O Ισπανός «κύριος Μπλοκμπάστερ» μιλάει για σινεμά, έρωτα και πολιτική

05.08.2014
«Η Ελλάδα κέρδισε οριακά την Ισπανία σε... διαφθορά» λέει ο Εμίλιο Μαρτίνεθ Λάθαρο, δημιουργός της υπερεπιτυχημένης εμπορικά κωμωδίας «Ερωτας αλά ισπανικά»

Περήφανος Ανδαλουσιανός, γεννημένος στη Σεβίλλη, ο Ραφαέλ γνωρίζει τυχαία ένα βράδυ στο μαγαζί όπου δουλεύει την Αμάια, μια νεαρή από τη Χώρα των Βάσκων.

Ξετρελαμένος μαζί της, θα την ψάξει και θα τη βρει στην παραθαλάσσια κωμόπολη όπου μένει, θα αναγκαστεί όμως να παραστήσει τον μελλοντικό της σύζυγο για λογαριασμό του πατέρα της που έχει καταφτάσει με το ψαροκάικό του νομίζοντας ότι η κόρη του παντρεύεται, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο.

Αυτή είναι η υπόθεση της μεγαλύτερης εμπορικής κινηματογραφικής επιτυχίας όλων των εποχών στην Ισπανία που έκοψε 9,5 εκατομμύρια εισιτήρια, κρατώντας τη βασική ιδέα της διεθνικής κόντρας από τη γαλλική κωμωδία «Είναι τρελοί αυτοί οι Βόρειοι» για να προβάλει με χιούμορ ένα λαβ στόρι στον αντίποδα των διαφορών που χωρίζουν τους Βάσκους και τους υπόλοιπους Ισπανούς.

Ο Εμίλιο Μαρτίνεθ Λάθαρο, σκηνοθέτης του «Ερωτας αλά ισπανικά», που προβάλλεται από την περασμένη Πέμπτη και στις ελληνικές αίθουσες, μιλάει για την επιτυχία του φιλμ, καθώς και για τις ομοιότητες ανάμεσα στους Ελληνες και τους Ισπανούς.

Στη χώρα του τον αποκαλούν «κύριο Μπλοκμπάστερ», καθώς το 2002 υπέγραψε την ανεξάρτητη κωμωδία «Η άλλη πλευρά του κρεβατιού» που σημείωσε ρεκόρ εισπράξεων βρίσκοντας διανομή και στην Αμερική.

Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, η μεγάλη επιτυχία της ταινίας στην Ισπανία; Τι είναι αυτό που αρέσει περισσότερο στους θεατές;

Στην ταινία οι συντελεστές ήμασταν ενωμένοι και έτσι όλα τα υπόλοιπα μείγματα «έδεσαν». Η επιτυχία ακολούθησε. Η σάτιρα και τα κωμικά στοιχεία ήταν εμποτισμένα με μια δόση ρεαλισμού και οι «δοσολογίες» λειτούργησαν πολύ καλά. Το στοιχείο του ρεαλισμού αλλά και η διάθεση όλων μας να βρούμε την αλήθεια συντέλεσαν στην επιτυχία. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει συνταγή για επιτυχίες, εγώ πάλι πιστεύω ότι κάνουν λάθος.

Το δεύτερο κεφάλαιο του φιλμ θα βγει στις αίθουσες το 2015. Θέλετε να μας δώσετε μια πρόγευση για το τι θα περιλαμβάνει;

Θα σας αποκαλύψω ότι και εγώ δεν γνωρίζω πολλά ακόμα για το δεύτερο μέρος. Μπορώ να σας πω ότι η ομάδα που έχει αναλάβει το σενάριο έχει ήδη πέσει με τα μούτρα στη δουλειά. Θα ήθελα πολύ να σας δώσω μια είδηση, αλλά φοβάμαι ότι θα είμαι ο τελευταίος που θα το μάθει.

Το «Ερωτας αλά ισπανικά» πραγματεύεται το πρόβλημα του εθνικισμού μέσα από το χιούμορ. Πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι αυτήν τη στιγμή ο εθνικισμός στην Ισπανία; Μπορεί να περιοριστεί;

Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σας. Ο εθνικισμός είναι σαν τη θρησκεία. Συνήθως έχουν κοινή πορεία και είναι προβλήματα που δεν έχουν λύση. Στις δύο ισπανικές περιφέρειες (Ανδαλουσία και Χώρα των Βάσκων) που βλέπουμε στην ταινία το πρόβλημα είναι πολύ έντονο. Οσο υπάρχουν διαφορές και φανατισμός, φοβάμαι ότι δύσκολα θα βρεθεί τρόπος να περιοριστεί αυτό το έντονο πρόβλημα.

Ισπανοί και Ελληνες μοιράζονται τα τελευταία χρόνια μια αλληλέγγυα στάση με το κίνημα των Αγανακτισμένων. Θα θέλατε να κάνετε μια ταινία γι' αυτό; Αν ναι, θα ήταν πάλι κωμωδία;

Προσωπικά θα με δυσκόλευε να αντιμετωπίσω κάτι τόσο δραματικό με μια δόση ελαφρότητας, όπως απαιτεί το είδος της κωμωδίας. Πολλοί άνθρωποι είναι «αγανακτισμένοι» επειδή υποφέρουν. Θεωρώ ότι θα ήταν παρακινδυνευμένο για κάθε δημιουργό, και ειδικότερα για εμένα, να καταπιαστεί με ένα τέτοιο θέμα... κωμικά.

Βλέπετε ομοιότητες ή διαφορές ανάμεσα στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας και της Ισπανίας;

Υπάρχουν πολλές ομοιότητες, αν και η Ελλάδα της άρχουσας τάξης «κέρδισε» σε διαφθορά την Ισπανία. Οφείλω να πω όμως ότι ο ανταγωνισμός (για την κυριαρχία στον τομέα της διαφθοράς) ήταν σκληρός μεταξύ Ισπανίας και Ελλάδας.

Οι ήρωες της ταινίας επιλέγουν να είναι μαζί με τους δικούς τους όρους. Γιατί επιλέξατε αυτό το φινάλε;

Κακά τα ψέματα, η ταινία είναι μια ρομαντική κωμωδία και από αυτό το είδος όλοι προσδοκούμε να υπάρχει ένα ευτυχισμένο τέλος.