
Παρά τις όποιες αδυναμίες του, το ντοκιμαντέρ είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και μας χαρίζει πολύ δυνατές στιγμές. Ξεχωρίσαμε την κατάθεση ψυχής της Μάρθα Ρόλντος και την τελευταία σκηνή όπου ο Πέρκινς απολογείται στον λαό του Εκουαδόρ για όλα τα δεινά που έχει υποστεί απ' τις ΗΠΑ, σ΄ένα ασφυκτικά γεμάτο αμφιθέατρο.
Επίσης, ιδιαίτερη μνεία οφείλουμε να κάνουμε για τη αυθεντική μουσική επένδυση από τους Active Member που ανεβάζουν το συνολικό επίπεδο της παραγωγής σε άλλη κλάση.
Γεωργία Οικονόμου
[email protected]
